Θα μείνει για πάντα ο αντίχριστος;
Άραγε θα μείνει για πάντα ο αντίχριστος; Όχι, δεν θα βασιλεύσει για πολύ καιρό. Σύντομα θα καταστραφεί.
Θα καταλύσει τις βασιλείες του κόσμου. Αλλά από την τρομακτική εκείνη πάλη νικητής θα εξέλθει ο Χριστός. Και τότε θα έλθει η βασιλεία του Θεού.
Αυτά είναι απίστευτα. Ποιος τα πιστεύει; Και όμως είναι αληθινά. Θα γίνουν όπως τα είπε ο απόστολος Παύλος. Και σήμερα τα βλέπουμε εξελισσόμενα.
Αυτό λοιπόν είναι «το κατέχον».
Θα τον συντρίψει σύντομα ο Θεός.
«Ον ο Κύριος αναλώσει πνεύματι του στόματος αυτού
και καταργήσει τη επιφανεία της παρουσίας αυτού»
Αλλά δε θα μπορέσει να σταθεί για πολύ ο αντίχριστος. Δεν θα είναι παντοκράτορας, δεν θα είναι αιώνιος. Θα τον συντρίψει ο Θεός.
Είδατε τι έγινε όταν το μεγάλο δάσος πάρει φωτιά; Οι λύκοι, οι αλεπούδες, οι αρκούδες, κάτω στην Αφρική τα λιοντάρια, οι λεοπαρδάλεις, οι καμήλες, που ζούνε επί γενεές γενεών μέσα σ’ αυτά τα δάση και έχουν εκεί τις φωλιές τους, όταν πιάσει φωτιά τα βλέπεις τσούκ, τσούκ, τσούκ, φεύγουν όλα. Όπως λοιπόν μπροστά στη φωτιά όλα τα θηρία του δρυμού φεύγουν, έτσι – λέει η Αγία Γραφή -, όταν έρθει ο Χριστός, όταν γίνει η εμφάνιση της παρουσίας του, δεν θα μπορέσουν αυτοί να σταθούν. Θα εξαφανιστούν και θα συντριβεί ο αντίχριστος. Και «αναλώσει τω πνεύματι του στόματος αυτού και καταργήσει τη επιφανεία της παρουσίας αυτού». Στην εμφάνιση του Χριστού δεν θα μπορεί να σταθεί «ο άνομος», θα εξαφανιστεί και θα συντριβεί.
Γιατί να έρθει ο αντίχριστος;
Γιατί ο Θεός δεν τον καταργεί;
Θα πει κάποιος· Γιατί να έρθει ο αντίχριστος; Δεν μπορεί ο Θεός να τον καταργήσει αμέσως; Γιατί θα τον αφήσει να πάρει εξουσία; (Λένε εδώ, ότι τρισήμισι χρόνια θα κυβερνήσει την ανθρωπότητα, άλλοι λένε περισσότερα άλλοι λιγότερα). Γιατί λοιπόν ο Θεός θα τον αφήσει; Για να τυραννήσει την ανθρωπότητα; Δεν είναι αυτό φοβερό;
Απαντώ. Το πιο σπουδαίο προσόν του ανθρώπου είναι η ελευθερία. Αφού δεν θέλει ο άνθρωπος να τον κυβερνά ο Χριστός, θα τον κυβερνήσει ο αντίχριστος. Είναι μυστήριο πράγμα· δεν θέλει η ανθρωπότης τον Σωτήρα της, το Χριστό θέλει το Βαραββά.
Εκείνη η Μεγάλη Παρασκευή είναι ένα δράμα συγκλονιστικό. Ο καημένος ο Πιλάτος, που κρατούσε το ρωμαϊκό δίκαιο, «Ε» σου λέει, «που πάνε αυτοί; Τους έθρεψε, τους πότισε, τους θεράπευσε, τους ανέστησε και νεκρούς. Τέλος πάντων, τόσο σκληροί θα μείνουν απέναντι του· θα τον λυπηθούν». Γι’ αυτό τους παρουσίασε έναν κακούργο, το Βαραββά, που τα χέρια του ήταν βουτηγμένα μέσα στο αίμα, και τους είπε· – Έχω το Χριστό, έχω και το Βαραββά, ποιόν από τους δύο προτιμάτε, ποιόν να ελευθερώσω; Φώναξαν όλοι· –Το Βαραββά…
Και εμείς το ίδιο ζητάμε. Θέλουμε οι Βαραββάδες να μας κυβερνήσουν. Και αφού τους Βαραββάδες διαλέγουμε, αυτοί θα μας κυβερνούν. Έχω πολλά σχετικά παραδείγματα να σας παρουσιάσω. Τέτοιος είναι ο κόσμος.
Όταν πριν από τριάντα χρόνια περιόδευα την επαρχία των Γρεβενών, έφτασα σ’ ένα χωριό.
Τότε ήμουν ιεροκήρυκας. Δεν είχα ούτε αυτοκίνητο για να με κατηγορούν (μολονότι το αυτοκίνητο το έχω δωρεάν και δεν ξοδεύει πολλά καύσιμα, γιατί είναι με πετρέλαιο δεν έδωσα δραχμή για να αγοράσω αυτοκίνητο). Τότε είχα το υπ’ αριθμόν ένα αυτοκίνητο, περπατούσα χιλιόμετρα με τα πόδια.
Πάω λοιπόν σ’ ένα χωριό, χτυπώ την καμπάνα και δεν έρχεται κανένας. Ξέρανε ότι πήγα να τους κηρύξω το ευαγγέλιο και να τους μιλήσω για το Χριστό. Το βράδυ κοιμήθηκα στο καμπαναριό…
Σε λίγο έρχεται στα πράγματα ένας «Βαραββάς» ήταν του κόμματος. Είπα μέσα μου· «Αφού δε θέλετε το Χριστό, από δαύτους θα κυβερνηθείτε». Μετά αναστέναζαν παρέλαβε αυτός την εξουσία στο χωριό, κι άρχισε το ξύλο και την τυραννία.
Τον είδα μετά στα Γρεβενά. Σ’ ελεεινή κατάσταση. Μπήκαν σε κάτι παράγκες. Πήγα, τους βρήκα· τους κατάλαβα. «Δεν είστε», τους λέω, «από το τάδε χωριό;». «Α», λένε, «παπούλη, εμείς, όταν ήρθες πήγαμε να βρούμε αυτόν γιατί ελπίζαμε ότι αυτός θα μας σώσει και θα μας βοηθήσει…»
Έτσι λοιπόν σκότος και Βαραββάν εκλέγει η ανθρωπότης. Δε θέλω να επεκταθώ περισσότερο…
Θα παρουσιαστεί ένας –όπως ένας ήταν και ο Χριστός– θα παρουσιαστεί μέσα στους αιώνες ένα πρόσωπο που θα έχει τεράστια δύναμη. Θα συγκεντρώσει όλες τις εξουσίες στα χέρια του. Θα κάνει τέρατα και σημεία. Θα διαλύσει και θα εξευτελίσει την ανθρωπότητα. Και «άξια ων επράξαμε θ’ απολαμβάνωμεν»
Πολλοί είναι οι αντίχριστοι. Αλλά ο καθαυτό αντίχριστος δεν ήρθε ακόμα. Όπου να ᾽ναι εμφανίζεται. Αυτή είναι η γνώμη μου. Όλα αυτά τα προμηνύματα (διαφθορά, αναρχία, εκφυλισμός) δεν είναι καλά…
Η αναρχία ξαπλώνεται παντού. Όταν θα επικρατήσει, θα έρθει ο αντίχριστος και θα πει· Εγώ είμαι το κράτος, εγώ είμαι ο Θεός· δεν σου χρειάζεται, δεν έχεις ανάγκη από άλλο Θεό…
«Μη πεποίθατε επ’ άρχοντας, επί υιούς ανθρώπων, οίς ουκ έστι σωτηρία» (Ψαλμ.145,3). Μη στηρίζετε τις ελπίδες σας σε ανθρώπους, ατελείς, αμαρτωλούς, γεμάτους ελαττώματα. Ελπίζετε μονάχα στον Κύριο.
Θα εκλέξουμε λοιπόν εμείς, η ανθρωπότης, Ιησούν τον Ναζωραίον; Αν τον εκλέξουμε, χαρά και ευτυχία. Δεν τον εκλέγουμε; «Άξια ων επράξαμεν απολαμβάνομεν». Και η μεγαλύτερη μας τιμωρία θα είναι ο αντίχριστος, ο οποίος έρχεται και θα τους ταπεινώσει όλους.
+ Αυγουστίνος Καντιώτης