.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

«Η ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»



Άγιος Αντώνιος επίσκοπος Βορόνεζ (+1846).
Αυτή είναι η αιτία που χάθηκε ο Ιούδας, γι΄ αυτό η απελπισία είναι η πιο βαριά αμαρτία απ΄ όλες τις αμαρτίες που υπάρχουν στον κόσμο. Διότι απελπισία σημαίνει αναίρεση της παντοδύναμης Χάρης του Θεού που μα δόθηκε εξαιτίας των σεπτών Παθών, του Θανάτου και της Αναστάσεως του Χριστού. Είναι βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος, διότι αν ο Χριστός σήκωσε τις αμαρτίες όλου του κόσμου, είναι δυνατόν να μην σηκώσει και τις δικές μας;
Να μην καθαρίσει με το Πανάγιο και Ζωοποιώ Αίμα Του τις δικές μας αμαρτίες; 
Να μην θεραπεύσει τις πνευματικές και τις σωματικές μας πληγές, με το Θεανθρώπινο Σώμα Του; 
Γι΄ αυτό και δεν έπρεπε να απελπισθεί ο Ιούδας, θα μπορούσε και εκείνος να σωθεί. Αφού ένας άλλος Απόστολος, ο Πέτρος, που αμάρτησε με ίδια μ΄ εκείνον αμαρτία, δεν απελπίστηκε αλλά «εξελθών έξω έκλαυσε πικρώς» (Ματθαίος 26, 75). Και τον συγχώρησε ο Κύριος και οι άγγελοι είπαν στις μυροφόρες γυναίκες «υπάγετε είπατε τοις μαθηταίς αυτού και τω Πέτρω» (Μάρκος 16, 7). Και αυτός είναι ένας από τους δύο κορυφαίους Αποστόλους για την ακράδαντη πίστη του οποίου ο Κύριος είπε : 
«Συ ει Πέτρος, και επί ταύτην τη πέτρα οικοδομήσω μου την εκκλησίαν, και πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής» (Ματθαίος 16, 18).

Τέτοια ελπίδα πρέπει να έχουμε και εμείς για να μπορέσει ο Κύριος να πει μυστικά στην καρδιά μας : «είσαι ο Πέτρος», δηλαδή δυνατός σαν τη πέτρα…
Τέτοια ελπίδα πρέπει να έχουμε και με φόβο Θεού να επιδιώκουμε τη σωτηρία μας.

ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΤΟΥ ΒΟΡΟΝΕΖ

ΝΙΚΟΛΑΟΥ Α. ΜΟΤΟΒΙΛΩΦ, 
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛ. ΜΟΤΟΒΙΛΩΦ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ, εκδ. «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ», 
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2005, σ. 54 κ.ε.