.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ο φαρδύς δρόμος οδηγεί τους ανθρώπους στην κόλαση

Οι εντολές του Θεού δεν είναι βαριές, είναι πολύ ελαφριές, ανακουφίζουν, δροσίζουν και δημιουργούν και φτιάχνουν μακαριότητα στην ψυχή του ανθρώπου. Γι’ αυτό ο Χριστός μας δεν ζήτησε πολλά πράγματα. Και στη Δευτέρα Παρουσία δεν θα πει “γιατί δεν ασκητεύσατε…”. Όχι. Θα πει “γιατί δεν ελεήσατε, γιατί δεν θρέψατε, γιατί δεν ντύσατε, γιατί δεν ανακουφίσατε το φυλακισμένο”. Τι είναι αυτά; Έργα αγάπης. Γι’ αυτό είπε ο Χριστός “Ποιος είναι αυτός που με αγαπάει; Αυτος που τηρεί τις εντολές μου. Εκείνος που δε με αγαπάει δεν τηρεί τις εντολές μου”. Με τον έλεγχο που έκανε στους εξ αριστερών, ήθελε να τους πει, ότι “εσείς δεν είχατε αγάπη και εφόσον δεν είχατε αγάπη, δεν μπορείτε να μπείτε στο νυμφώνα της αγάπης”. Ο νυμφώνας της αγάπης κερδίζεται μόνο με την αγάπη και τη θυσία. Γι’ αυτό θα πρέπει, με την αγάπη και την ταπείνωση, να περάσουμε στη Βασιλεία των Ουρανών...
Στενή και τεθλιμμένη η οδός η απάγουσα εις την ζωήν. Ο φαρδύς δρόμος οδηγεί τους ανθρώπους στην κόλαση. Ποιος είναι ο φαρδύς δρόμος; Η ξένοιαστη κοσμική ζωή, και όταν περνούν οι μέρες μας άδειες…
Να μην καθόμαστε και ασχολούμαστε με αργολογίες, να μην ασχολούμαστε με συζητήσεις άκαιρες και βλαβερές. Ν’ απαλλάξουμε τη γλώσσα μας από το να κρίνουμε τους ανθρώπους, τον αδελφό μας, τον πλησίον μας. Όχι, όχι μην το κάνουμε αυτό. Να κρίνουμε τον εαυτό μας, να καταδικάσουμε τον εαυτό μας. Αν τον καταδικάσουμε, θα τον απαλλάξουμε της καταδίκης του Θεού. Αν καταδικάσουμε, θα καταδικαστούμε κι αν κρίνουμε, θα κριθούμε, και με όποια μεζούρα μετρήσουμε θα μας μετρήσει ο Θεός.
Η κάθε στιγμή που περνάει δεν ξαναγυρνάει. Ο διάβολος μάς κερδίζει χρόνο, μάς απασχολεί με πράγματα γήινα και πρόσκαιρα προκειμένου να μας κερδίσει το χρόνο να μην τον έχουμε, ώστε να μην προσφέρουμε περισσότερα στο Θεό και στην ψυχή μας. Ας προσέξουμε όσο μπορούμε να είμαστε εν εγρηγόρσει, να γρηγορούμε στο μυαλό, στην καρδιά, να μην αφήνουμε σκέψεις, να μην αφήνουμε την καρδιά μας να μολύνεται. […] Πόσες φορές αν θα ελέγξουμε τη συνείδησή μας, θα δούμε ότι δεν προσέχουμε. Επομένως δημιουργούμε σκάνδαλο. Αυτές τις αμαρτίες δεν τις γνωρίζουμε. Να τις εξαγορευθούμε και να σβήσουν.
Γι’ αυτό θα τα προσέχουμε όλα αυτά τα πράγματα, για να είμαστε έτοιμοι. Ο θάνατος είναι φοβερός, δεν είναι παιχνίδι. Εάν κανείς από μας έχει γνωρίσει λίγο περί θανάτου, αν κινδύνεψε από ασθένεια, είδε πόσο φοβερό είναι. Βλέπετε πώς δακρύζει ο άνθρωπος ή και κλαίει και τρέχουν τα μάτια του κατά την ώρα την επιθανάτια; Γιατί κλαίει; Γιατί βλέπει ότι έρχονται οι ενάντιες δυνάμεις, έρχονται τα δαιμόνια ν’ αρπάξουν την ψυχή. Κι η ψυχή τρέμει σαν το φθινοπωρινό φύλλο στον ελάχιστο άνεμο.
Λέει το τροπάριο της νεκρώσιμης ακολουθίας: “οίον αγώνα έχει η ψυχή χωριζομένη του σώματος, πόσα δάκρυα τότε; Προς τους αγγέλους τα όμματα τρέπουσα άπρακτα καθικετεύει, προς τους ανθρώπους τας χείρας εκτείνουσα ουκ έχει τον βοηθούντα“. Λέει, στρέφει τα μάτια στους αγγέλους δεν παίρνει τίποτα. Γιατί οι άγγελοι λένε “κατά τα έργα σου αλληλούια”. Θα σε βοηθήσουμε, αλλά έπρεπε να βοηθήσεις κι εσύ με τα έργα σου. Σηκώνει τα χέρια προς τους ανθρώπους, βοηθήστε με. Κι εκείνοι λένε: τι να σε βοηθήσουμε, τον εαυτό μας δεν μπορούμε να βοηθήσουμε, εσένα θα βοηθήσουμε; Και τότε βάζει μυαλό ο κάθε άνθρωπος. Τι μπορεί όμως να κάνει εκείνη την ώρα, αφού ξεψυχάει;
Αυτή τη μελέτη, αυτή την αλήθεια, αυτή την πραγματικότητα την οποία βλέπουμε να την ζει κάθε δικός μας άνθρωπος που φεύγει από τη ζωή, γιατί δε μας γίνεται μάθημα να τακτοποιήσουμε τον εαυτό μας τώρα, ώστε όταν έρθει αυτή η περίπτωση, η ώρα, να είμαστε έτοιμοι; Ναι μεν θα πικραθούμε, ο θάνατος είναι από φύσεως σκληρός και πικρός, αλλά όταν η συνείδηση δεν μας καταμαρτυρεί, βάλσαμο έρχεται στην ψυχή. Η ψυχή ελπίζει, της γίνεται μια αίσθηση ότι κάτι θα γίνει. Γι’ αυτό λοιπόν, πριν έρθει αυτή η φοβερή ώρα, πριν έρθει αυτή η πρώτη κρίση της ψυχής από τη μεγάλη κρίση της Δευτέρας Παρουσίας, ας ετοιμαστούμε, ας προσέξουμε, ας βιαστούμε τώρα, όχι αύριο και μεθαύριο. Από σήμερα, απ’ αυτή τη στιγμή, μέσα στην ψυχή μας μετάνοια κι επιστροφή στο Θεό. Κι όταν ο Θεός δει αυτή την καλή διάθεση από μέρους μας, θα μας βοηθήσει. Και αυτή τη μικρή διάθεση θα την κάνει μεγάλη, ώστε να επιτελεστεί αυτή η μεγάλη σωτηρία των ψυχών μας.

Δοκιμασμένες Πνευματικές Νουθεσίες προς Απόκτηση της Ψυχικής Υγείας και της Σωτηρίας μας, “Ορθόδοξος Κυψέλη”

Γέρων Εφραίμ ο Φιλοθεΐτης

Γιατί η προφητεία συσκιάσθηκε με ασάφεια;



Ο προφητικός λόγος είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο μέσα στην Χριστιανική Πίστη.
Είναι είδος θρησκευτικού θεόπνευστου λόγου που συναντούμε κυρίως στα κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης.

Λειτουργεί σαν το φως του λυχναριού που βοηθά να πλησιάσουμε στον Ήλιο της Δικαιοσύνης, τον Χριστό. «Και έχομεν βεβαιότερον τον προφητικόν λόγον, εις τον οποίον κάμνετε καλά να προσέχητε ως εις λύχνον φέγγοντα εν σκοτεινώ τόπω, εωσού έλθη η αυγή της ημέρας και ο φωσφόρος ανατείλη εν ταις καρδίαις υμών» (Β’ Πέτρου, 1:19). Στο συγκεκριμένο απόσπασμα από τα «Αμφιλόχια» του Μ. Φώτιου, ο άγιος αναφέρεται στο θέμα της «ασάφειας» των προφητειών και εξηγεί πολύ απλά τον διπλό ρόλο της προφητείας, όσον αφορά την αποδοχή της εκ μέρους του ανθρώπου. Όλοι οι άνθρωποι δεν έχουν την ίδια πρόθεση και δεν τοποθετούνται όλοι ορθά απέναντι στα πράγματα του Θεού. «Η πίστις δεν υπάρχει εις πάντας» (Β’ Θες/κεις, 3:2). Η προφητεία αποκαλύπτεται από τον Θεό και δεν ανακαλύπτεται με την ανθρώπινη σοφία. Και ενώ είναι ασαφής σε αυτούς που χλευάζουν, γίνεται σαφής στους αξίους που θα τις σεβαστούν!

«Επειδή ρωτάς και θέλεις να μάθεις, γιατί τέλος πάντων η προφητεία έχει συσκιασθεί με ασάφειες, σου απαντώ με συντομία. Επειδή η προφητεία δεν είναι ιστορία. Γιατί περισσότερο από κάθε άλλο αρετή της ιστορίας είναι να μιλάει με σαφήνεια και να μην κάνει περίπλοκες διατυπώσεις. Γιατί διδάσκει γεγονότα που έγιναν μέσα στον κόσμο και που τα ήξεραν όλοι όμοια και σπουδαίοι και κοινοί άνθρωποι τον καιρό που γίνονταν, και τώρα δεν εμποδίζονται να τα γνωρίζουν.

Αντίθετα στην προφητεία, που έργο της είναι να αποκαλύπτει στους αξίους τα άγνωστα, και στους βέβηλους να τα κάνει απρόσιτα, αρμόζει κυρίως η συσκιασμένη και αινιγματική και συμβολική έκφραση και διατύπωση, από τα οποία, νομίζω λύθηκε η απορία σου, ότι αν δεν έπρεπε να μάθουμε κάποια, δεν έπρεπε να μας τα πει καθόλου, αν όμως κρίθηκε ότι έπρεπε να τα μάθουμε, να μην είναι η προφητεία ασαφής, και ίσως θα έπρεπε σχεδόν ούτε και να ειπωθούν.

Γιατί από όσα ειπώθηκαν φάνηκε ότι και έπρεπε να τα μάθουν οι άνθρωποι, και ήταν ανάγκη να μην ειπωθούν με τρόπο βέβηλο και κοινό, αλλά στους μυημένους να λεχθούν με σαφήνεια, ενώ στους αμύητους να διατηρηθούν κρυφά και απρόσιτα».

(ΕΠΕ 3, έργα Μ. Φώτιου, σελ. 243).

ΑΚΡΩΣ ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΟΣΑ ΠΡΟΕΙΠΕ ΑΠΟ ΤΟ 1983 Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

ΟΙ ΠΡΟΡΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ


Οι αγρότες κλιμακώνουν τις κινητοποιήσεις τους και πάμε ολοταχώς σε "οικουμενική" κυβέρνηση που μάλλον θα είναι και η τελευταία απόπειρα και ευκαιρία των τοκογλύφων κατακτητών, από την άλλη η ψευτοαριστερή προωθεί το ηλεκτρονικό χρήμα όσο καμμία άλλη. Θεωρούμε λοιπόν άκρως επίκαιρες τις προρρήσεις του Αγίου Παΐσίου για αυτά τα δύο καυτά θέματα. 

Ο Άγιος είχε προβλέψει όσα βιώνουμε σήμερα, από την πολιτική αστάθεια και τους φόρους μέχρι την εξάρτηση από τις τραπεζικές κάρτες, ενώ είχε μιλήσει για πείνα χειρότερη της Κατοχής και πόλεμο με την Τουρκία.

«…Θα έχετε κυβέρνηση και θα είναι σα να μην έχετε».

«…θα σας δώσουν πολλά λεφτά και μετά θα σας βάλουν δυσβάσταχτους φόρους, αλλά δεν θα προλάβουν να τους πάρουν». «…ο κόσμος θα σιχαθεί τους πολιτικούς και θα τους πάρει με τις πέτρες» …«…θα γίνει κάτι και θα φανεί πως φταίει η Ελλάδα, τότε η Τουρκία θα το εκμεταλλευτεί…».

Η παρακάτω περιγραφή είναι μια πραγματική μαρτυρία προσκυνητή από το βιβλίο «Μαρτυρίες Προσκυνητών»:

Ο Γέροντας το 1983 στη Σουρωτή είχε αναφέρει συγκεκριμένα: «Θα έρθει καιρός που θα ανεβαινοκατεβαίνουν κυβερνήσεις, θα εναλλάσσονται τα κόμματα, θα ανακαλούνται διατάγματα, θα ψηφίζονται νόμοι και θα καταργούνται άλλοι, και θα επικρατεί σύγχυση και ταραχή. Τότε, όμως, θα αντιδράσουν λίγοι πιστοί Χριστιανοί αλλά και το Κ.Κ.Ε..» (θα εννοούσε σε νόμους όπως το σύμφωνο συμβίωσης ομοφύλων).
Μας έκανε πολλή εντύπωση εκείνο που είπε για το Κ.Κ.Ε. και γελάσαμε, θυμάμαι. Είπε, επίσης, ότι εμείς θα τα βλέπαμε όλα αυτά ενώ εκείνος όχι. Και ακολουθούν τα γεγονότα.

Παγκόσμια δικτατορία

«Μα πώς είναι δυνατόν παππούλη να γίνει μια παγκόσμια δικτατορία με τα σημερινά δεδομένα, όπως λες;» ρωτούσα με περισσή απορία, μιας και η στενομυαλιά μου δε με άφηνε να σκεφτώ πιο καθαρά, πιο ξάστερα.

Ο παππούλης χαμογελούσε, με ένα χαμόγελο όλο γαλήνη αλλά και συμπόνια απέναντι σε έναν νεαρό, που επειδή ήξερε πέντε γράμματα παραπάνω, νόμιζε πως μπορούσε και να διυλίσει και τον …κώνωπα.

«Μα δεν καταλαβαίνεις τις προθέσεις του; Δεν θα αναγκάσει κανέναν να δεχτεί κανένα σφράγισμα παιδί μου! Τίποτε τρομαχτικό από αυτά που φαντάζεσαι. Θα το κάνει μέσω του χρήματος. Το χρήμα θα εκλείψει από τον κόσμο. Τα κράτη όλης της γης θα χρεοκοπήσουν και δεν θα έχουν χρήματα για να ταΐσουν τους λαούς τους. Και τότε, οι τράπεζες που είναι όργανά του, θα δώσουν χρήματα στα κράτη και αυτά θα τον προσκυνήσουν ως μεγάλο ευεργέτη. Μέσω της τεχνολογίας θα σκλαβώσει τον κόσμο. Και δεν θα το κάνει με εξαναγκασμό. Εσύ μόνος σου θα πας να σκλαβωθείς. Θα πάρεις τις διάφορες τραπεζικές κάρτες για να κάνεις – υποτίθεται – τη δουλειά σου, ενώ θα κάνεις αυτό που θέλει αυτός. Θα σκλαβωθείς μόνος σου, για να εξακολουθείς να απολαμβάνεις τη ζωή που έχεις τώρα. Κατάλαβες;»

Όλα αυτά μου φαινόταν τρομερά υπερβολικά. Δηλαδή δεν μπορούσα να κατανοήσω ακόμη το πώς θα μπορούσε κάποιος να σκλαβωθεί με τη …θέλησή του!

«Να πώς θα γίνει… Σήμερα μαρκάρει όλα τα τρόφιμα που βλέπεις με το γραμμωτό κώδικα. Αυτός ο γραμμωτός κώδικας, που έχει και τους αριθμούς το ονόματός του, χωράει πολλές πληροφορίες για τα προϊόντα. Πού κατασκευάστηκαν, από ποιόν, από ποιό κράτος, ποια παρτίδα, όλα όσα αφορούν το προϊόν. 

Το ίδιο θα κάνει και για τον άνθρωπο. Θα τον καταντήσει έναν αριθμό. Έναν μοναδικό αριθμό, που να τον αναγνωρίζουν όλα τα κομπιούτερ της γης. Η Αγία Γραφή μάς λέει πώς θα «αναγκάσει».
«Δεν είναι έτσι ακριβώς. Εσένα σε ανάγκασε κανείς να βγάλεις αυτή τη τραπεζική κάρτα που έχεις; Όχι βέβαια! Μόνος σου πήγες και την έβγαλες, επειδή σε διευκολύνει για να βγάζεις τα λεφτά σου από τη τράπεζα! Απλό δεν είναι; Ε, αύριο-μεθαύριο, αυτό που σου φαίνεται εσένα ως απλοϊκό, θα είναι αναπόφευκτο. Δεν θα σε υποχρεώνει κανείς να το κάνεις, αλλά αν δεν το κάνεις, δεν θα μπορείς να πάρεις εύκολα τα λεφτά σου, θα χρειάζεσαι μια διαδικασία που μπορεί να κρατήσει και βδομάδες!

Γιατί όλα θα είναι αυτοματοποιημένα! Μέσω κομπιούτερ! Δεν θα υπάρχουν χαρτιά παρά μόνον αυτές οι κάρτες. Εκεί μέσα θα σε έχουν μαρκάρει. Και μετά σιγά-σιγά, θα τις εξαφανίσουν τις κάρτες με τη δικαιολογία ότι μπορεί κάποιος να σου τις κλέψει και να σηκώσει τα λεφτά σου. Τότε, θα σου βάλουν το μαρκάρισμα στο χέρι σου ή στο μέτωπο. Το κεφάλι σου και το χέρι σου αποκλείεται να στο κλέψουν. Κι αυτό θα είναι η ταυτότητά σου, ο αριθμός σου και ο λογαριασμός στην τράπεζά σου. Αυτό θα είναι όμως και το τέλος σου».

Ναι, ήταν ένα σενάριο που μπορούσα να το καταλάβω. Ένα σενάριο που «έστεκε». Αλλά και πάλι μου φάνταζε πολύ μακρινό, πέρα δηλαδή κι απ τον ίδιο ίσως τον 21ο Αιώνα, μιας και προϋπόθετε αλλαγές και μεταρρυθμίσεις τέτοιες, που θα απαιτούσαν πολλά χρόνια για να αφομοιωθούν από τις κοινωνίες των κρατών. Ένα σενάριο, που δεν έμοιαζε και τόσο σαν επιστημονική ή μεταφυσική φαντασία.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

«Την Ελλάδα παιδί μου την περιμένουν πολλά. Καλά και άσχημα. Όπως έλεγε κι ο μακαριστός γέροντας Παΐσιος, η πατρίδα θα πεινάσει… Θα πέσει πείνα στην Ελλάδα, θα την εκβιάζουν για να προσκυνήσει… Εκείνες τις μέρες, θα της βάλουν φόρους τόσο δυσβάχταχτους, που δεν θα μπορεί να τους πληρώσει ο κόσμος… Ο Αγιος Κοσμάς ο Αιτωλός μάς λέει ότι θα βάλουν φόρους και στα παράθυρα!

Αλλά δε θα προλάβουν να τους πάρουν…

Και μετά, το κεφάλαιο θα αποσυρθεί και θα πέσει πείνα στον κόσμο, χειρότερη απο αυτή που ζήσαμε στη Κατοχή…
Ο Άγιος Παΐσιος μας λέει πως για όλα θα φταίνε οι πολιτικοί και η ασέβεια που έχουν σε όλα …
«Ο κόσμος θα τους πάρει με τις πέτρες… Θα τους κυνηγάει κι αυτοί θα κρύβονται, γιατί αυτοί θα παραδώσουν τη πατρίδα μας στον Αντίχριστο…»
Ο κόσμος θα υποφέρει πολλά, αλλά δε θα κρατήσει για πολύ αυτό… Κάποιους μήνες… Μετά θα ξεκινήσει ο πόλεμος με την Τουρκία που θα γίνει Παγκόσμιος… Και η Ελλάδα θα μεγαλουργήσει!
Όλα αυτά θα γίνουν γρήγορα… Θα τα δεί η δική σου γενιά… Γι΄ αυτό να προσεύχεσαι και να ζεις όπως πρέπει, ενάρετα…»
Τον άκουγα αμίλητος, συγκλονισμένος. Μα το μυαλό μου δεν μπορούσε να δεχτεί ότι όλα αυτά που μου έλεγε, θα μπορούσαν να γίνουν γρήγορα, τόσο γρήγορα που η δική μου γενιά θα τα ζούσε κιόλας!
Η Ελλάδα ήταν μέλος της Ε.Ε., με ισχυρή οικονομία, παρ όλο που οι διεφθαρμένοι πολιτικοί την απομυζούσαν! Πώς ήταν δυνατόν να ζήσει τέτοιες εφιαλτικές στιγμές στα καλά καθούμενα; Θα έπρεπε να μεσολαβήσουν κατακλυσμιαία γεγονότα, ανατροπές που θα θύμιζαν τη ρήση «Θα κατέβει ο ουρανός κάτω και η γη θα ανέβει επάνω»! Μπορούσαν να γίνουν τέτοια πράγματα;;

Με Οικουμενική Θα ξεκινήσουν Όλα…
Θα Φύγουν Μεσάνυχτα και Δεν θα Έχουμε Κυβέρνηση…

ΝΕΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΩΝΥΜΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ

ΠΟΙΗΜΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ Η ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΣΤΙΣ 26/1/2016 


Εις το όνομα της Αγίας Τριάδος 

Στα δύσκολα τα χρόνια που έρχονται στη γη, 
πρέπει να είστε έτοιμοι στο σώμα και στην ψυχή. 

Πρέπει να δώσετε πολλά μέσα απ’ την καρδιά σας
και έπειτα πάλι τέκνα μου, αυτά θα είναι δικά σας. 

Και πρώτα απ’ όλα η προσευχή μαζί με τη μετάνοια,
έλκουν τη χάρη του Θεού και ανοίγουν τα Ουράνια. 

Τότε ακούω προσεκτικά το κάθε αίτημά σας,
ακούω την ανάσα σας, τους χτύπους της καρδιάς σας. 

Και αρχίζει η επικοινωνία μας, μοναδική στην πλάση.
Ο Πλάστης με το πλάσμα του συνομιλία να έχει! 

Αρχίζει τότε η καρδιά ν’ ανοίγει, να πλαταίνει,
και μέσα εκεί η χάρις μου μοναδικά να μπαίνει. 

Πού πήγαν οι φοβίες σας; Ο πόνος η αγωνία;
Όλα αντικαταστάθηκαν μ’ αγάπη και ελπίδα. 

Πού πήγαν τα προβλήματα; Τα αδιέξοδά σας; 
Δεν τα θυμάστε τώρα πια, γιατί είμαι κοντά σας. 

Σας δίνω Εγώ το χέρι μου, ελάτε σηκωθείτε.
Κοντά μου θα έχετε σιγουριά, αρκεί να κρατηθείτε. 

Έτσι αρχίζουμε μαζί την επικοινωνία
και σας βάζω μέσα στην καρδιά δύναμη και ανδρεία. 

Παίρνετε σε κάθε πρόβλημα τη σίγουρη τη λύση
και όσο σε Εμένα αφήνεστε, τίποτα δεν θα σας λείψει. 

Πώς όμως θα είστε σίγουροι γι’ αυτά που Εγώ σας είπα;
Ότι κοντά μου θα έχετε σίγουρα τη δύναμη τη Θεία; 

Μα φυσικά τέκνα μου, απ’ τη ελευθερία! 

Διότι απ’ την αγάπη μου και το ξεχείλισμά της,
έπλασα τον άνθρωπο, ζωή αιώνια για να έχει. 

Και είναι η αγάπη μου η Θεϊκή που έχει ελευθερία,
δεν έχει εμπάθεια ή εγωισμό, μόνο τη Θεϊκή θυσία. 

Γι’ αυτό όποιος μέσα εκεί θα μπει στην απεραντοσύνη,
θα νιώθει την αγάπη μου και ελεύθερος απ’ τα πάθη του θα γίνει. 

Είναι δύσκολο όλα αυτά να τα αντιληφθείτε,
όμως εάν το θέλετε κοντά μου για να ‘ρθείτε, 

θα το φροντίσω Εγώ αυτό με το Άγιο το Πνεύμα.
Θα αναλάβει πλέον Αυτό, να σας γνωρίσει Εμένα. 

Όχι όπως με ξέρετε, χωρίς την ενέργειά μου,
αλλά έναν Θεό ζωντανό που είμαι κοντά στα παιδιά μου. 

Γι’ αυτό η ελευθερία σας και η βούλησή σας,
αποφασίζει τελικά, αν θα είμαι μαζί σας. 

Ό,τι αποφασίσετε για Εμένα το ίδιο είναι.
Το πλάσμα μου το αγαπώ, γιατί δικό μου είναι. 

Εάν μετά από αυτά τα λόγια τα δικά μου,
θέλετε να νιώσετε τη Θεία ενέργειά μου, 

βγάλτε εντελώς τη λογική και αφήστε την καρδιά σας,
να ψάξει εκείνη να με βρει, εκεί που είμαι κοντά σας. 

Εάν πάλι δεν θέλετε μαζί μου να ενωθείτε,
όπου και αν πάτε τέκνα μου την Αγάπη μου θα βρείτε!

Αμήν.


ΣΟΒΑΡΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΛΟΙ.
Κυκλοφορούν κάποια βίντεο (όχι αυτό που δημοσιεύσαμε προ ημερών) στα οποία μαζί με τα ποιήματα της ανωνύμου γερόντισσας, αναμιγνύονται και άλλες ετερόκλητες πληροφορίες, που σχετίζονται με τον προσδιορισμό του χρόνου που θα συμβούν τα γεγονότα. Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι κανένα ποίημα της γερόντισσάς μας δεν περιέχει χρονικό πλαίσιο εντός του οποίου θα γίνουν τα γεγονότα που περιγράφει, διότι ο στόχος των προρρήσεων είναι πάντα η μετάνοια. 

Αδαμάντιος Τσακίρογλου, Κραυγή απόγνωσης από έναν ορθόδοξο πιστό της Γερμανίας


Η φωτογραφία από παλαιότερη ανάρτησή μας εδώ

.. Ο λόγος που σας γράφω αυτήν την επιστολή είναι η κατάσταση απόγνωσης, στην οποία έχουμε φθάσει, όσοι ορθόδοξοι πιστοί της Γερμανίας θέλουν να κρατήσουν παρά τις αμαρτίες τους τις παρακαταθήκες του Χριστού, των αποστόλων, των πατέρων και των αγίων ανόθευτες και ακέραιες, ως μαρτυρία και απόδειξη Ορθοδοξίας σε έναν όλο και πιο έντονα χειμαζόμενο κόσμο. Η κατάσταση στην Γερμανία έχει καταντήσει πια τραγική για κάποιον που αναζητάει το βίωμα της Ορθοδοξίας..

Ποιός θα δώσει εις τα βλεφαρά μου πηγήν δακρύων, δια να κλαύσω επί πολλάς ημέρας τον λαόν, ο οποίος μαζί με αυτάς τας πονηράς διδασκαλίας σπρώχνεται εις την καταστροφή (Μέγας Βασίλειος).

Πατέρες και αδελφοί, ιερείς και λαικοί, εν Χριστώ στην Ελλάδα, το ονομά μου είναι Αδαμάντιος Τσακίρογλου. Είμαι 46 χρονών, κάτοικος Γερμανίας εδώ και 22 χρόνια, σύζυγος και πατέρας πέντε παιδιών και καθηγητής, Oberstudienrat, στο γερμανικό Gymnasium ως προς το επάγγελμα. Ο λόγος που σας γράφω αυτήν την επιστολή είναι η κατάσταση απόγνωσης, στην οποία έχουμε φθάσει, όσοι ορθόδοξοι πιστοί της Γερμανίας θέλουν να κρατήσουν παρά τις αμαρτίες τους τις παρακαταθήκες του Χριστού, των αποστόλων, των πατέρων και των αγίων ανόθευτες και ακέραιες, ως μαρτυρία και απόδειξη Ορθοδοξίας σε έναν όλο και πιο έντονα χειμαζόμενο κόσμο.

Η κατάσταση στην Γερμανία έχει καταντήσει πια τραγική για κάποιον που αναζητάει το βίωμα της Ορθοδοξίας. Αυτά που διαβάζω τόσο καιρό στην Ελλάδα από λίγους πιστούς αγωνιστές, για τις αντικανονικές, αντιπατερικές, αντιορθόδοξες ενέργειες επισκόπων και ιερέων, τω ονόματι μεν ορθοδόξων, ταις πράξεσιν δε λύκων προβατοσχήμων (ο χαρακτηρισμός είναι των πατέρων και όχι δικός μου) που γίνονται ή πρόκειται να γίνουν, λαμβάνουν μέρος στην Γερμανία εδώ και δεκαετίες. Αυτή η κατάσταση δεν δικαιολογείται από το επιχείρημα, ότι τάχα οι καταστάσεις το επιβάλουν, διότι είμαστε στην διασπορά. Άλλο συμβιώνω ειρηνικά και με σεβασμό στην πίστη και την ζωή του καθενός και άλλο αναγνωρίζω την πίστη και την ζωή του καθενός ως θεάρεστη, αληθινή και ως προυπόθεση σωτηρίας. Το ποίμνιο έχει χωρισθεί μέσω αυτών των αλλοπρόσαλλων και τρομερών σε επίδραση και επικαιρότητα μηνυμάτων και πράξεων σε εν γνώσει και εν αγνοία υποστηρικτές των, σε αδιάφορους και σε λίγους εναντίους αυτών και των εκπροσωπών τους. Άλλοι θαυμάζουν αυτήν την αγαπολογία και δεν ντρέπονται κιόλας να παρακολουθούν αλλόδοξες λειτουργίες με το επιχείρημα, ότι και αυτοί Χριστιανοί είναι, άλλοι δεν βλέπουν πια καμία διαστροφή, γιατί και η εκκλησία μας, όπως λένε, δεν την καταδίκασε, άλλοι νομίζουν, ότι δεν χρειάζεται να μιλήσουν, γιατί έτσι και αλλιώς δεν σωζόμαστε με τίποτα. Οι πιο πολλoί ιερείς και λαικοί συναγωνίζονται στον φιλελευθερισμό για να αδράξουν τους κλάδους της κοσμικής δόξας και αναγνώρισης αδιαφορώντας για την αναγνώριση από τον Θεό. Το πνεύμα του Οικουμενισμού, του θρησκευτικού συγκρητισμού, της εκκοσμίκευσης, της ασέβειας και της επιφανειακής ευσέβειας τουτέστιν του φαρισαισμού έχει φθάσει σε τέτοια σημεία, που αμφιβάλω αν έχει μείνει έστω και λίγο ορθόδοξο φρόνημα. Η κάθε μορφής ασέλγεια νομιμοποιείται και η επίσημη εκκλησία σιωπά και με την σιωπή της συνηγορεί στην εξάπλωση της αμαρτίας και στην διάβρωση του φρονήματος των πιστών.

Αυτά φυσικά δεν είναι νέα για τον Ορθόδοξο. Ο μέγας Βασίλειος έγραφε στην επιστολή του «Πρός τούς δυτικούς επισκόπους»: «Τής ευσεβείας τα δόγματα έχουν ανατραπεί, της Εκκλησίας οι θεσμοί έχουν συγχηθεί. Οι φιλοδοξίες των μη φοβουμένων τον Κύριο εισπήδησαν στα υψηλά αξιώματα και το επισκοπικό αξίωμα προβάλλεται ως έπαθλο δυσσεβείας τόσο, ώστε εκείνος που βλασφημεί με τον χειρότερο τρόπο να είναι προτιμότερος στη διαποίμανση του λαού... έχει αμαυρωθεί η ακρίβεια των κανόνων...οι λαοί μένουν ανουθέτητοι, εκκλησιαστικοί ηγέτες δεν έχουν το θάρρος να εκφραστούν, γιατί αφού απέκτησαν την εξουσία μέσω ανθρώπων, είναι δούλοι αυτών, που τους έκαναν την χάρη». Έτσι είναι πάντα επίκαιροι οι Άγιοι.

Τα γράφω αυτά γιατί εδώ και δεκαετίες στην Γερμανία:

γίνονται συμπροσευχές με τους αιρετικούς, όπως την λεγόμενη «εβδομάδα προσευχής υπέρ της ενότητος των χριστιανών» που λαμβάνουν χώρα και σε ορθόδοξες εκκλησίες, αναγνωρίζεται η κακοδοξία, κατά την οποία η Ορθοδοξία αποτελεῖ µόνο ἕνα µέρος της Εκκλησίας, αποδέχονται ὡς βάση της ενώσεως των ορθοδόξων µε τις αιρέσεις µία µινιµαλιστική πίστη, δηλ. µόνο τήν πίστη στήν Ἁγία Τριάδα και στον Ιησοῦ Χριστό ως Σεσαρκωµένο Θεό καί Σωτήρα, παραβλέποντας όλα τά ὑπόλοιπα δόγµατα της Εκκλησίας, συµπεριλαµβανοµένης της µυστηριακής ιερωσύνης, των ιερων εικόνων, της ακτίστου Χάριτος, της τιµητικῆς προσκυνήσεως των Αγίων κλπ, αναγνωρίζουν ή ανέχονται την αίρεση, κατά την οποία αρκεί να πιστεύει κανείς στην Ἁγία Τριάδα και στον Κύριο Ιησού, ως Θεό και Σωτήρα, για να ανήκει στην Εκκλησία. Δηλ. η Εκκλησία θεωρειται ως σύναξη όλων των χριστιανικών «οµολογιών», αναγνωρίζουν και προωθούν συστηματικά την αἵρεση, σύµφωνα µε την οποία η Ορθόδοξη Εκκλησία και η αίρεση του Παπισµού είναι «αδελφές εκκλησίες» και «οι δύο πνεύµονες», µε τους οποίους αναπνέει η Μία Εκκλησία, αναγνωρίζουν και στηρίζουν τις ανορθόδοξες συµφωνίες, τις οποίες υπέγραψαν οι εκπρόσωποι των Ορθοδόξων Εκκλησιών στο πλαίσιο του διαχριστιανικού διαλόγου, ο οποίος δεν διεξάγεται µε ορθόδοξες βάσεις και δεν έχει ως σκοπό την ἐπιστροφή των αιρετικών στην Ορθόδοξη Εκκλησία δια της κατηχήσεως, της αποκηρύξεως των αιρέσεών τους και των ιερῶν µυστηρίων του Βαπτίσµατος, του Χρίσµατος και της Θείας Ευχαριστίας, υποστηρίζουν, ότι υπάρχει σωτήρια Χάρις και εκτός της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας και ότι ὑπάρχει έγκυρο βάπτισµα καί ενεργούσα Χάρις της ιερωσύνης και εκτός της Ορθοδόξου Εκκλησίας,

μετατρέπουν την Θεία οικονομία σε κανόνα και περιφρονούν τις παρακαταθήκες των Αποστόλων και Αγίων Πατέρων, αναγνωρίζουν και τις άλλες θρησκείες, ως οδούς σωτηρίας και κάνουν και άλλα πολλά.

Για να μην φανεί, ότι υπερβάλλω ή ότι εμφανίζω τον εαυτό μου ως υπερζηλωτή της πίστεως, παραθέτω τα λίγα μέσα από έναν συρφετό γεγονότα ως αποδείξεις των λεγομένων μου (όταν αναφέρω τους όρους εκκλησίες, Χριστιανοί, οικουμενικός αντί για οικουμενιστικός, που είναι το σωστό, κλπ για τα άλλα δόγματα, είναι χάριν της μετάφρασης και όχι χάριν αληθείας) Τα παρατιθέμενα γερμανικά κείμενα υπηρετούν την εξυπηρέτηση της αλήθειας:

«Στην εργασιακή ομάδα χριστιανικών εκκλησιών της Γερμανίας συμμετέχουν οι εκκλησίες και οι εκκλησιαστικές κοινότητες, οι οποίες αναγνωρίζουν τον Χριστό με κριτήριο την Αγία Γραφή ως Θεό και σωτήρα και επιθυμούν μαζί, να εκπληρώσουν την αποστολή τους προς τιμήν του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Κέντρο βάρους της εργασίας τους είναι η κοινή προσευχή (οικουμενική πνευματικότητα), η θεολογική ανάκλαση και ο θεολογικός συλλογισμός , η πρακτική της πίστης (η κινητοποίηση για την δικαιοσύνη, την ειρήνη και την προστασία του περιβάλλοντος), όπως και η επαφή με άλλες οικουμενικές οργανώσεις. » Το διοικητικό συμβούλιο αποτελούν ... ένας ρωμαιοκαθολικός επίσκοπος, ένας ορθόδοξος Πρωτοπρεσβύτερος, δύο ευαγγελιστές επίσκοποι και για να μην χαλάσουμε το μήνυμα ισότητας και μία ευαγγελική επίσκοπος την οποία το ορθόδοξο μέλος σίγουρα λόγω καταστατικού αναγνωρίζει ως κληρικό. Στα μέλη αυτής της οργάνωσης ανήκουν ανάμεσα σε Ρωμαιοκαθολικούς και Ορθόδοξους οι Κόπτες, οι Αρμένιοι, οι κάθε είδους Προτεστάντες, οι Αγγλικανοί, οι Παλαιορωμαιοκαθολικοί, και σαν επισκέπτες μέλη ο σύνδεσμος ελευθέρων προτεσταντικών εκκλησιών, οι Μεθοδιστές, οι Πεντηκοστιανοί, οι Αντβεντιστές, οι Κουακέροι κλπ.

Die ACK In der Arbeitsgemeinschaft Christlicher Kirchen in Deutschland (ACK) schließen sich Kirchen und kirchliche Gemeinschaften zusammen, die den Herrn Jesus Christus gemäß der Heiligen Schrift als Gott und Heiland bekennen und gemeinsam erfüllen wollen, wozu sie berufen sind, zur Ehre Gottes, des Vaters und des Sohnes und des Heiligen Geistes. Schwerpunkte ihrer Arbeit sind das gemeinsame Gebet (ökumenische Spiritualität), die theologische Refl exion, die Glaubenspraxis (Engagement für Gerechtigkeit, Frieden und die Bewahrung der Schöpfung) sowie der Kontakt zu anderen ökumenischen Einrichtungen. Dem Vorstand der ACK gehören an: Bischof Dr. Karl-Heinz Wiesemann (DBK) – Vorsitzender, Bischof Prof. Dr. Martin Hein (EKD), Pastor i. R. Heinrich Lüchtenborg (EAK), Erzpriester Radu Constantin Miron (OBKD), Bischöfi n Rosemarie Wenner (EmK). Mitglieder Arbeitsgemeinschaft Anglikanisch-Episkopaler Gemeinden in Deutschland, Arbeitsgemeinschaft Mennonitischer Gemeinden in Deutschland, Armenisch-Apostolische Orthodoxe Kirche in Deutschland, Äthiopisch-Orthodoxe Kirche in Deutschland, Bund Evangelisch-Freikirchlicher Gemeinden in Deutschland, Die Heilsarmee in Deutschland, Evangelisch-altreformierte Kirche in Niedersachsen (EAK), Evangelische Brüder-Unität – Herrnhuter Brüdergemeine, Evangelische Kirche in Deutschland (EKD), Evangelisch-methodistische Kirche (EmK), Katholisches Bistum der Alt-Katholiken in Deutschland, Orthodoxe Kirche in Deutschland – Orthodoxe Bischofskonferenz (OBKD), Koptisch-Orthodoxe Kirche in Deutschland, Mülheimer Verband Freikirchlich-Evangelischer Gemeinden, römisch-katholische Kirche – Deutsche Bischofskonferenz (DBK), Selbständige Evangelisch-Lutherische Kirche, Syrisch-Orthodoxe Kirche von Antiochien Gastmitglieder Apostelamt Jesu Christi, Apostolische Gemeinschaft, Bund Freier evangelischer Gemeinden, Bund Freikirchlicher Pfi ngstgemeinden in Deutschland, Freikirche der Siebenten-Tags-Adventisten in Deutschland, Freikirchlicher Bund der Gemeinde Gottes

Όλες μαζί οι Χριστιανικές Εκκλησίες του Ντύσσελντορφ έχουν συμπήξει την τοπική ACK και εκπροσωπούνται εκεί από τους Ιερείς των που συναντώνται δυο έως τρεις φορές το χρόνο για συζητήσεις και μια ή δυο φορές ακόμη για λειτουργικές συμπροσευχές συνήθως στην Καθολική Lambertuskirche στην Altstadt και στην Evangelische Johanneskirche δίπλα στη Jan Wellem Platz. Στις συζητήσεις έρχονται θέματα κοινού ενδιαφέροντος και γίνεται αμοιβαία ενημέρωση για τις πρωτοβουλίες και το έργο της κάθε Ενορίας ενώ οι συμπροσευχές γίνονται πάντα για την επανένωση των Εκκλησιών. Η συμμετοχή της Ενορίας μας γίνεται στα πλαίσια της Kokidues μαζί και μέ άλλους Ορθοδόξους Ιερείς.

Γερμανικές Ενορίες

α) Στο πνεύμα του Οικουμενικού Διαλόγου και της καλής συνεργασίας με τις αδελφές γερμανικές Εκκλησίες γίνονται αμοιβαίες επισκέψεις των Ιερέων διαφόρων Ενοριών και της δικής μας με αφορμή μεγάλες εκκλησιαστικές γιορτές, επετείους και άλλα έκτακτα εκκλησιαστικά γεγονότα.

β) Ειδικά με τις Καθολικές και Ευαγγελικές Ενορίες Reisholz-Hassels-Benrath-Holthausen οι σχέσεις καλλιεργούνται σε κοινό πρόγευμα (Frühstück) που γίνεται ανά εξάμηνο και εκ περιτροπής στις συνεργαζόμενες Ενορίες.

Εσπερινός της Αγάπης

Κάθε χρόνο την Κυριακή του Πάσχα και ώρα 13.00, που ψάλλεται ο Εσπερινός της Αγάπης στην Εκκλησία μας, καλούνται Ιερείς από την Καθολική και την Ευαγγελική Εκκλησία, διαβάζουν το Ευαγγέλιο της Ακολουθίας σε άλλες γλώσσες και μετέχουν μαζί και μέ άλλους προσκεκλημένους στο πασχαλινό τραπέζι.

Γερμανία- Μανχάιμ 18. Μαΐου 2012. Οικουμενιστική Αρτοκλασία κατά την Ημέρα Οικουμενισμού (Ημέρα Οικουμένης) στο Ρωμαιοκαθολικό ναό του Χριστού.
Στις φωτογραφίες που υπάρχουν στο Ιντερνετ διακρίνονται ο Μητροπολίτης Γερμανίας Αυγουστίνος ο πρόεδρος της Γερμανικής Διάσκεψης Ρωμαιοκαθολικών Επισκόπων, Αρχιεπίσκοπος Ρόμπερτ Zollitsch, ο Προτεστάντης Επίσκοπος της Βάδης, Ούλριχ Φίσερ,η Επίσκοπος των Μεθοδιστών Rosemarie Wenner και ο Παλαιοκαθολικός Επίσκοπος Matthias Ring.

Εκεί γιορτάσθηκε οικουμενική αρτοκλασία από ορθόδοξους ιερείς και στολίσθηκαν 1000 τραπέζια για 10.000 άτομα (ακόμα και για άθεους) όπου μοιράσθηκαν άρτοι λάδι και βιολογικά μήλα εις ανάμνησιν της σιτήσεως των 5.000 από τον Χριστό.

Χάρτα της εργασιακής ομάδας εκκλησιών του Μπρουελ

Σε αυτήν την Χάρτα, υπογεγραμένη και από τον ορθόδοξο αντιπρόσωπο, αναγνωρίζονται οι άλλες εκκλησίες ως ισότιμες, με κοινή ιεραποστολική απόστολη. Τα μέλη υποχρεώνονται να αλληλοβοηθιούνται και να αλληλουποστηρίζονται, αναλαμβάνουν την κοινή ευθύνη να ενημερώνουν τις ενορίες τους, κάτι που δεν έχει γίνει τουλάχιστον στους ορθόδοξους, από ότι ξέρω.

Υποστήριξη ιστοσελίδων με οικουμενιστικό, ασεβές και αντιορθόδοξο περιεχόμενο
Ökumenisches Heiligenlexikon - Das wahrscheinlich umfangreichste Werk mit allen wichtigen Informationen zu über 4000 Heiligen und Seligen der orthodoxen, katholischen, protestantischen und anglikanischen Kirchen

Σε αυτόν τον ιστότοπο τον οποίον βρίσκουμε σε ιστοσελίδες ενοριών ορθοδόξων ναών της Γερμανίας μπρορεί να βρει ο αναγνώστης πάνω από 4000 Αγίους και Οσίους της ορθόδοξης, καθολικής και προτεσταντικής εκκλησίας. Ιδρυτής του είναι ένας προτεστάντης πάστορας από την Φρανκφούρτη.

Μετά από αυτά σας ερωτώ εγώ ο πιστός που θέλει να σώσει την ψυχή του: Μπορεί ένας Ορθόδοξος Επίσκοπος, Ιερέας ή λαικός να λατρεύει Χριστό και Βελιάλ; Μπορεί να αναγνωρίζει ως αδελφούς Χριστιανούς, να ευαγγελίζεται και να συνεργάζεται με κοινότητες, που έχουν αποκηρύξει οι Άγιοι της εκκλησιάς μας ως αιρέσεις και κακοδοξίες, που ανήκουν επίσημα στον από την Ορθόδοξη Εκκλησία δημοσιοποιημένο κατάλογο αιρέσεων, ακόμα και αν μην είναι μόνιμα μέλη; Ανήκουν αυτές οι ενέργειες στην Διαθήκη του Χριστού μας, και στις διδασκαλίες των Αγίων Πατέρων; Μπορεί ένας Ορθόδοξος Επίσκοπος, Ιερέας ή λαικός να συμπροσεύχεται με αυτούς, τους οποίους η λατρευτή μας Μητέρα, η Παναγία μας, ονόμασε «εχθρούς του Υιού Μου» (εξ ου και η εικόνα της στο Αγιον Όρος); Χρειάζεται η λατρευτή μας νύμφη, η Ορθόδοξη Εκκλησία, άλλους βοηθούς και συμπαραστάτες εκτός από τον Έναν Νυμφίο Της; Μπορεί κατά τους ιερούς κανόνες να φέρει το ευαγγέλιο, όπως γίνεται συχνά στις οικουμενιστικές εκδηλώσεις, μία μη αναγνωρισμένη γυναίκα κληρικός; Το μεγάλο ερώτημα παραμένει, πως διαπράτονται τέτοιες αντιορθόδοξες τακτικές και σχεδόν όλοι όχι μόνο σιωπούν αλλά και μέσω της έλλειψης ανάλογων προστατευτικών μέτρων υπέρ των πιστών συνηγορούν στην συνεχισή τους. Ο Άγιος Νεκτάριος έγραφε στο «Περί των σχέσεων με αιρετικούς»: «..είναι ψευδές εκείνο όπου επιφέρουσι, ότι αι οδοί της ευσεβείας είναι πολλαί...οδός μία και αυτή στενή και όχι πλατεία.. εις και μόνος Θεός και Κύριος». Είμαστε εμείς καλύτεροι και πιο φωτισμένοι από τον άγιο; Αλλώ όταν εξισώνουν τους ορθοδόξους αγίους, τους φορείς, εκφραστές και υπερασπιστές του Αγίου Πνεύματος, με τους αιρετικούς “αγίους“ των ψευδοεκκλησιών και μάλιστα εμμέσως πλην σαφώς προσπαθούν μέσω της παρουσιάσης τέτοιων ιστοτόπων να επηρεάσουν ως προς αυτήν την κατεύθυνση την βούληση και την κρίση των πιστών, πως μπορούμε να περιμένουμε κάτι άλλο εκτός από μία επιφανειακή, στα πλαίσια της κάθε Θείας Λειτουργίας, ευσέβειας απέναντι στους αγίους; Για αυτό οι προφήτες έλεγαν για τους ιερείς και πιστούς της εποχής τους, ότι με τα χείλη τους τιμούν τον Θεό αλλά τα έργα τους είναι εναντίον Του και Εκείνος δεν τα δέχεται.

Ο άγγελος των πολιτισμών

Beim Besuch des "Engels der Kulturen" an der griechisch-orthodoxen Kirche Hl. Konstantin und Helena war das Fest bereits im Gange. Mit dem Engel der Kulturen kamen die beiden Künstler sowie die Vertreter der anderen teilnehmenden Kirchen und Religionen (από την ιστοσελίδα της ενορίας του Brühl)

Στις 6 Σεπτεμβρίου 2015 στον ιερό ναό Κων/νου και Ελένης στο Wesseling υποδέχθηκαν οι κληρικοί της ενορίας μαζί με εκπροσώπους άλλων εκκλησιών, Εβραίους και Μουσουλμάνους (στις ανάλογες φωτογραφίες στο Ίντερνετ διακρίνεται ο Μούφτης καθαρά) τον άγγελο των πολιτισμών.

Πρόκειται περί ενός κύκλου μέσα στον οποίον υπάρχουν τα σύμβολα του σταυρού, του άστρου του Δαβίδ και της ημισελήνου, τα οποία σχηματίζουν έναν άγγελο. Αν βγάλεις ένα από αυτά τα σύμβολα ο άγγελος καταστρέφεται (το νόημα και ο σκοπός αυτού του έργου, το οποίο υποδέχθηκαν με τιμές και νεοταξική χαρά ως νέο συμβολό τους οι ιερείς μας χρησιμοποιώντας μάλιστα και παιδιά, ώστε να ριζώσουν καλά τέτοιες πρακτικές, είναι πεντακάθαρος). Μετά την υποδοχή έγινε συμπροσευχή των παρευρισκομένων. Ως κείμενο προτιμήθηκε από τους ιερείς μας το laudato si από την εγκύκλιο του πάπα Φραγκίσκου. Πρόκειται για μία προσευχή του Φραγκίσκου της Ασσίζης στην οποία ο λεγόμενος καθολικός άγιος, εδώ εν συντομία, δοξάζει τον Θεό και τον κύριο αδελφό τον ήλιο, και την αδελφή την σελήνη, και τον αδελφό τον άνεμο και τον αδελφό το νερό, που είναι ταπεινό και πολύτιμο, και τον αδελφό την φωτιά
„Gelobt seist du, mein Herr mit allen deinen Geschöpfen, zumal dem Herrn Bruder Sonne*, welcher der Tag ist und durch den du uns leuchtest. Und schön ist er und strahlend mit großem Glanz: von dir, Höchster, ein Sinnbild. Gelobt seist du, mein Herr, durch Schwester Mond und die Sterne; am Himmel hast du sie gebildet, klar und kostbar und schön. Gelobt seist du, mein Herr, durch Bruder Wind und durch Luft und Wolken und heiteres und jegliches Wetter, durch das du deinen Geschöpfen Unterhalt gibst. Gelobt seist du, mein Herr, durch Schwester Wasser, gar nützlich ist es und demütig und kostbar und keusch. Gelobt seist du, mein Herr, durch Bruder Feuer, durch das du die Nacht erleuchtest; und schön ist es und fröhlich und kraftvoll und stark.

Σας ερωτώ και πάλι: Έχουν οι Εβραίοι και οι Μουσουλμάνοι αγγέλους εκτός από αγγέλους του σκότους; Προσοχή δεν καταδικάζω τον άνθρωπο που χρειάζεται την αγάπη μας ως ασθενής μέσω όμως μίας αληθινής μαρτυρίας. Καταδικάζω - άλλωστε σε μία δημοκρατία και σε μία ελεύθερη κοινωνία έχω αυτό το δικαίωμα. .Αυτό δεν διατυμπανίζουν οι οπαδοί του οικουμενισμού;- την αίρεση, το ψευτοδόγμα, τον αληθινό κίνδυνο για τους συνανθρώπους μου κατά την διδασκαλία των αγίων. Δεν μπορούν οι ιερείς μας τουλάχιστον να πουν μία ορθόδοξη προσευχή ακόμα και για να κρατήσουν τα προσχήματα, ότι τάχα τα κάνουν όλα αυτά για να διδάξουν στους άλλους την Ορθοδοξία, παρά προτιμούν μία βλάσφημη, παγανιστικού περιεχομένου προσευχή, επειδή την διαφημίζει η εγκύκλιος του πάπα; Και η εγκύκλιος του Χριστού μας δεν τους ενδιαφέρει; Ποιός ορθόδοξος πιστός όσο αμαρτωλός και αφελής να είναι, μπορεί να δεχθεί τέτοια πράγματα; Οι επισκοποί μας δεν τα ξέρουν αυτά τα γεγονότα; Μα φυσικά, όχι μόνο τα ξέρουν αλλά και γυμνή τη κεφαλή τα στηρίζουν και τα διαφημίζουν.

Το πιο τραγικό όμως είναι τα παιδιά. Ποιός θα τα προστατεύσει από αυτές τις αθλιότητες, από αυτήν την παραποίηση του ευαγγελίου; Ποιός θα τους διδάξει την προσευχή προς τον άγγελο, όταν αυτά με την ευλογία ιερέων και γονέων μαθαίνουν να υποδέχονται τέτοια μορφώματα ως άγγελο; Θλίβεται η ψυχή μου ως ορθόδοξος, ως πατέρας, ως καθηγητής. Γιατί μπορώ εγώ σαν καθηγητής, έχοντας δώσει όρκο να διδάξω στα παιδιά την αλήθεια και την πραγματική μόρφωση, να σιωπήσω και να απαρνηθώ τον ρόλο μου ως διδάσκαλο; Μπορώ να τιμώ τους προστάτες της παιδείας, τους τρείς μεγίστους φωστήρες της τρισηλίου Θεότητος, όταν δεν ομολογώ, ότι δεν υπάρχουν τρείς αβρααμικές θρησκείες, παρά μόνο η ορθόδοξος εκκλησία όπως διακηρύττει και ο απόστολος: «οι εκ πίστεως, ούτοι υιοί Αβραάμ κληθήσονται» (προς Γαλ. 3,7). Σε αυτά ευθυνόμαστε όμως και εμείς οι πιστοί, γιατί δεν αντιδρούμε. «ει τις ετεροδιδασκαλεί, ταύτα φεύγε» (προς Τιμ. 6). Επικρατεί παντού η κακοδοξία του γεροντισμού, του ψευδοευσεβισμού, η λάθος κατανόηση της υπακοής. Δεν υπάρχει κατήχηση, δεν υπάρχει πνευματικός ποιμενικός λόγος, εκτός των επιφανειακών ομιλιών για την σωτηρία της ψυχής μας, ενώ συμβαίνουν τέτοια πράγματα. Ω της βλασφημίας. Θλίβομαι γιατί και εγώ στην αρχή υποκινούμενος από έναν ανεύθυνο ρομαντισμό, μία λάθος αγάπη, μία τραγική εμπιστοσύνη στους ιερείς μας, ξεχνόντας τις αποστολικές εντολές, ότι οι λαικοί έχουν την υποχρέωση και το ιερό καθήκον απένταντι στον Θεό να ελέγχουν τους ποιμένες τους, γιατί πολλοί αποδείχθηκαν και θα αποδειχθούν λύκοι προβατόσχημοι, έλαβα στην αρχή της διαμονής μου στην Γερμανία μέρος σε τέτοιες εκδηλώσεις. Οι προσευχές όμως των γονέων μου και και όλων των αληθινών ορθοδόξων με ξύπνησαν και με την ευλογία του Θεού ξύπνησε μέσα μου η αληθινή και αγιασμένη ανησυχεία. Ναι, είμαι αμαρτωλός, ίσως ο χειρότερος από όλους, ανάξιος των δώρων του Πανάγαθου Θεού. Θέλω όμως να σώσω την ψυχή μου και η μία και μοναδική μου εκκλησία μου έμαθε, ότι αυτό γίνεται μόνο όταν αγωνιστώ εν αληθεία για τους άλλους. «μηδέ αγαπώμεν λόγω μηδέ τη γλώττη, αλλά εν έργω και εν αληθεία» (Α. Ιωαν. 3, 18). Σωτηρία ξεκομμένη από τον συνάνθρωπο δεν υπάρχει. Για αυτό δεν καταδικάζω και δεν μιλάω για τον προσωπικό βίο των ιερέων, όπως διδάσκει ο Ιερός Χρυσόστομος, αλλά για την δογματική τους στάση και την ψεύτικη διδασκαλία τους. Και επειδή ως λαικός έχω το ίδιο ευθύνη για την προάσπιση του φιλόχριστου λαού, καταθέτω ευσυνειδήτως και χωρίς διαστροφές και ανακρίβειες αυτήν την μαρτυρία. Ας μην ξεχνάμε, ότι και στην ορθόδοξη διδασκαλία ο κάθε λαικός μετά την βάπτιση και το χρίσμα είναι ιερέας, προφήτης και βασιλιάς. Ιερεάς γιατί προσφέρθηκε να προσφέρει οικιοθελώς τον εαυτό του ως θυσία στον Θεό, προφήτης, ότι είδε τα μη προβλεπόμενα της πίστεως και βασιλιάς, γιατί έγινε κατά χάριν υιός του επουρανίου Βασιλέως (βλέπε και το βιβλίο του Ιωάννη Ρίζου, οι ληστές της θείας διδασκαλίας μέρος β, σελ, 114).

Όταν έστειλα μία ηλεκρονική επιστολή στον εξομολόγο μου για να τον ρωτήσω, γιατί υποστηρίζει και προωθεί αυτές τις αντικανονικές και αντιορθόδοξες ενέργειες, αυτός ούτε καν καταδέχθηκε να μου απαντήσει. Μετά από την τήρηση σιωπής από την πλευρά των ιερέων της εκκλησίας αναγκάστικα και εγώ να αποχωρήσω από την ενορία, γιατί όπως γίνεται κατανοητό, δεν υπάρχουν προυποθέσεις πνευματικής σχέσεως πατρός και υιού, αλλά διευθύνοντος και υποτακτικού, το οποίο δεν είναι ορθόδοξο, γιατί, όπως λέει και ο Αγ. Ιωάννης της κλίμακος, στα θέματα της πίστεως δεν υπάρχει θέμα υπακοής αλλά ομολογίας. Ο λαικός αναγνωρίζει τον ιερέα ως πατέρα και τον ονομάζει πάτερ. Ο ιερέας όμως στην Γερμανία όπως φαίνεται δεν αναγνωρίζει τον πια τον αμαρτωλό μεν πιστό δε λαικό ως υιόν για να του φερθεί ανάλογα και να τον υπερασπίσει από τους κινδύνους.

Πατέρες της εκκλησίας της Ελλάδος και απανταχού κληρικοί και μοναχοί της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, δεν αντέχουμε άλλο αυτήν την κατάσταση, που κάθε άλλο παρά ταιριάζει στο «αγαπήσωμεν αλλήλους, ίνα εν ομονοία ομολογήσωμεν». Πάρτε επιτέλους θέση και υπερασπιστείτε τον πιστό λαό που σας εμπιστεύθηκε ο Θεός. Όπως και εμείς έτσι και εσείς, όλοι θα δώσουμε λόγο μπροστά από το φοβερό βήμα του Θεού. Όταν θα μας ρωτήσει για αυτά τα πράγματα τι θα του πούμε; Δεν φοβόμαστε την κρίση του παντοδύναμου Θεού; Δεν φοβόμαστε αν μας βρει, όπως αναφέρεται στην Αποκάλυψη του Ιωάννου ούτε ψυχρούς ούτε θερμούς. Δεν θέλουμε ούτε σχίσματα ούτε αναθεώρηση της ιερωσύνης ή του ρόλου του επισκόπου. Ύπαγε από εμάς τέτοια αμαρτία και έπαρση. Θέλουμε ράσα που να ευωδιάζουν Ορθοδοξία. Θέλουμε Κλήρο στον οποίο με χαρά και εμπιστοσύνη να εψομολογούμαστε τα αμέτρητα αμρτηματά μας και να βρίσκουμε αυτό που είναι στην πραγματικότητα η εκκλησία μας: Όχι κοινωνικός οργανισμός, ούτε οικολογικό σωματείο αλλά Θεραπεία ψυχής και σωτηρία για όλους τους ανθρώπους μέσω της μίας Αληθείας τουτέστιν του Ιησού Χριστού και Θεού μας.

Ταπεινά και γεμάτος πόνο σας παρακαλώ, καταδικάστε επιτέλους αυτά τα σκάνδαλα όχι μόνο προφορικώς αλλά με έργα. Αναλογισθείτε, τι θα έκανε ο Χριστός μας, τι οι απόστολοι, τι οι μάρτυρες, τι οι ομολογητές της πιστεώς μας. Καταδικάστε αν θέλετε εμένα αλλά σώστε την γυναίκα μου, η οποία ήταν καθολική, βαπτίσθηκε συνειδητά ορθόδοξη, και πολεμιέται από την ερώτηση, γιατί το έκανα αυτό, αφού όλοι είμαστε εκκλησίες, αδέλφια, παιδιά του Θεού και όλοι θα σωθούμε. Σώστε και στηρίξτε με την καταδίκη όλων αυτών τα παιδιά μου και τα παιδιά όλου του κόσμου, που τώρα ψάχνουν σίγουρο λιμάνι σωτηρίας με προβληματική πυξίδα.. Ο Χριστός μας κατηγόρησε τους Φαρισαίους, ότι συσσωρεύουν βάρη αβάσταχτα στις πλάτες των ανθρώπων, και ότι όταν προσηλυτίζουν κάποιον μετά τον κάνουν χειρότερο, από ότι ήταν πριν. Είναι αυτές οι καταστάσεις καλύτερες από τα έργα των φαρισαίων;

Αλλά και ο λαός πρέπει να πάρει θέση σε αυτά τα πράγματα. Δεν είμαστε «ευσεβείς βόες», ικανοί και άξιοι μόνο για να συμμετέχουμε στην θεία λειτουργία και να φωνάζουμε«άξιος». Εχουμε ευθύνη, όπως ευθύνη είχαν οι προγονοί μας, οι οποίοι αψηφώντας τα πάντα, έδιωξαν τον Μακεδόνιο, τον Άρειο, τον Νεστόριο, τον Μακεδόνιο, τον Βέκκο, τον Καλέκα και όλους τους ασεβείς από την άγια, μία, καθολική και αποστολική Εκλησία μας τιμώντας τον έλαιο και το χρίσμα, που λάβαμε στην βαπτισή μας. Εδώ στην Γερμανία δεν μας ενημερώνει και δεν μας ρωτάει κανένας. Υπογράφουν οικουμενιστικά κείμενα και συμφωνίες και δεν αναρωτιούνται, ο λαός τα θέλει; Νιώθουν οι πιστοί μας πνευματικά υγιείς με αυτές τις πράξεις μας; Δεν είμαστε υπεύθυνοι για την σωτηρία του κάθε ορθοδόξου πιστού; Αγαπούν και υπερασπίζουν υπέρμετρα και «χριστιανικά» τους αλλόδοξους, ενώ παράλληλα είναι έτοιμοι να κάψουν στην πυρά, ως άλλη ιερά εξέταση, όποιον πιστό τολμήσει να διαμαρτυρηθεί, ή τον απαξιούν ως ανώτεροι και τον χαρακτηρίζουν πλανεμένο, φανατικό, τυφλό, ναι μη αληθινό χριστιανό γιατί δεν σιωπά. Ενώ εμείς παρόλο που καταδικάζουμε τις πράξεις τους, προσευχόμαστε ειλικρινά ο Θεός να τους συγχωρήσει και να τους σώσει γιατί έτσι μας έμαθαν οι μεν αγράμματοι αλλά βαθιά πιστοί γονείς και παππούδες μας. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα πάψουμε να ομολογούμε την αλήθεια. «και οι προάγοντες επετίμων αυτώ, ίνα σιωπήση, αυτός δέ πολλώ μάλλον έκραζεν» (Λουκ. ιη). Εγώ προσωπικά απορώ. Πως τιμούν τους αγίους, οι οποίοι κατεδίκασαν όλους αυτούς, με τους οποίους συμπροσεύχονται και ευλογούν; Αν εγώ είμαι σε πλάνη επειδή τολμώ σαν μέλος της εκκλησίας να μιλήσω, αυτή η ασέβεια στους αγίους και η αντίθεση σε πράξεις και λόγια, την οποία απεχθάνεται ο Θεός, όπως είπαν οι προφήτες, τι είναι; Δεν δυνάμεθα πια και δεν επιτρέπεται να σιωπούμε. Ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης λέει «Ώστε ότε περί πίστεως ο λόγος, ουκ έστιν ειπείν: Εγώ τις ειμί; Ιερεύς; Αλλά ουδαμού. Άρχων; Και ουδέ ούτως. Στρατιώτης; Και που; Γεωργός; Και ουδέ αυτό τούτο. Πένης, μόνον την εφήμερον τροφήν ποριζόμενος. Ουδείς μοι λόγος και φροντίς περί του προκειμένου. Ουά, οι λίθοι κράξουσι, και συ σιωπηλός και άφροντις;»

Ας πάρουμε όλοι επιτέλους την απόφαση να καταδικάσουμε και να εκδιώξουμε κάθε διδασκαλία του Οικουμενισμού τον οποίον ο Αγ. Ιουστίνος Πόποβιτς ονόμασε Παναίρεση, κάθε αντιορθόδοξη ενέργεια και κάθε κακοδοξία από την Εκκλησία μας, όπως αρμόζει σε έναν Ορθόδοξο. Έτσι θα αποχτήσει η υπακοή την ορθόδοξη σημασία της. Το χρωστάμε ως υποχρέωση, στους συνανθρώπους μας, οικουμενιστές και μη, στα παιδιά μας και στις επόμενες γενιές. Ο Χριστός μας είπε . «όποιος Με ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους, θα τον ομολογήσω και Εγώ μπροστά στον πατέρα Μου»

Langenfeld, 25.01.2016

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ...

7/20-1-2016
ΑΓΙΟΡΕΙΤΑΙ ΠΑΤΕΡΕΣ

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ

ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 
ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΝ 
ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΣΥΝΟΔΟΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 
ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ 

«...καὶ ὁ σκοπός, ἐὰν ἴδῃ τὴν ρομφαίαν ἐρχομένην 
καὶ μὴ σημάνῃ τῇ σάλπιγγι, καὶ ὁ λαὸς μὴ φυλάξηται, 
καὶ ἐλθοῦσα ἡ ρομφαία λάβῃ ἐξ αὐτῶν ψυχήν, 
αὕτη διὰ τὴν αὐτῆς ἀνομίαν ἐλήφθη, 
καὶ τὸ αἷμα ἐκ χειρὸς τοῦ σκοποῦ ἐκζητήσω».

Ἰεζεκιήλ 33,6

Ὡς Ἁγιορεῖτες Μοναχοί καί Ἕλληνες πολίτες, ἐκφράζουμε τήν ἀνέκφραστη θλίψι μας καί τόν πόνον τῆς ψυχῆς μας δι᾿ ὅσα διενεργοῦνται στήν πατρίδα μας κατά τίς τελευταῖες δεκαετίες. Ὡς μοναχοί τόσα χρόνια ἀγωνιούσαμε καί ἐλπίζαμε σέ μιά μετάνοια καί μεταστροφή. Τώρα εἶναι «καιρός τοῦ λαλεῖν», καιρός ὁμολογίας, ὁμολογίας Χριστοῦ μέ τήν χάριν καί τήν βοήθεια τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Παναγίας μας.

Ἐκφράζουμε, δηλώνουμε καί διατρανώνουμε τήν διαμαρτυρία μας καί τήν ριζική ἀντίθεσί μας πρός κάθε ἀντιχριστιανικό, ἀνθελληνικό καί ἀνήθικο νόμο τῆς πολιτείας τῶν ἑκάστοτε κυβερνήσεων ὅλων τῶν πολιτικῶν κομμάτων, ὅλων τῶν ἀποχρώσεων. 
Μέ σατανική πονηρία καί ὑποκρισία παραπλανᾶτε τόν ὀρθόδοξο χριστιανικό λαό, ἔχοντας σάν τελικό σας στόχο, ἡ ἑκάστοτε πολιτική κυβέρνησι, νά ἀποχριστιανοποιήσῃ, νά ἀφελληνίσῃ, νά ἐκφυλίσῃ καί νά διαφθείρῃ ἠθικά, πνευματικά καί ἐθνικά τήν πατρίδα μας.῾Ο λαός, μήπως σᾶς ἐψήφισε γιά νά ἐκτελέσετε αὐτό τό ἔργο;

Κατά τίς τελευταῖες δεκαετῖες ἔχουν ψηφισθεῖ ἀπό τήν Ἑλληνική Βουλή ἀρκετοί νόμοι οἱ ὁποῖοι εἶναι ἀντιχριστιανικοί, ἀντιευαγγελικοί καί ἀνθελληνικοί ὅπως: 
α) Ἀποποινικοποίησι τῆς μοιχείας, 
β) Πολιτικός γάμος, αὐτόματο διαζύγιο, 
γ) Ἐκτρώσεις, 
δ) Ἐπιβολή τῆς μονοτονικῆς γραφῆς, πλημμελής διδασκαλία τῆς ἀρχαίας καί χριστιανικῆς γραμματολογίας στά σχολεῖα, κατευθυνόμενη διαστρέλωσι τῆς ἐθνικῆς μας ἱστορίας κ. ἄ. 
ε) Ἀνεξέλεγκτη εἰσρροή μωαμεθανῶν λαθρομεταναστῶν μέ ἀπώτερο σκοπό τήν μετατροπή τῆς πατρίδος μας σέ μιά ἰσλαμική χώρα ἤ μιά ἄθεη ὑλιστική πολυθρησκευτική χοάνη, 
στ) Τόν ἀντιρατσιστικό νόμο, γιά νά μήν ἔχουμε τό δικαίωμα νά ὑπερασπιζόμαστε τήν χριστιανική πίστι μας καί τήν πατρίδα μας, ἀντίθετα μέ τούς λαθρομετανᾶστες, πού ἔχουν μόνο δικαιώματα καί καμία ὑποχρέωσι, 
ζ) Τήν μή ἐκπλήρωση γιά τό τάμα τοῦ ἔθνους, κ.ἅ.

Ὅσοι ἀπό τούς βουλευτές ἔχετε ψηφίσει ὅλους αὐτούς τούς νόμους, μᾶς δείχνετε ξεκάθαρα ὅτι στόχος σας εἶναι, ὄχι νά οἰκοδομήσετε καί νά δουλέψετε γία τό καλό τῆς πατρίδος μας, ἀλλά νά διαλύσετε τήν ἑλληνική κοινωνία, τήν ἑλληνική οἰκογένεια, τήν ἑλληνική παιδεία, τόν ἑλληνοχριστιανικό πολιτισμό μας ἀπό τόν ὁποῖον ἀντλεῖ ἰδανικά καί πνευματικές ἀξῖες ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότης καί μέ λίγα λόγια πολεμᾶτε μέ λύσσα, ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ καί ΕΛΛΑΔΑ.

Ὡς ἐπιστέγασμα καί ἀποκορύφωμα ψηφίσατε, μάλιστα παραμονές τῶν Χριστουγέννων (22 Δεκεμβρίου), τόν κατάπτυστον νόμον γιά τήν ἐλεύθερη συμβίωσι τῶν ἀρσενοκοιτῶν, σοδομιτῶν, ἀνωμάλων, ὅπως τούς χαρακτηρίζει ἡ Ἁγία Γραφή, ἡ ἀρχαιοελληνική, χριστιανική καί παγκόσμια γραμματολογία καί ἀνθρωπολογία, ἐνῶ ἐσεῖς ἔχετε ἐπιβάλλει στήν κοινωνία νά τούς ὀνομάζῃ «ὁμοφυλόφιλους».Μέ αὐτόν τόν νόμο διενεργεῖτε τήν πλήρη διαστροφή τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τήν ὑψίστην ὕβριν κατά τοῦ Δημιουργοῦ Θεοῦ. Διαφθείρετε τούς νέους ἀπό τήν κούνια τους. Μέ αὐτόν τόν νόμον δικαίως θά σᾶς ἀποδώσῃ ἡ ἱστορία τόν πρέποντα χαρακτηρισμόν, ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΣΟΔΟΜΩΝ. 

Ὅπως προφητικά εἶπε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός :

« Θά δοῦμε καί θά ζήσουμε τά Σόδομα 
καί τά Γόμορα στόν τόπο μας». 

Κατόπιν τούτων, ὅπως καταλαβαίνετε ἐσεῖς οἱ βουλευτές, πού ψηφίσατε αὐτόν τόν νόμον, γιά ἐμᾶς τούς Ἁγιορεῖτες μοναχούς καί γιά ὅλους τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς καί Ἕλληνες, ἀλλά καί γιά κάθε λογικά σκεπτόμενο ἄνθρωπο, στήν συνειδησί μας, ἀπεμπολίσατε τήν ἀνθρώπινη φύσι διότι τολμήσατε διά κρατικοῦ νόμου τήν νομιμοποίησι τῆς διαστροφῆς πού οὔτε καί τά ἄλογα ζῶα δέν κάνουν. 
Γιά ἐμᾶς ἔχετε παύσει νά εἶστε Χριστιανοί καί Ἕλληνες.

Ὁ προφήτης Δανιήλ πρίν 2.550 χρόνια περίπου λέγει γιά ἐσᾶς «ἐθεώρουν καί τό κέρας ἐκεῖνο ἐποίει πόλεμον μετά τῶν ἁγίων καί ἴσχυσε πρός αὐτούς… καί λόγους πρός τόν Ὕψιστον λαλήσει καί τούς ἁγίους τοῦ Ὑψίστου παλαιώσει καί ὑπονοήσει τοῦ ἀλλοιῶσαι καιρούς καί νόμον». (Δαν.Ζʹ,21-26)
Αὐτό ἀκριβῶς ἐπαληθεύσατε διά τοῦ νόμου περί ἐλεύθερης συμβίωσης τῶν σοδομιτῶν .

Ἄς γνωρίζετε ὅμως, ὅλοι ἐσεῖς ὅτι μέ ὅλα αύτά, ἔχετε κάνει νά ξεχυλίσῃ τό ποτήρι τῆς ἀνοχῆς τοῦ Θεοῦ καί προκαλεῖτε τήν μακροθυμία του, τόν ὁποῖον ὑβρίζετε καί πολεμᾶτε, καί μέλλει νά ξεσπάσῃ σέ ὅλους τούς ἀμετανοήτους, πού ἀποδέχονται αὐτούς τούς βλάσφημους νόμους, ἡ δικαιοσύνη τοῦ Παντοκράτορος Θεοῦ, ἐπί τούς υἱούς τῆς ἀπειθείας.

Ὅπως γράφει καί ὁ ψαλμωδός:«Ἱνα τί ἐφρύαξαν ἔθνη, καί λαοί ἐμελέτησαν κενά; παρέστησαν οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς καί οἱ ἄρχοντες συνήχθησαν ἐπί τό αὐτό κατά τοῦ Κυρίου καί κατά τοῦ χριστοῦ».(ψαλ. Βʹ,1-2).

Τέλος δέ, ὡς ἔσχατο καί ὁλοκληρωτικό χτύπημα πρός τήν Ὀρθοδοξία καί τήν Ἑλλάδα προετοιμάζετε νά φέρετε στήν βουλή διά πονηράν διαβούλευσιν καί πρός ψήφισμα, τήν νέα ἠλεκτρονική ταυτότητα τήν ὁποία γιά λόγους παραπλανητικούς καί ψυχολογικούς μετωνομά-σατε σέ κάρτα τοῦ πολίτη.

Διά τῆς ἠλεκτρονικῆς ταυτότητος - κάρτας τοῦ πολίτη, ( δηλαδή τό φακέλλωμα), γίνεται ἡ εἰσαγωγή τοῦ σφραγίσματος. Ἔτσι χωρίς αὐτήν, τήν ὁποία θά κουβαλᾶμε ἑπάνω μας παντοῦ καί πάντοτε, δέν θά μποροῦμε να ζήσουμε, καί ὕστερα ἀπό λίγο, γιά λόγους ἀσφαλείας, ἐπειδή θά μᾶς τήν κλέβουν, θά φροντίσετε γιά τό καλό μας πάντα, νά τήν βάλετε μέσα στό σῶμα μας διά τῆς ἐμφυτεύσεως τοῦ βιοτσίπ, στό δεξιό χέρι ἤ στό μέτωπο, ἐπαληθεύοντας σέ ὅλα πιστά τήν Ἀποκάλυψι.

Θά ἐπιβάλλετε, λοιπόν διά νόμου καί ὑποχρεωτικά νά μᾶς δώσετε καί νά μᾶς σφραγίσετε μέ τήν βούλα τοῦ Σατανᾶ, ὅπως ἔλεγε καί ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλος, ὁ διδάσκαλος καί προφήτης τοῦ Γένους μας. Μέσα σ᾿ αὐτό τό μικροτσίπ, ὅπως γνωρίζουμε θά περιέχῃ καί τόν ἀριθμό τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἀντιχρίστου, τό 666, διότι γιά αὐτόν τόν ἀριθμό γίνεται ὅλος ὁ ἀγῶνας. Βέβαια ἐσεῖς θά καθησυχάσετε τήν Ἐκκλησία καί τόν Λαό, ὅτι δέν θά ὑπάρχει μέσα τό 666, καθότι πολύς λόγος ἔχει γίνει περί αὐτοῦ, ὥστε ἡ Ἐκκλησία νά μή φέρῃ καμμία ἀντίδρασι καί παραμείνουν πάλι ἄκαρπες οἱ προσπάθειές σας, ὅπως ἔχει γίνει μέχρι τώρα λόγῳ τῆς ἀντιδράσεως τοῦ πιστοῦ λαοῦ. 
Ὅλα αὐτά βέβαια δέν εἶναι δικά μας λόγια, οὔτε δικές μας προφητεῖες. Εἶναι αὐτά τά ὁποῖα μᾶς ἔχουν πεῖ ἡ ἱερά Ἀποκάλυψι καί οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας, πρίν ἀπό αἰῶνες καθώς καί σύγχρονοι ἅγιοι γέροντες.

Ἐπειδή, δυστυχῶς πολλοί ἐκκλησιαστικοί ἄνθρωποι, δηλαδή «κάποιοι γνωστικοί καί διακριτικοί» γέροντες, θά παρασυρθοῦν ἀπό τούς πολιτικούς ὅτι δέν θά ὑπάρχει τό 666, καί ἔτσι θά πλανήσουν καί θά παρασύρουν πολλούς χριστιανούς νά δεχθοῦν τίς νέες ταυτότητες. Ὅλοι αὐτοί, εἴτε ἐν γνώσει εἴτε ἐν ἀγνοίᾳ θά ἐπωμισθοῦν τεράστια εὐθύνη ἐν ἡμέρᾳ Κρίσεως

Ἡ ταυτότητα εἶναι ἕνα ἀναγκαῖο αὐτοπροσδιοριστικό ἔγγραφο τῶν πολιτῶν κάθε κράτους καί ἄρα δέν εἶναι ἕνα ἀπλό ἔγγραφο οὔτε προαιρετικό. Μέ ἁπλά λόγια ἡ ταυτότητα, μᾶς ταυτοποιεῖ, καθώς ἡ σφραγίδα μέ τήν βούλα της, διότι «ταυτότητα σημαίνει ὅτι καί ἡ λέξη· ταυτίζεται δηλαδή κανείς μέ αὐτά πού δηλώνει, βάζουν τόν διάβολο (δηλ. τόν ἀριθμό τοῦ θηρίου-Ἀντιχρίστου), καί ὑπογράφω, ὅτι τόν ἀποδέχομαι. Πῶς μπορῶ νά τό κάνω αὐτό»; (Γέροντος Παϊσίου, Πνευματική ἀφύπνιση σελ.183).

Ἐπίσης δέν μπορεῖς νά τήν ἀπορρίψεις ὅταν θέλήσῃς, ὅπως μιά τραπεζική κάρτα, πού ἄν θέλῃς τήν καταργῇς. Ἑπομένως τό πανανθρώπινο δικαίωμα αὐτοπροσδιορισμοῦ κάθε ἀνθρώπου καταργεῖται, ἐάν καταναγκαστικῶς ἐπιβληθεῖ ἡ ἀποδοχή της.

Ἀυτό μᾶς τό λέγει καί τό κείμενο τῆς Ἱερᾶς Ὰποκαλύψεως: « ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα, τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ. ῟Ωδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου· ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστί· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξςʹ.»( Ἀποκ. Ιγ’ 15-18)
Δηλαδή οἱ ἄνθρωποι πού θά σφραγισθοῦν θά φέρουν ἐπάνω τους τό ὄνομα τοῦ θηρίου ἤ τόν ἀριθμόν τοῦ ὀνόματός του, πού εἶναι τό 666. 

Ἤδη στίς ἡμέρες μας ἔχει ἀρχίσει ἡ ἀριθμοποίησι τῶν ἀνθρώπων, καί ἀπό πρόσωπο ὁ ἄνθρωπος μετατρέπεται σέ νούμερο - ἀριθμό.

Γνωρίζουμε ὅτι ὁ στόχος τῆς Ε.Ε, τῶν Η.Π.Α. καί πολλῶν ἄλλων κρατῶν, πού εἶναι στό πνεῦμα τῆς Ν. Ἐποχῆς καί τῆς Παγκοσμιοποιήσης, ἐπιδιώκουν μέσα στόν προσωπικό ἀριθμό τῆς ταυτότητας τοῦ κάθε ἀνθρώπου νά περάσουν καί τόν ἀριθμό τοῦ ὀνόματος τοῦ θηρίου, δηλαδή τό 666. Ἤδη ὅμως στό σύστημα Barcode ΕΑΝ13 καί στό μικροτσίπ πού ἔχουν πολλές κάρτες ἐξυπηρετίσεως ὑπάρχει ὁ ἀριθμός τοῦ ὀνόματος τοῦ θηρίου -666.

Ἐκεῖνος πού παραλαμβάνει τήν νέαν ταυτότητα-κάρτα δηλώνει ἐν τῇ πράξει ὅτι ἀναγνωρίζει ὡς κύριόν του τόν ἀντίχριστο καί ἀδείᾳ αὐτοῦ κινεῖται καί ἀσκεῖ τά δικαιώματά του. Ἑμεῖς ὡς χριστιανοί ἔχομεν ὡς Κύριόν μας καί Θεόν μας τόν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν. Δέν δεχόμεθα ἄλλο βάπτισμα-σφραγίδα. Ἅρα, αὐτή ἡ ἀριθμοποίηση καί ἡ εἰσαγωγή τοῦ 666 στίς ταυτοτητές μας- κάρτα τοῦ πολίτη εἶναι πτώση καί συστέλλει τήν χάριν· διά τοῦτο καί ἀποτελεῖ προθάλαμο καί «ἀρραβώνα» γιά τό τελικό σφράγισμα στό σῶμα μας.

Σύμφωνα πάλι μέ τόν ἅγιο γέροντα Παΐσιο τόν Ἁγιορείτη, ἡ λήψη ἡλεκτρονικῶν ταυτοτήτων — κάρτας πολίτη εἶναι πτῶσις: « Ἡ Ἐκκλησία πρέπει νά πάρει μία θέση σωστή. Νά μιλήσει, νά ἑξηγήσει στούς πιστούς, γιά νά καταλάβουν ὅτι, ἄν πάρουν τήν ταυτότητα, αὐτό θά εἶναι πτώση». (Πνευματική ἀφύπνηση,σελ. 183). 
«Σιγά-σιγά, μετά τήν κάρτα καί τήν ταυτότητα, δηλ. τό «φακέλωμα», θά προχωρήσουν πονηρά στό σφράγισμα (στό σῶμα μέ τό βιοτσίπ). Μέ διάφορα πονηρά μέσα θά κάνουν ἑκβιασμούς, γιά νά δέχονται οἱ ἄνθρωποι τό σφράγισμα στό μέτωπο ἤ στό χέρι. Θά στριμώξουν τούς ἀνθρώπους καί θά ποῦν: Μόνο μέ τίς κάρτες θά κινεῖσθε, τά χρήματα θά καταργηθοῦν. (Πνευματική ἀφύπνηση σελ. 185-6). 

Ἡ προφητεία τῆς Ἱ. Ἀποκαλύψεως ( ιγ’ 15-18) σαφώς λέγει ὅτι ὅποιος δέν λάβει τό χάραγμα-ἀριθμό δέν θά δύναται «ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι». Ὅ,τι ἀκριβῶς γίνεται σήμερα: ‘’ἐὰν δὲν πάρετε τὸν ἀριθμὸ τάδε π.χ. ΑΜΚΑ, ΕΚΑΜ, (μέ ἤ χωρὶς τὸν 666) δέν δύνασθε νὰ ἔχετε ἐργασίαν, ἀσφάλειαν, νοσοκομειακὴν περίθαλψιν, σύνταξιν, τραπεζικές ἤ κρατικὲς συναλλαγές, καίτοι εἶναι δεδουλευμένα. Γιά λεπτομερέστερη ἐνημέρωση σᾶς παραπέμπουμε στό δημοσιευμένο ἤλεκτρονικό ἔντυπο «Ἅγιορείτες Πατέρες, Κάρτα τοῦ Πολίτη, Εἰσαγωγή τοῦ Σφραγίσματος, 2η ἐπηυξημένη ἔκδοση» (ἠλεκτρονική διεύθυνση: Ἰστολόγιο Καιόμενη βάτος). 

Ἰδοῦ καί οἱ συνέπειες γιά ὅσους ἀθετήσουν τήν προφητεία καί δεχθοῦν τελικά τό χάραγμα, ἤ προσκυνήσουν τό θηρίο καί τήν εἰκόνα αὐτοῦ: «εἴ τις προσκυνεῖ τὸ θηρίον καὶ τὴν εἰκόνα αὐτοῦ, καὶ λαμβάνει τὸ χάραγμα ἐπὶ τοῦ μετώπου αὐτοῦ ἢ ἐπὶ τὴν χεῖρα αὐτοῦ, καὶ αὐτὸς πίεται ἐκ τοῦ οἴνου τοῦ θυμοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ κεκερασμένου ἀκράτου ἐν τῷ ποτηρίῳ τῆς ὀργῆς αὐτοῦ, καὶ βασανισθήσεται ἐν πυρὶ καὶ θείῳ ἐνώπιον τῶν ἁγίων ἀγγέλων καὶ ἐνώπιον τοῦ ἀρνίου. καὶ ὁ καπνὸς τοῦ βασανισμοῦ αὐτῶν εἰς αἰῶνας αἰώνων ἀναβαίνει, καὶ οὐκ ἔχουσιν ἀνάπαυσιν ἡμέρας καὶ νυκτὸς οἱ προσκυνοῦντες τὸ θηρίον καὶ τὴν εἰκόνα αὐτοῦ, καὶ εἴ τις λαμβάνει τὸ χάραγμα τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ». Ἀποκ. Ιδ’ 9-11.

Φαίνεται καθαρά ἀπ᾿ αὐτό ὅτι οἱ πολιτικοί θέλουν νά μᾶς ἀποκλείσουν ἀπό τήν ζωή καί πρίν ἀκόμη ἔρθει τό τελικό χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου. Ἐάν, λοιπόν χωρίς τήν λήψη-ἀποδοχή τῆς ταυτότητας-κάρτας μᾶς ἀπαγορεύουν νά πωλοῦμε καί νά ἀγοράζουμε κλπ. ἄραγε σημαίνει ὅτι ἤδη ἑνεργεῖται σέ ἕνα πρῶτο στάδιο τό χάραγμα καί εἶναι θέμα χρόνου νά τό ἐμφυτεύσουν καί στό χέρι μας. 

Ὑστερα ἀπό ὅλα αὐτά, ζητοῦμε ἀπό τήν Ἑλληνική Κυβέρνηση καί τό Ἑλληνικό Κοινοβούλιο, νά ἀποσύρῃ ὅλους αὐτούς τούς νόμους, πού βλασφημοῦν τήν Ὀρθόδοξη πίστι μας καί ντροπιάζουν τήν πατρίδα μας τήν Ἑλλάδα, καί νά μήν προχωρήσουν στήν ὑποχρεωτική παραλαβή τῆς νέας ταυτότητος-κάρτας. 

Πρός τήν ποιμένουσα Ἐκκλησία, τήν Ἱερά Σύνοδο, καθώς ἐπίσης καί πρός τήν θεσμικήν ἀρχήν τοῦ Ἱεροῦ ἡμῶν Τόπου, ἐκφράζουμε τήν κατάπληξίν μας καί τήν ἀπορία μας γιά τήν ὅλη στάσιν τους ἀπέναντι σέ ὅλους αὐτούς τούς νόμους. 
Προσδοκούσαμε καί εὐελπιστούσαμε, ἐπί τόσα χρόνια, ὅτι κάποια στιγμή θά ἐγκαταλείπατε αὐτήν τήν στάσιν τῆς ‘’διακριτικῆς’’ ἀνοχῆς καί δέν θά ἐπιτρέπατε ποτέ νά φθάσῃ ἡ Ἑλληνική Κυβέρνηση νά ψηφίσῃ αὐτόν τόν κατάπτυστον νόμον διά τήν ἐλευθέραν καί νόμιμην συμβίωσιν τῶν σοδομιτῶν.

Ἡ μοναχική καί ἁγιορειτική συνείδησί μας οὐδέποτε θά ἀποδεχθεῖ αὐτήν τήν στάσιν σας. Ἐσεῖς, ἔχετε ἀκόμη μεγαλύτερη εὐθύνη ἀπό τούς πολιτικούς. 
Ὁ Χριστός μας καί ἡ Ἐκκλησία βλασφημεῖται καί προσβάλλεται διά τῶν πιό χυδαίων νόμων, καί ἐσεῖς ἀρκεσθήκατε μόνον σέ κάποια κείμενα διαμαρτυρίας! 
Ὁ Χριστός καί ἡ Ἐκκλησία σᾶς ἐμπιστεύθηκε τήν διαποίμανσιν τοῦ πιστοῦ λαοῦ Του καί ἐσεῖς τόσα χρόνια μέ τήν σιωπή σας ἤ μέ τήν τυπική διαμαρτυρία σας, ἐπιτρέψατε νά φθάσουμε σέ αὐτό τό χάος τῆς ἀποστασίας καί τῆς ἀπωλείας! Δέν ἠμποροῦμε νά τό πιστεύσουμε. Δέν τό χωράει ὁ νοῦς μας. Δέν τό ἀνέχεται ἡ συνείδησί μας. 
Ἡ ὀδύνη, ὁ πόνος καί οἱ προσευχές μας, θά ἀνεβαίνουν καθημερινῶς πρός τόν θρόνον τοῦ Δικαίου Κριτοῦ, θά στενάζουμε καί θά ζητοῦμε νά ἐπέμβῃ ὁ Κύριος γιά νά σταματήσῃ τό κακό. Σῶσον Κύριε τόν λαόν Σου καί φύλαξον τήν κληρονομίαν Σου, τό μικρό Σου ποίμνιο, τό ὁποῖο εἶναι ἐρριμένον καί ἐγκαταλελλειμένον ὡς μή ἔχοντα ποιμένες.

Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς καί ποιμένες, μέ τόν προσήκοντα σεβασμόν πρός τά θεοτίμητα πρόσωπά σας, παρακαλοῦμε ἐσᾶς καί ὅλους τούς πνευματικούς φορεῖς τῆς πατρίδος μας, ἔστω καί τώρα, πρίν εἶναι ἀργά, νά ἐνεργήσετε δυναμικά, ὁμολογιακά, μαρτυρικά, ὥστε ἤ νά καταργηθῇ ὁ νόμος, ἤ νά διαχωρίσῃ ἡ Ἐκκλησία τήν θέση της μέ τό κράτος αὐτό. Παράλληλα ἀγαπητικά καί θεραπευτικά πρός τά ἀποστατημένα αὐτά παιδιά, ἡ ἁγία Ἐκκλησία μας πού δέν καταδικάζει τόν ἁμαρτωλό ἄνθρωπο, ἀλλά πάντοτε φροντίζει νά διδάσκῃ καί νά καλῇ εἰς μετάνοια ὅλους μας, πρέπει νά καλέσῃ καί αὐτούς σέ ἀναθεώρηση καί μετάνοια. 
Διότι δέν δύναται ποτέ νά ἀνεχθῇ ἡ Ἐκκλησία, τό πάρα φύσιν νά νομιμοποιεῖται ὡς κατά φύσιν, καί μάλιστα διά νόμου τοῦ κράτους. Ἀγαπᾶ τόν ἁμαρτωλό ὡς ἄρρωστο μέλος, μισεῖ ὄμως τήν ἁμαρτία. Ἡ Ἐκκλησία ὡς πνευματικό νοσοκομεῖον θεραπεύει τόν ἀσθενῆ ἁμαρτωλό, ἀλλά καυτηριάζει, καί τέλος ἄν δέν θεραπεύεται, ἀποκόπτει τήν γάγγραινα γιά νά μή μεταδοθῇ καί πρός τά ὑγιῆ μέλη της, τό καρκίνωμα τῆς ἁμαρτίας. 

Παρακαλοῦμε κινητοποιήσατε τόν πιστόν λαόν, ὥστε νά ἀναγκασθοῦν νά ἀκυρώσουν καί νά ἀποσύρουν ὅλους τούς ἀνωτέρω νόμους μέ ἀποκορύφωμα τόν τελευταῖον, γιά νά ἐξαρθῇ πᾶσα ἀσέβεια καί διαφθορά ἐκ μέσῳ τοῦ λαοῦ, πρίν ξεσπάσει ἐπάνω μας ἡ δικαιοσύνη τοῦ Χριστοῦ,καί νά ἐπανέλθῃ ἡ πατρίδα μας στήν αἰώνια διαχρονική πορεία της ὡς Ὀρθόδοξη χώρα.

Τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ὁρίζει διά τοῦ ψαλμοῦ «Σύν ἀνθρώποις ἐργαζομένοις τήν ἀνομίαν καί οὐ μή συνδυάσω μετά τῶν ἐκλεκτῶν αὐτῶν»( ψαλμ. ΡΜʹ).

Ἐάν ὅμως, δέν ἀποσυρθοῦν καί ἀκυρωθοῦν ὅλοι αὐτοί οἱ ἐπαίσχυντοι νόμοι τοῦ κράτους, τότε ζητοῦμε, γιά ὅσους πολιτικούς - βουλευτές παραμείνουν ἀμετάπειστοι καί ἀμετανόητοι, ἡ Ἱεραρχία διά τῆς Ἱερᾶς Συνόδου νά ἐνεργοποιήσῃ τά δραστικά θεραπευτικά της φάρμακα, ὅπως εἶναι ὁ ἐκκλησιαστικός ἀφορισμός. 
Νά τούς ἀπαγορευθῇ ἡ εἴσοδος στούς Ἱερούς ναούς, καί ἡ συμμετοχή τους στά μυστήρια. Ἐξάλλου οἱ ἴδιοι ἀπό μόνοι τους, διά τῶν πράξεων τους ἔχουν ἀρνηθεῖ τήν χριστιανική τους πίστη καί ἔχουν αὐτοαφορισθεῖ (ξεχωρίσει τόν ἑαυτόν τους ἀπό τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας). 

Ἐκεῖνο ὄμως πού κυρίως πλήττει ἐμᾶς ὡς μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ ὑποκρισία τους. Οἱ πολιτικοί ἄν καί ἐξωτερικά ἐμφανίζονται ὡς χριστιανοί, λαμβάνουν διά τῶν νόμων τοῦ κράτους θέση διωκτῶν τῆς Ἐκκλησίας, ἐκτελώντας ἐντολές ἄνωθεν, ἀπό τά κέντρα τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων, τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ἀντιχρίστου. 

Παρακαλοῦμε, ἐπίσης, καί τήν ἰδικήν μας Ἱερά Κοινότητα διά ἐπισήμου ἀνακοινώσεως νά ἀπαγορεύσῃ σέ ὅλους τούς ἀνωτέρω ἀμετανοήτους βουλευτές, καί σέ ὅλους ὅσους ὑπερηφα-νεύονται δημοσίως διά αὐτήν τήν ἀσχημοσύνη τους, καί ἰδιαιτέρως στόν συνειδητά προστάτη τῶν σοδομιτῶν, Δήμαρχο Θεσσαλονίκης Μπουτάρη, τήν εἴσοδό τους στό Περιβόλι τῆς Παναγίας.

Ἕνας Γέροντας, θέλοντας νά μᾶς δείξῃ πόσο πολύ θλιμμένος εἶναι γιά ὅλους αὐτούς τούς ἁμετανοήτους βουλευτές καί πόσο μεγάλο κακό θά κάνουν διαχρονικῶς στήν πατρίδα μας, εἶπε: «Ὅσοι ψήφισαν τούς νόμους αὐτούς, αὐτοί εἶναι χειρότεροι ἀπό τόν Φαραώ, πού σκότωνε τά ἄρρενα τέκνα καί χειρότεροι ἀπό τόν παιδοκτόνο Ἡρώδη πού σκότωσε 14.000 νήπια, διώκοντας τό Νήπιον Ἰησοῦ. Ὑπάρχει κόλασις καί παράδεισος, μέλλουσα κρίσις καί ἀνταπό-δοσις. Ἐάν δέν μετανοήσουν καί δέν ἀποσύρουν αὐτούς τούς ἀντίχριστους νόμους, οὔτε ἡ κόλασις δέν θά τούς δεχθεῖ μετά θάνατον. Ὁ Θεός θά κάνει εἰδική κόλασι γι᾿ αὐτούς, ὅπου μέ τά ὑψηλά πολιτικά ἀξιώματά τους θά κοσμοῦν τά φρικτώτερα μέρη τῆς εἰδικῆς κολάσεως τους. Τεράστια εὐθύνη μαζί μέ αὐτούς ἔχουν καί ὅσοι συνηγοροῦν, συνευδοκοῦν ἤ σιωποῦν καί δέν διαμαρτύρονται.

Τέλος ὡς πρός τήν ἠλεκτρονική ταυτότητα-κάρτα τοῦ πολίτη πού προετοιμάζεται νά ἐκδοθῇ, δηλώνουμε ὡς Ἁγιορεῖτες Μοναχοί ὅτι μέ τήν χάρι τοῦ Χριστοῦ μας καί τήν βοήθεια τῆς Παναγίας μας, ἐφόσον κανείς δέν ἠμπορεῖ νά κάνῃ τίποτε χωρίς τήν ἐνίσχυσιν τοῦ Κυρίου, θά ἀγωνισθοῦμε ὅσο ἠμποροῦμε, ὥστε κάθε καλοπροαίρετος χριστιανός καί συνάνθρωπός μας, νά ἐνημερωθῇ, νά ἀφυπνισθῇ, γιά νά μήν τήν δεχθῇ, καθώς καί κανένας ἁγιορείτης μοναχός.

Ἡ ἀπόφασις φυσικά ἐπαφίεται στήν συνείδησιν ἑνός ἑκάστου καί εἶναι προσωπική. Δηλώνουμε ἀκόμη ὅτι θά ἀντισταθοῦμε μέ κάθε νόμιμον τρόπο, ἀκόμη καί ἄν ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία καί ἡ Ἱερά Κοινότης παρασυρθῇ καί μᾶς συστήσει ἀντίθετα ἀπό ὅσα μέχρι τώρα ἔχει συστήσει διά ἐγκυκλίων, ( Δ.Ι.Σ. 2626/1997 καί 2641/1998). 
Δέν θά δεχθοῦμε τίς νέες ἠλεκτρονικές ταυτότητες-κάρτα τοῦ πολίτη καί θά χρησιμοποιοῦμε τά συμβατικά μέσα ταυτοποιήσεώς μας. (Ἱ. Κοινότητα Α.Ο. 22-4/5.5. 2011). 

Νικητής θά εἶναι ὁ Χριστός, τό ἐσφαγμένον ἀρνίον καί ὄχι ὁ Ἀντίχριστος τό θηρίον, τό ὁποῖον σήμερα φαίνεται νά ἐπικρατῇ παντοῦ. Ὁ Χριστός καί Κύριός μας θά θριαμβεύσῃ τελικά καί μαζί Του ὅσοι τόν ἀκολούθησαν καί δέν ἐφοβήθησαν τό θηρίον.

«Ἰδού ἔρχομαι ταχύ, μακάριος ὁ τηρῶν τούς λόγους τῆς προφητείας... ὁ καιρός γάρ ἐγγύς... Ἐξῆλθεν νικών καί ἵνα νικήσῃ... Ναί ἔρχομαι ταχύ. Ἀμήν, ναί ἔρχου, Κύριε Ἰησοῦ». ( Ἱ. Ἀποκ. ΣΤʹ καί ΚΒʹ κεφ.).

Οἱ ὑπογράφοντες:

Γέρων Γαβριήλ Μοναχός, Ἱ.Κ.Ἁγίου Χριστοδούλου, Ἱ.Μ.Κουτλουμουσίου

Γέρων Σάββας Μοναχός, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας

Γέρων Ἰλαρίων, , Ἱ.Κ.Ἀγίου Μαξίμου τοῦ Ὀμολογητοῦ, , Ἱ.Μ.Κουτλουμουσίου

Μοναχός Δοσίθεος, , Ἱ.Κ.Ἀγίου Μαξίμου τοῦ Ὀμολογητοῦ, Ἱ.Μ.Κουτλουμουσίου

Γέρων Εὐστράτιος Ἱερομόναχος, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας

Μοναχός Ἀρτέμιος, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας

Μοναχός Παΐσιος, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας

Μοναχός Χριστοφόρος, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας

Μοναχός Δωρόθεος, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας

Μοναχός Ἰεζεκιήλ, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας

Ἱερομόναχος Ἀθανάσιος, Δικαῖος Ἱ. Σκήτεως Τιμίου Προδρόμου Ἱ. Μ. Μ. Λαύρας, μετά τῆς συνοδείας αὐτοῦ, (25 μοναχοί)

Μοναχός Χερουβίμ, Ἱ.Κ.Ἀρχαγγέλων, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας

Γέρων Ἰωάννης, Ἱ.Κ.Εἰσοδίων Βίγλας, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας

Γέρων Πατάπιος, Ἱ.Κ.Σκέπης τῆς Θεοτόκου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας καί τῆς συνοδίας αὐτοῦ (2)

Γέρων Γεώργιος, Ἱ.Κ.Βαρλαάμ καί Ἱωάσαφ Βίγλας, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας

Γέρων Χαρίτων Ἱερομ., Ἱ.Κ.Ἀναλήψεως Καρυές, Ἱ.Μ.Βατοπεδίου

Γέρων Μελέτιος, Ἱ.Κ.Γενέσιον τῆς Θεοτόκου, Καψάλα, Ἱ.Μ.Παντοκράτορος

Ἱερομ. Μακάριος, « « « « «

Γέρων Ζηνόβιος, Ἱ.Κ.Ἁγίων Ἀναργύρων, Ἱ.Μ.Παντοκράτορος

Γέρων Συμεών, Ἱ.Κ.Ἁγίου Συμεών Καυσοκαλύβια,Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας

Μοναχός Ἠσαΐας « « « « 

Μοναχός Εὐστάθιος, Ἱ.Κ.Ἁγίου Εὐσταθίου Καυσοκαλύβια, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας

Μοναχός Ἐρμόλαος, Καυσοκαλύβια, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας

Γέρων Χαρίτων, Καρούλια, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας

Γέρων Ἀθανάσιος,Ἱ.Ἠ. Ἅγιος Σάββας, Καρούλια, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας

Γέρων Σοφρώνιος, Ἱ.Ἠ. Ἁγία Τριάδα, Καρούλια, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας

Γρηγόριος Δανιηλαίος μετά τῆς συνοδίας αὐτοῦ (Δανιηλαίοι, 10 μοναχοί) Ἱ.Ἡ. Ἁγιορεῖται Πατέρες, Κατουνάκια, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας

Γέρων Γεράσιμος, Ἱ.Ἠσ. Ἁγιος Γεράσιμος, Κατουνάκια, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας

Γέρων Παντελεήμων Ἱερομ., Ἱ.Ἠ.Ἅγιος Ἰωάννης Θεολόγος, Κατουνάκια, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας.

Γέρων Κύριλλος, Ἱ.Ἠ.Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου Κατουνάκια, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας

Γέρων Θωμᾶς Ἱερομόν. μετά τῆς συνοδείας αὐτοῦ (Θωμάδες, 4 μοναχοί) Ἱ.Κ.Ἁγίου Ἀποστόλου Θωμά, Μικρά Ἁγία Ἄννα, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας. 

Ἡ συλλογή τῶν ὑπογραφῶν συνεχίζεται καί θἀ ἐκδοθοῦν στἠν ἐφημερίδα Ὀρθόδοξος Τύπος, στό τεῦχος τῆς Παρασκεῆς 5-2-2016.


Ευχαριστούμε τον αδελφό Μ.Α για την αποστολή του κειμένου.

Ρουμάνοι γέροντες προειδοποιούν για την παναίρεση του Οικουμενισμού

"Μᾶς κατατρέχουν καὶ μᾶς φθονοῦν γιατί δὲν μποροῦν νὰ χωνέψουν πὼς ἕνα μικρὸ κράτος ἔχει τόση χάρη ἀπὸ τὸν Θεό"



Οἱ Εὐρωπαῖοι σύμμαχοί μας - οἱ Ἰταλοί, οἱ Ἄγγλοι, οἱ Γάλλοι - μᾶς πρόδωσαν καὶ μᾶς κατέστρεψαν. Ἐξαιτίας τοὺς χάσαμε τὴν πόλη ἀλλὰ καὶ τὴ Μ. Ἀσία. Ἐξαιτίας τὺς εἴχαμε τουρκοκρατία γιὰ πεντακόσια χρόνια. Ἀλλὰ ἀντέξαμε κι ὁ λαὸς ἔμεινε πιστὸς στὴ ρωμιοσύνη καὶ τὴν ὀρθοδοξία καὶ τὰ κρυφὰ σχολεῖα ὅπου τα ἑλληνόπουλα διδάσκονταν τὰ γράμματα ἀπὸ τὸ ψαλτήρι κι ἄλλα ἱερὰ βιβλία. Μᾶς κατατρέχουν καὶ μᾶς φθονοῦν γιατί δὲν μποροῦν νὰ χωνέψουν πὼς ἕνα μικρὸ κράτος ἔχει τόση χάρη ἀπὸ τὸ Θεό. Αὐτοὶ μπορεῖ νὰ ἔχουν τὴ δύναμη καὶ τὰ ὅπλα, ἐμεῖς ἔχουμε τὴν πίστη καὶ τὴν ἐλπίδα μας στὸ Θεό.

Τοὺς δώσαμε τὸν πολιτισμό.

Οἱ Ἀρχαῖοι Ἕλληνες φιλόσοφοι ἦταν προφῆτες γιὰ τὸν ἐρχομὸ τοῦ Χριστοῦ μας. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα διαλέγει τὴν ἑλληνικὴ γλώσσα γιὰ τὴ διάδοση τῆς χριστιανικῆς θρησκείας. Τὰ Εὐαγγέλια γράφονται στὰ ἑλληνικά. Τὸ Ἅγιο Φῶς πηγαίνει μόνο σὲ Ἕλληνα Πατριάρχη καθὼς ὅταν τὸ προσπάθησαν οἱ Παπικοὶ (Σταυροφόροι) καὶ οἱ Ἀρμένηδες, τότε ἔσπασε τὴν κολώνα τῆς εἰσόδου τοῦ Παναγίου Τάφου καὶ βγῆκε στὸν Ἕλληνα Πατριάρχη ποὺ ἦταν ἀπ' ἔξω. Τὰ περισσότερα Πανάγια προσκυνήματα στὰ Ἱεροσόλυμα εἶναι ἑλληνικά.

Τὰ θαυμαστὰ αὐτὰ τοὺς ταράζουν καὶ θέλουν νὰ μᾶς χτυπήσουν, νὰ μὴν ἔχουμε οὔτε θρησκεία οὔτε γλώσσα οὔτε πατρίδα. Θέλουν νὰ ἀφαιρέσουν ἀπὸ τὶς ταυτότητές μας τὸ...

"Ἕλληνας Χριστιανός". Ἡ ταυτότητα δὲν εἶναι ἁπλὸ ἔγγραφο ἀλλὰ εἶναι ὁ ἴδιος μας ὁ ἐαυτός μας. Ὁμολογοῦμε τὴν πίστη μᾶς ὅταν ζητᾶμε νὰ ἀναγράφεται. Καὶ δὲν μποροῦν μὲ τὸ ζόρι νὰ μᾶς τὸ ἀφαιρέσουν γιατί αὐτὸ δὲν εἶναι δημοκρατία ἀλλὰ δικτατορία. Ἃς ζητήσουν προαιρετικὰ κάποιος νὰ ἀφαιρέσει τὸ θρήσκευμα ἀπὸ τὴν ταυτότητά του ἂν θέλει καὶ ὄχι ἀποφασίζοντας γιὰ ὅλους. Δυστυχῶς, μᾶς κυβερνάει Ἑβραῖος ἀλλὰ καὶ οἱ ξένοι. Ἡ Ἐκκλησία ποὺ ξεσήκωσε τρία ἑκατομμύρια κόσμο στοὺς δρόμους ἔπρεπε νὰ τὸ ἀπαιτήσει, ἔτσι ὥστε ὅποιος θέλει νὰ ἀναγράψει τὸ Χριστιανὸς Ὀρθόδοξος (Χ.Ο.) στὴν ταυτότητά του κι ἔχω μιὰ πίκρα γι' αὐτὸ τὸ θέμα ὅσον ἀφορᾶ τὴ στάση τῶν ἁρμοδίων.

Δηλαδὴ οἱ βάρβαροι Τοῦρκοι πεντακόσια χρόνια δεν μπόρεσαν νὰ μᾶς κάνουν Τούρκους καὶ τώρα οἱ Εὐρωπαῖοι σύμμαχοί μας θὰ μᾶς ἀλλαξοπιστήσουν. Ἐγὼ ὑπηρέτησα σαράντα μῆνες στὸ στρατὸ σὲ περίοδο πολέμου καὶ πονάω γιὰ τὴν πατρίδα ὅπως πονάω καὶ γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία. Δὲν τοὺς ἐκλέγει ὁ κόσμος γιὰ νὰ κάνουν ὅ,τι θέλουν ἀλλὰ ὅ,τι θέλει ὁ Λαός. Δὲ μᾶς σώζουν τὰ κόμματα ἀλλὰ ἡ πίστη μας στὸ Θεὸ καὶ στὴν πατρίδα. Νὰ κάνουμε προσευχὴ μὲ πίστη καὶ ἀγάπη ὥστε νὰ φωτίσει ὁ Θεὸς τοὺς κυβερνῶντες, τὸν Ἀρχιεπίσκοπο, τὸν Πατριάρχη κι ὅλους γιὰ νὰ κάνουν ὅ,τι καλύτερο γιὰ τὸ ἔθνος καὶ τὴν πίστη μας.

Πηγή: «ΠΑΤΗΡ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΪΔΗΣ (ΠΑΠΑ-ΓΙΑΝΝΗΣ), (1925-2009), Σέλ. 140-141

Γέροντος Παϊσίου «Ή μετάνοια βοηθάει νά εξαφανισθή το κακό»



Όταν ζητούμε μετάνοια από τόν Θεό γιά τόν κόσμο, νά βάζουμε καί τόν εαυτό μας μέσα σ' αυτούς πού έχουν φταίξει καί νά μή λέμε: «Βοήθησε τόν κόσμο πού είναι αμαρτωλός». Οί Τρεις Παίδες γεννήθηκαν στην αιχμαλωσία, και όμως δεν είπαν «τί φταίμε εμείς;», αλλά είπαν: «Δικαίως πάθαμε, έπρεπε και περισσότερα να πάθουμε».
Μιλούσαν σάν να ήταν από αυτούς πού παρέβησαν τις εντολές του Θεού πριν από την Βαβυλώνια αιχμαλωσία, σάν νά ήταν και αυτοί συμμέτοχοι στην αμαρτία, ενώ ήταν αμέτοχοι, αφού δεν είχαν ακόμη γεννηθεί.Πόσο μέ συγκινεί ή προσευχή πού έκαναν, όταν βρίσκονταν μέσα στο καμίνι! «Δίκαιος ει, Κύριε, επί πασιν οίς έποίησας ημιν... Οτι ήμάρτομεν και ήνομήσαμεν...
Και νυν ουκ έστιν ημίν ανοΐξαι τό στόμα ημών. Μη δη παραδoσης ημάς εις τέλος... και μη αποστήσης τό έλεος σου αφ' ημών διά "Αβραάμ τον ήγαπημένον υπό σου».
Δηλαδή, «δίκαια μας τιμωρείς, Κύριε, γιατί αμαρτήσαμε, αλλά μόνο γιά χατίρι του Αβραάμ πού τον αγαπάς, γιατί δέν αμάρτησε, μή μας εγκαταλείπης».
Έβαζαν καί τον εαυτό τους μέσα στους αμαρτωλούς, καί τό πίστευαν, γι' αυτό έγινε τό καμίνι δροσιά. Ενώ τον ειδωλολάτρη πού πήγε νά δη τό καμίνι, τόν πήραν οι φλόγες[1] .
Ό άνθρωπος, αν δέν δουλεύη έτσι, αρχίζει συνέχεια νά δικαιολογήται. «Ό διάβολος μέ έβαλε καί αμάρτησα» ή «ό Αδάμ φταίει, ή Εύα φταίει· δέν φταίω έγώ».
Ένας θεολόγος μοΰ είπε μιά φορά: «Καί τί χρωστάμε έμεϊς τώρα νά ταλαιπωρούμαστε έξ αιτίας της Εύας;». «Ευλογημένε άνθρωπε, τοϋ λέω, σέ πειράζει αυτό γιά νά σωθής;».
Τί φταίει ό Αδάμ ό καημένος ή ή Εύα ή φουκαριάρα; Ένα σφάλμα έκαναν καί πόσους αιώνες ήταν στον Αδη, ενώ εμάς ήρθε ό Χριστός καί μας λύτρωσε. «Έβδομηκοντάκις επτά φορές αν αμαρτήσετε καί μετανοήσετε, είπε, σάς συγχωράω!»[2] .
Χιλιάδες φορές άμαρτάνουμε καί ό Χριστός μάς συγχωράει - αρκεί νά μετανοούμε ειλικρινά -, καί νά λέμε ότι φταίει ό Αδάμ καί ή Εύα; Καί νά δήτε δέν βάζουν το όνομα Εύα - να δώσουμε το όνομα Εύα σε μια αδελφή, ή τουλάχιστον Ζωή, αν είναι δύσκολο Εύα! Μά είναι πολύ αδικημένη!
Αυτή είναι ή μάνα μας, ή μητέρα όλου του κόσμου, και ούτε κάν τό ονομά της δέν θέλουμε νά ακούσουμε.
Και τήν κατάρα, στην ουσία, στον διάβολο τήν έδωσε ό Θεός. «Και ό όφις ήταν φρόνιμος»[3]. Μπήκε ό διάβολος στο φίδι, για νά ξεγελάση τόν άνθρωπο.
Και βλέπεις, όλοι τά βάζουν μέ τήν Εύα, ότι αυτή μας χαντάκωσε, ενώ θά ήμασταν μια χαρά στον Παράδεισο, άν δέν γινόταν ή παράβαση!
Αν και εμάς μάς έλεγε ό Χριστός, «αφού σφάλατε μία φορά, θά πάτε τόσους αιώνες στον Αδη», ε, τότε νά έλεγε κανείς κάτι!... Τί αχάριστος κόσμος!
Πάντως ή μετάνοια είναι μεγάλη υπόθεση. Δέν έχουμε καταλάβει ότι ό άνθρωπος μέ τήν μετάνοια μπορεί νά άλλάξη τήν απόφαση τού θεού.
Δέν είναι μικρό πράγμα αυτό, νά έχη τέτοια δύναμη ό άνθρωπος. Κάνεις κακό; Ό Θεός σου δίνει σκαμπιλάκι. Λές «ήμαρτον»; Σταματά και σου δίνει ευλογίες.
Όταν δηλαδή συνέρχεται τό άτακτο παιδί, μετανοή και δέρεται άπό τήν συνείδηση του, τότε ό Πατέρας του τό χαϊδεύει μέ αγάπη και τό παρηγορεί. Οί Ισραηλίτες, επειδή είχαν ξεφύγει άπό τις εντολές τού Θεού, έζησαν στην αιχμαλωσία εβδομήντα πέντε χρόνια.
Και τελικά, όταν μετανόησαν, παρουσιάζεται ό βασιλιάς Κύρος, πού τολμά νά πή κανείς ότι φάνηκε καλύτερος άπό τους υιούς του Ισραήλ, οί όποιοι είχαν μολύνει τά ιερά πού είχαν γιά τίς θυσίες. Του άλλαξε τό μυαλό ό Θεός και τόν έκανε νά πιστεύη στον Θεό τοϋ Ούρανοΰ.
Έτσι άφησε τους Ισραηλίτες ελεύθερους, τους έδωσε χρήματα, ξυλεία γιά τόν Ναό, τους έφτιαξε τό τείχος της Ιερουσαλήμ καί έδειξε τέτοια καλωσύνη καί τέτοια ευλάβεια, πού δέν έδειξαν κατά κάποιον τρόπο οΰτε οι Ισραηλίτες[4]. Και όλα αυτά, γιατί μετανόησε καί άλλαξε ό λαός[5]. Πόσο βοηθάει ή μετάνοια, γιά νά έξαφανισθή τό κακό!
Τά βιβλία των Μακκαβαίων νά τά διαβάσετε όλα. Εϊναι πολύ δυνατά. Τί διαταγή είχε δώσει ό βασιλιάς! Νά καταπατήσουν οι ελέφαντες τους Ισραηλίτες!
Πήγαν οί άλλοι, ετοίμασαν τήν τελετή, πότισαν πεντακόσιους ελέφαντες μέ δυνατό κρασί καί λιβανωτό, γιά νά τους εξαγριώσουν, καί περίμεναν τον βασιλιά νά παρουσιασθή, γιά νά αρχίσουν τήν τελετή. Αλλά ό βασιλιάς είχε ξεχάσει τήν διαταγή πού έδωσε.
Πηγαίνει ό έλεφαντάρχης νά ειδοποίηση τον βασιλιά, γιατί δεν είχε παρουσιασθή ακόμη. «Βασιλιά, του λέει, σε περιμένουμε.
Όλα τά έχουμε έτοιμα· τους ελέφαντες, τους Ιουδαίους, οί προσκαλεσμένοι περιμένουν». «Ποιος σας είπε νά κάνετε τέτοιο πράγμα;», του λέει! Φωνές, απειλές...
Καί αυτό δέν έγινε μιά φορά άλλα τρεις[6]. Μικρό πράγμα ήταν νά ξεχάση ό βασιλιάς τήν εντολή πού είχε δώσει ό ίδιος; Καί όχι μόνον αυτό, αλλά τελικά άλλαξε όλη τήν στάση του προς τους Ιουδαίους. Όλη ή βάση εκεί είναι: Νά μετανοήση ό κόσμος.
- Γέροντα, οί σύλλογοι ειρήνης πού ιδρύονται από διάφορα κράτη βοηθούν γιά τήν ειρήνη στον κόσμο; - Εξαρτάται. Είναι καί μερικοί πού ξεκινούν μέ καλή διάθεση. Άλλα, όταν μαζεύωνται τί μάγοι, τί πυρολάτρες, τί Προτεστάντες, ένα σωρό - άκρη δέν βρίσκεις -, γιά νά φέρουν τήν ειρήνη στον κόσμο, πώς νά βοηθήσουν;
Ό Θεός νά μέ συγχώρεση, αυτά είναι κουρελούδες τού διαβόλου. Γίνεται ειρήνη μέ αμαρτωλό συνεταιρισμό; Πώς μπορεί νά έρθη ή ειρήνη, όταν οί άνθρωποι δέν συμφιλιωθούν μέ τον Θεό; Μόνον όταν συμφιλιωθη ό άνθρωπος μέ τον Θεό, έρχεται και ή εσωτερική ειρήνη και ή εξωτερική.
Γιά νά συμφιλιωθη όμως ό άνθρωπος μέ τον Θεό, πρέπει νά έρθη σέ συναίσθηση, νά μετανοήση, νά ζή σύμφωνα μέ τις εντολές του Θεού, και τότε έρχεται ή Χάρις καί ή ειρήνη τοϋ Θεοϋ μέσα του, οπότε μπορεί νά βοηθήση καί γιά τήν ειρήνη γύρω του.

1. Βλ. Δαν. 3-11, Προσευχή Άζαρίον καί Ύμνος των Τριών Παίδων.
2. Βλ. Ματθ. 18,22.
3. Βλ. Γεν. 3, 1.
4. Βλ. Β' Έσδρ. 1,1 κ.έ.
5. Βλ. Α ' Έσδρ. 8, 88-92.
6. Βλ. Γ' Μακ. 5, 1-35.

Απόσπασμα από τις σελίδες 353 -356 του βιβλίου:

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Β΄ 
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ