.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

’ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΤΗΡΙΖΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΑΣΧΕΤΑ ΜΕ ΤΟ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΑΥΤΟΙ’’*



Στις μέρες γίνεται επίκαιρος ο προβληματισμός και η λύπη αρκετών Χριστιανών, που δοκίμασαν πριν μερικά χρόνια από αναφορές στην ομιλία του Μητροπολίτη Λεμεσού Αθανάσιου στο Ντόρτμουντ της Γερμανίας.

«Αν κάποιοι επίσκοποι συλλειτουργήσουν με αιρετικούς ή κοινωνήσουν αιρετικούς, δεν βλάπτουν την Εκκλησία αλλά μόνον τον εαυτό τους» ανέφερε στο Ντόρτμουντ της Γερμανίας, ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος. 

Αντί άλλης απάντησης θα παραθέσω αυτό που άκουσα παλαιότερα σε ομιλία του, περί οικουμενικότητας του ατομικού κακού. Τώρα ομιλεί τα άκρως αντίθετα, δηλαδή περί ατομικότητας του οικουμενικού (οικουμενιστικού) κακού. Τον σκανδαλισμό των πιστών γιατί τον αγνοεί ο Μητροπολίτης Λεμεσού; 
Συμπροσευχή για την καθ΄ημάς Ανατολήν, το «συνεύχεσθαι εν αληθεία εστί». 

Ακολούθως ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος ανέφερε ότι, «αν κάποιοι επίσκοποι συλλειτουργήσουν με αιρετικούς ή κοινωνήσουν αιρετικούς, δεν βλάπτουν την Εκκλησία αλλά μόνον τον εαυτό τους». 
Μία φορά μόνο να παρευρεθεί κάποιος Ορθοδόξως στην Θεία Λειτουργία, αρκεί για να καταλάβει το «αλήθεια εν αγάπη» και το «αγάπη εν αληθεία». Καταπατούν τους Ιερούς κανόνες οι συμπροσευχόμενοι και δη οι συλλετουργούντες μετά των ετεροδόξων; 
Ο Κανών ΛΓ΄ της εν Λαοδικεία Συνόδου λέγει «Ου δει αιρετικούς ή σχισματικούς συνεύχεσθαι», πολλώ δε μάλλον όταν πρόκειται περί συλλειτουργίας μετά αιρετικών. 

«Όσοι κατακρίνουν τις πράξεις των Πατριαρχών και Επισκόπων, όσοι στηλιτεύουν και καταδικάζουν τις πράξεις τους, αυτοί δεν αγαπούν την Εκκλησία» ανέφερε κατόπιν ο Μητροπολίτης Λεμεσού. 

Αν διαβάσει κανείς την επιστολή του Οσίου Παϊσίου προς τον Αρχιμανδρίτη Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, η οποία δημοσιεύτηκε τότε στον «Ορθόδοξο Τύπο», θα αντιληφθεί ότι ο Επίσκοπος αυτός δεν έχει δίκαιο. Εκτός φυσικά και αν συμφωνεί με τη θέση αυτή του Μητροπολίτη Λεμεσού και τότε ξεκάθαρα θα θεωρήσει ότι ο Όσιος Παΐσιος δεν αγαπούσε την Εκκλησία, στέλνοντας την ελεγκτική επιστολή για τον Πατριάρχη στον «Ορθόδοξο Τύπο». 

«Επόνεσα κι εγώ» έγραφε ο Όσιος Παΐσιος «σαν τέκνον Της και εθεώρησα καλόν, εκτός από τις προσευχές μου, να στείλω κι ένα μικρό κομματάκι κλωστή (που έχω σαν φτωχός μοναχός), δια να χρησιμοποιηθή κι αυτό…». 

Ο Ομολογητής Όσιος Γέροντας της Παναγούδας δεν παρέλειψε να ελέγξει τον τότε Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα, καταλογίζοντας μάλιστα ως αίτιο του οικουμενίστικου ολισθήματός του, την κοσμική αγάπη. 
Δεν αγαπούσε την Εκκλησία ο Όσιος Παΐσιος και τα έγραψε αυτά;

Ακολούθησε η υπόδειξη του Μητροπολίτη Λεμεσού Αθανασίου η οποία ήταν η εξής: 
«Το ζητούμενο είναι να στηρίζεις τους επισκόπους, ασχέτως με το τι θα κάνουν αυτοί». 

Αλίμονο αν στην Ορθόδοξη Εκκλησία ακολουθούσαν οι πιστοί τους Επισκόπους στις εκπτώσεις της Αληθείας και προτιμούσαν την συνένοχη σιωπή. Οι βίοι και λόγοι των Ομολογητών Αγίων μας, διαψεύδουν τον Επίσκοπο αυτόν.
Παραθέτομε τα λόγια του Οσίου Παϊσίου προς τον Αρχιμανδρίτη Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, για να καταδειχθεί η μεγάλη έγνοια του Οσίου για την Αλήθεια και την Εκκλησία μας «Επίσης ας γνωρίσωμεν καλά ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία μας δεν έχει καμίαν έλλειψιν. 
Η μόνη έλλειψις που παρουσιάζεται, είναι η έλλειψις σοβαρών Ιεραρχών και ποιμένων με πατερικές αρχές. Είναι ολίγοι οι εκλεκτοί», για να καταλήξει, «Ο Κύριος όταν θα πρέπει, θα παρουσιάσει τους Μάρκους, τους Ευγενικούς και τους Γρηγόριους Παλαμάδες, δια να συγκεντρώσουν τα σκανδαλισμένα αδέλφια μας, δια να ομολογήσουν την Ορθόδοξον Πίστιν, να στερεώσουν την Παράδοσιν και να δώσουν χαράν μεγάλην εις την Μητέρα μας». 

Έπρεπε να σιωπήσει ο Όσιος Παΐσιος; Ήταν απαράδεκτες οι αναφορές αυτές του Οσίου Παϊσίου; Υπάρχει η οδός της ορθής ομολογίας της Πίστεως, χωρίς να περιπέσει κανείς σε σχίσμα. Αλίμονο αν εκείνοι που ομολόγησαν την Πίστη τους, ακολουθούσαν την υπόδειξη του Επισκόπου αυτού που ανέφερε ότι, «το ζητούμενο είναι να στηρίζεις τους Επισκόπους, ασχέτως με το τι θα κάνουν αυτοί». 

*Αναφορά από ομιλία του Μητροπολίτη Λεμεσού Αθανάσιου στο Ντόρτμουντ της Γερμανίας

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

http://apologitikaa.blogspot.gr