.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Χερουβείμ και Σεραφείμ,αφήστε λίγο τον Παράδεισο και ελάτε λίγο κοντά μου



Είπε ό Γέροντας σε κάποιον:
- Νά μή στενοχωριέσαι. Θά κάνεις τις προσευχές σου, θά λες γλυκόλογα του Χριστού. 
Θά ζητάς άνυψώσεις μέσω των άγιων άγγέλων («τίς δώσει μοι πτέρυγας ώσεί περιστεράς και πετασθήσομαι καί καταπαύσω;» Ψαλμ. 54, 7).

Μεταφέρουν τον άγιασμό οί άγγελοι. Μόνο αυτοί μπορούν νά δοξάζουν τόσο τον Θεό.
Είναι ειδικά φώτα, του πρώτου φωτός δεύτερα, πού ανακλούν τό πρώτο φώς. 

Έχουν:
α'. ιδιότητα να υμνούν τον Θεό.
β’. ιδιότητα να υπηρετούν τούς ανθρώπους («ό ποιών τούς άγγέλους αυτού πνεύματα καί τούς λειτουργούς αυτού πυρός φλόγα», Ψαλμός 103,4.

«Ούχί πάντες είσί λειτουργικά πνεύματα εις διακονίαν άποστελλόμενα διά τούς μέλλοντας κληρονομειν σωτηρίαν;»,Έβρ. 1, 14»).

Αυτά να σκεφτείς καί να τά επικαλείσαι. Όταν τα καλείς θα έρχονται. Είναι ή φύσις τους να μάς άγαπάνε.

Γιατί χαίρονται όταν τά καλούμε.Έχουν τέτοια λεπτότητα πού καί στην προστασία τους θέλουν να κάνουν μόνο οτι θέλει ό άνθρωπος. 

Απαντούν στον διάβολο:
«Μέ επικαλέστηκε» καί τρέχουν όλο χαρά. Να τά επικαλείσαι, γιατί είναι πολύ άγιο πράγμα. Ή αγάπη τους είναι και θεραπευτική.
Όταν κάνεις τό βράδυ την προσευχή σου θα βάλεις καί ψαλμωδία κι όταν ή καρδιά σου γίνει άγαπητική να επικαλείσαι τίς μεγάλες δυνάμεις, Πανάγια Χερουβείμ -να δονείται ή καρδιά σου- αφήστε λίγο τον Παράδεισο και ελάτε λίγο κοντά μου.
Μιμούνται τον Δεσπότη στήν άγαθοδωρία.Ή παρουσία τους εκπέμπει τέτοια ανάλαφρη μακαριότητα καί χαρά. 

Από το ''Σημειωματάριο ενός υποτακτικού''