.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Άγιος Παΐσιος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Άγιος Παΐσιος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

"Ἄν στήν Ἐκκλησία δέν λειτουργῆ σωστά ἡ Σύνοδος τότε, ἐνῶ μιλοῦμε γιά ὀρθόδοξο πνεῦμα, ἔχουμε παπικό"



Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία πάντα λειτουργοῦσε μέ Συνόδους. Τό ὀρθόδοξο πνεῦμα εἶναι νά λειτουργῆ ἡ Σύνοδος στήν Ἐκκλησία καί ἡ Γεροντική Σύναξη στά Μοναστήρια. Ὁ ἀρχιεπίσκοπος καί ἡ Σύνοδος νά ἀποφασίζουν μαζί. Ὁ ἡγούμενος ἤ ἡ ἡγουμένη καί τό ἡγουμενοσυμβούλιο νά ἀποφασίζουν μαζί. Ὁ ἀρχιεπίσκοπος εἶναι πρῶτος μεταξύ ἴσων. Καί ὁ πατριάρχης δέν εἶναι πάπας· ἔχει τόν ἴδιο βαθμό μέ τούς ὑπόλοιπους ἱεράρχες. Ἐνῶ ὁ πάπας ἔχει ἄλλο βαθμό —κάθεται ψηλά καί τοῦ φιλοῦν τό πόδι!— ὁ πατριάρχης κάθεται μαζί μέ τούς ἄλλους ἱεράρχες καί συντονίζει. Καί ἕνας ἡγούμενος ἤ μία ἡγουμένη σέ σχέση μέ τούς προϊσταμένους εἶναι πάλι πρῶτοι μεταξύ ἴσων.

Δέν μπορεῖ ὁ ἀρχιεπίσκοπος ἤ ἕνας ἡγούμενος νά κάνη ὅ,τι θέλει. Φωτίζει ὁ Θεός τόν ἕναν ἱεράρχη ἤ προϊστάμενο γιά τό ἕνα θέμα, τόν ἄλλον γιά τό ἄλλο. Βλέπεις, καί οἱ τέσσερις Εὐαγγελιστές συμπληρώνουν ὁ ἕνας τόν ἄλλον. Ἔτσι καί ἐδῶ λέει τήν γνώμη του ὁ καθένας, καί ὅταν ὑπάρχη ἀντίθετη γνώμη, καταχωρίζεται στά πρακτικά. Γιατί, ὅταν πρόκειται γιά μιά ἀπόφαση ἀντίθετη μέ τίς ἐντολές τοῦ Εὐαγγελίου καί ἕνας δέν συμφωνῆ, ἄν δέν ζητήση νά καταχωριστῆ ἡ γνώμη του, θά φαίνεται ὅτι…. συμφωνεῖ. 

Ἄν δέν συμφωνῆ καί ὑπογράψη, χωρίς νά καταχωριστῆ ἡ γνώμη του, κάνει κακό καί φέρει εὐθύνη· εἶναι ἔνοχος. Ἐνῶ, ἄν πῆ τήν γνώμη του, καί ἡ πλειοψηφία νά εἶναι ἀντίθετη, αὐτός εἶναι ἐντάξει ἀπέναντι στόν Θεό. Ἄν στήν Ἐκκλησία δέν λειτουργῆ σωστά ἡ Σύνοδος ἤ στά Μοναστήρια ἡ Σύναξη, τότε, ἐνῶ μιλοῦμε γιά ὀρθόδοξο πνεῦμα, ἔχουμε παπικό. Τό ὀρθόδοξο πνεῦμα εἶναι νά λέη καί νά καταχωρίζη ὁ καθένας τήν γνώμη του, ὄχι νά μή μιλάη, γιατί φοβᾶται, ἤ νά κολακεύη, γιά νά τά ἔχη καλά μέ τόν ἀρχιεπίσκοπο ἤ μέ τόν ἡγούμενο.

Ἀπό τό βιβλίο: Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι Α´, Μέ πόνο καί ἀγάπη γιά τόν σύγχρονο ἄνθρωπο, ἔκδ. Ἱερόν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτή, Θεσσαλονίκης, 2002, σσ. 329-330.

Ο Άγιος Παΐσιος είναι και πάλι εδώ μαζί μας

Δέος, θαυμασμό, ευαρέσκεια και δόξα πρέπει να αποδώσουμε στον Θεό ημών Κύριο Ιησού Χριστό και στον αγαπημένο μας Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη. Δεν ενδιαφέρονται μόνον για την σωτηρία των ψυχών ημών ως εν διαρκή μετανοία παροτρύνοντες ημάς να ευρισκόμεθα αλλά και πολύ ουσιαστικές λεπτομέρειες μας διδάσκουν για να παρευρεθούμε στην μεγάλη χαρά του καλέσματος στην Αγια-Σοφιά. Πρέπει να βιαστούμε αδελφοί στην ταχύτητα της μετανοίας για να μην απογοητεύσουμε τον Άγιο Θεό μας και τον Άγιο μας Παΐσιο τον Αγιορείτη. Ετοιμαστείτε, τα γεγονότα είναι πιο κοντά από ότι τα προσδιορίζουμε στο μυαλό μας. Ακολουθεί το κείμενο με τις νέες ουράνιες αποκαλύψεις του Αγίου Παΐσίου του Αγιορείτου.

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός
και η Υπεραγία Μητέρα Του
η επονομαζομένη 
Παναγία Αρβανίτισσα 
να σας ευλογούν.

Γέρων Νεκτάριος Μοναχός Αγιορείτης 


Εις το όνομα της Αγίας Τριάδος 
23-10-2016 

Πώς να επιβιώσετε δίνω σε σας τεκνία, γι’ αυτά που τώρα έρχονται σας δίνω λόγια θεία. 
Η Υπερμάχος Στρατηγός έδωσε εντολή, από το χέρι αμαρτωλού να δώσω διδαχή. 
Ο Άγιος Παΐσιος σας λέω μην φοβηθείτε. Από το χέρι του Χριστού πιαστείτε να σωθείτε. 
Να έχετε λιβάνι, κεράκι καθαρό, να είναι το καντήλι σας συνέχεια ανοιχτό. 
Να κάνετε τις νύκτες με βάρδιες προσευχή. Ο Κύριος σαν περνάει, άγρυπνους να σας βρει. 
Όταν θα ‘ρθεί ο Νυμφίος «εν τω μέσω της νυκτός» μακάριος ο δούλος που θα βρει γονατιστό. 
Κάντε το σήμα του Σταυρού γύρω απ’ το κάθε σπίτι. Οταν θα έρθει η στιγμή να μην το πάρει η δίνη.
Εξομολογηθείτε. Να είστε καθαροί. Κανείς δεν θα γνωρίζει ξαφνικά, που μέλλει να βρεθεί. 
Ανοίξτε Ευαγγέλιο. Διαβάστε Ιωάννη. Έρχονται οι ώρες του Θεού. Του Άγιου Ιωάννη. 
Βάλτε Σταυρό μ’ ευχέλαιο πόρτες και παραθύρια. Για την Αγια-Σοφιά τυπώθηκαν τα άγια εισιτήρια. 
Η ίδια η Θεοτόκος θα δώσει μυστικά, σ’ όσους τον Κύριο έχουν βαθειά μέσ’ την καρδιά. 
Σ’ όσους στο Ευαγγέλιο δεν άλλαξαν κεραία. Σ’ όσους τον Τίμιο Σταυρό τον έχουν για σημαία. 
Εσταύρωσε ο Κύριος την εδική Tου ποίμνη. Έρχεται μπόρα δυνατή. Μεγάλη θα ‘ναι η δίνη. 
Μέσα της θα τραβήξει, μοιχούς, αρσενοκοίτες. Όσους την πίστη πρόδωσαν. Όλους τους Σοδομίτες. 
Του Οικουμενισμού η ψεύτικη η άχνα σύντομα θα χαθεί. Βάρυνε από την αμαρτία η γη. 
Στα δύο θα σχιστεί. 
Αλλάξατε το Ευαγγέλιο. Τους άγιους Πατέρες. Του Ασώτου Υιού πετάξατε τις άγιες τις βέρες. 
Γυρίσατε την πλάτη στον Άγιο Πατέρα. Ξανά τα ξυλοκέρατα τρώτε την κάθε μέρα. 
Μένει ο Πατέρας στοργικά εκεί και περιμένει. Το δάκρυ του θα κάψει, όλη την Οικουμένη. 
Κλαίει τον κάθε του υιό. Το πλάσμα το δικό Του. Για όλους αυτούς σταυρώθηκε ο Υιός, Μονάκριβός Του. 
Πάνω στην Πόλη (Κωνσταν/λη) σαν φανεί σημάδι θεϊκό, να πέσετε στα γόνατα. Κρατήστε τον Σταυρό. 
Όταν φανεί αστέρι κι ο Τίμιος Σταυρός πάνω απ’ την Κωνσνταντινούπολη, έρχεται βρυχηθμός. 
Η Υπερμάχος Στρατηγός σ’ ουράνια νεφέλη, πάνω απ’ την Αγια-Σοφιά, κρατάει Σταυρό στο χέρι. 
Σταυρώνει την Ελλάδα και την Μ. Ασία, Κύπρο, Πόντο, Αιγαίο και την Αγια- Σοφιά. 
Τα ουράνια στρατεύματα στη γη έχουν κατέβει. Ο Αρχάγγελος ο Μιχαήλ την τάξη επιβλέπει. 
Έχει σπαθί στα χέρια του. Αστράφτει η πανοπλία. Το σήμα περιμένει αυτός απ’ τον Μεσσία. 
Αέρα, γη και θάλασσα, Αρχάγγελοι φρουρούν. Την Υπερμάχον Στρατηγόν μπροστά τους θα την δουν. 
Του Αγίου Ιωάννη (Βατάτζη) εβγήκε το σπαθί. Μέσα στην άγια Πόλη, πολλοί τον έχουν δει. 
Μιλάει μυστικά στους κρυπτοχριστιανούς, και δείχνει το σπαθί του στους Τούρκους στρατηγούς. 
Τους λέει πως στο αίμα σύντομα θα πνιγούν. Των απ’ αιώνων οι σφαγές πως θα δικαιωθούν. 
Οι άγιοι Δημήτριος, Μηνάς και Αϊ Γιώργης, συνάζουν τους Κρυπτοχριστιανούς μέσα στην άγια Πόλη. 
Τους δίνουν οδηγίες πως θα προστατευτούν, όταν τα τύμπανα πολέμου σύντομα θ’ ακουστούν. 
Σε μυστικές στοές υμνούνε τον Θεό. Κάνουνε λειτουργίες. Κρατάνε τον Σταυρό. 
Η Υπερμάχος Στρατηγός σταύρωσε τα παιδιά της. Αυτά που χρόνια μυστικά υμνούνε τ’ όνομά της. 
Κεράκια αναμμένα κάτω απ’ την άγια γη. Θα γίνουνε λαμπάδες, η γη να φωτιστεί. 
Έρχεται η ώρα Χριστιανοί. Έφτασε η στιγμή. Η Ορθοδοξία ν’ απλωθεί σ’ ολόκληρη τη γη. 
Εξομολογηθείτε. Να είστε καθαροί. 
Έρχεται η οργή του ουρανού σ’ ολόκληρη τη γη. 
Ολόκληρη η σφαίρα κρέμεται σε κλωστή. Στο φύσημα τ’ ανέμου γρήγορα θα κοπεί. 
Το φύσημα τ’ ανέμου θα φέρει ο Αετός (δικέφαλος) που πάνω απ’ την Κωνσταντινούπολη επέταξε αυτός. 
«Εν Τούτω Νίκα» γράφει ψηλά στον ουρανό. Πάνω από την Ελλάδα βρίσκεται ο Χριστός. 
Πατήρ, Υιός και Πνεύμα σταυρώσαν την Ελλάδα. Τον λύχνο του φωτός Ευαγγελίου τη δάδα. 
Όταν σημείο θεϊκό φανεί πάνω απ’ την Πόλη, το «Τη Υπερμάχω» θ’ ακουστεί στην Οικουμένη όλη. 
Το θυμιατό να καίει μπροστά στην Παναγιά. Ο Κύριος ευρίσκεται μεσ’ την Αγιά Σοφιά. 
Το στόμα του Ιμάμη πολύ δεν θα προλάβει, στης Θεοτόκου τον ναό, αλλαλαγμό να κάνει. 
Γιατί σε λίγο ο Κύριος <<ευλογητός>> θα πει. Το «Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε» στο σύμπαν θα ψαλεί. 
Θυμιάζουνε οι άγγελοι τον άγιο ναό. Οι δώδεκα Απόστολοι φρουρούν τον τόπο αυτό. 
Στα τέσσερα σημεία γύρω απ’ την Αγια-Σοφιά, οι δώδεκα Απόστολοι στέκονται μυστικά. 
Ουράνιες δυνάμεις με σχήμα του Σταυρού γύρω απ’ την άγια πόλη, τον Κύριο υμνούν. 
Στην Ελλάδα των μαρτύρων τζαμί θέλουν να κτίσουν. Τη σπάθα του Αρχάγγελου στην κεφαλή τους έχουν. 
Δεν θα αφήσει ο Θεός εδώ τζαμί να κτίσουν. Πρωτού η πρώτη πέτρα μπει, ευθύς θα γονατίσουν. 
Μετανοείτε Χριστιανοί γιατί έφτασε η ώρα. «Ευλογημένη» θ’ ακουστεί η Βασιλεία τώρα. 
Η ευχή του Ιησού μη λείψει από τα χείλη. Σταυρώστε με ευχέλαιο το κάθε παραθύρι. 
Να λέτε το <<Τη Υπερμάχω>> στην Άγια Παναγιά. Τα <<Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε>>, στολίζουν την Μαρία. 
Το κάθε «Χαίρε» που θα λες, ρόδο εις την στολή της. Τα «Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε» κρίνα εις την αυλή της. 
Τα κρίνα αυτά τα παίρνουν άγγελοι μυστικά. Το άγιο Της Μαφόριο κεντάνε με αυτά. 
Είναι τα κρίνα της αυγής. Της μιας Ορθοδοξίας. Του Ευαγγελισμού. Της νέας της ημέρας. 
Τα ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΧΕΙ ΘΕΣΕΙ ΣΤΟΝ ΒΑΣΙΛΙΑ ΙΩΑΝΝΗ, ΤΗ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΝΑ ΔΩΣΕΙ. 
Αυτός θα κυβερνήσει τη νέα Ορθοδοξία. Του ουρανού θα έχει όλη την εξουσία. 
Σ’ αυτούς που θα σταυρώνει, θα είναι ο Χριστός. Στους νέους αποστόλους θα δώσει τ’ άγιο φως. 
Το στόμα του θα είναι ο λόγος του Κυρίου. Η λαλιά του Ιησού. Του άγιου Ευαγγελίου. 
Όσοι δεν είναι καθαροί, κλήρος και λαός, δεν θα τολμήσουν να βρεθούν στο θρόνο του εμπρός. 
Θα σκύψουν το κεφάλι θα φύγουν μακριά. Οι λύκοι θα πετάξουν την ψεύτικη προβιά. 
Του Παναγίου Πνεύματος η χάρις θα καλύψει την κάθε σπιθαμή σ’ ολόκληρη την κτίση. 
Η Ελλάδα τώρα βρίσκεται σ’ ένα συναγερμό. Κρατήστε το Ευαγγέλιο στα σπίτια ανοικτό. 
Ούτε μία τρίχα από σας τώρα δεν θα χαθεί, σ’ όσους το δάκρυ της ψυχής σας ο Κύριος το δει. 
Αντίδωρο να έχετε στα σπίτια κι αγιασμό. Μ’ ευχέλαιο σταυρώστε το κάθε σπιτικό. 
Με ένα μικρό αντίδωρο για μέρες θα περνάτε. Με λίγο αγιασμό ποτέ δεν θα διψάτε. 
Μα πρέπει η ψυχή σας να είναι καθαρή. Στο πετραχήλι αφήστε το κάθε σας γιατί. 
Μίση, μνησικακία, αφήστε στον Θεό. Δεν ξέρετε τι θα συμβεί το επόμενο λεπτό. 
Με ένα νεύμα του ο Θεός τη γη όλη θ’ αλλάξει. Ευλογημένη θ’ ακουστεί ξανά σ’ όλη την πλάση. 
Δεν έχετε τα περιθώρια ούτε για μια στιγμή. Κάνετε προσευχή. Η γη απ’ την αμαρτία πολύ θα τρανταχτεί. 
Ο Ρώσικος στρατός με χέρι στη σκανδάλη. Νύχτα ξανά επόμενη, δεν θα υπάρξει άλλη. 
Σήκωσε τη σημαία ο Ρώσικος στρατός. Του Βυζαντίου πέταξε ψηλά ο Αετός. 
Η Παναγιά η Σουμελά φόρεσε πανοπλία. Ξεκίνησε απ’ το Βέρμιο για την Αγιά Σοφία. 
Μπροστά της προπορεύεται ο Τίμιος Σταυρός. Πιο πίσω του Πόντου οι μάρτυρες. Του Πόντου ο στρατός. 
Λόγια επιβιώσεως σας έδωσα τεκνία. Ο Άγιος Παΐσιος σας δίνω λόγια θεία. 
Η Υπερμάχος Στρατηγός σταύρωσε τον αιθέρα. Ευλόγησε το κάθε τέκνο της, υιό και θυγατέρα. 

Αμήν και τω Θεώ Δόξα

Πως προετοιμαζόμαστε για την Θεία Κοινωνία…

Πάντοτε πρέπει να είναι έτοιμος κανείς αλλά, όταν πρόκειται να κοινωνήσει, καλά είναι να κάνει κάτι περισσότερο από τα πνευματικά που κάνει συνήθως, για να ετοιμασθεί καλύτερα. Η καλύτερη προετοιμασία είναι η ταπεινή αντιμετώπιση, η συντριβή, το φιλότιμο. Για την Θεία Κοινωνία δεν προετοιμάζεται κανείς αλλάζοντας τα ρούχα και πλένοντας τα δόντια. Το κυριότερο είναι να εξετάσει τον εαυτό του, να δει :
Αισθάνεται την Θεία Κοινωνία ως ανάγκη; Είναι τακτοποιημένος; Μήπως υπάρχει κάτι που τον εμποδίζει από την Θεία Κοινωνία και δεν το έχει εξομολογηθεί; Για να νιώσουμε την Θεία Κοινωνία, πρέπει να υπάρχουν προϋποθέσεις. Η καλύτερη προϋπόθεση είναι η ταπεινή προσπάθεια να κόψουμε τα πάθη μας, για να μείνει στην καρδιά μας ο Χριστός. Αλλιώς ο Χριστός έρχεται με την Θεία Κοινωνία μέσα μας, αλλά φεύγει αμέσως και δεν αισθανόμαστε τίποτε. Όταν παραμένει ο Χριστός γίνεται μια αλλοίωση στον άνθρωπο. Υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν μέσα τους τον Χριστό από την μία Θεία Κοινωνία μέχρι την άλλη χωρίς διακοπή.

Όταν ο ιερέας λέει: «Μετά φόβου Θεού», να σκέφτεσαι ότι γίνεται νοσηλεία και να προσέρχεσαι στην Θεία Κοινωνία με συναίσθηση της αμαρτωλότητός σου, ζητώντας ταπεινά το έλεος του Θεού…

Άγιος γέροντας Παΐσιος 

ΝΕΑ ΟΥΡΑΝΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

Ιερά Καλύβη Ζωοδόχου Πηγής
Ιερά Σκήτη Αγίου Παντελεήμονος 
Κουτλουμουσίου - Άγιον Όρος 

Δευτέρα 03/10/2016 Διονυσίου του Αρεοπαγίτου

ΝΕΑ ΟΥΡΑΝΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΗ 
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.

Επιτρέψατε μου να σας αντιπροσωπεύσω και να στείλω ευχαριστίες στον Τριαδικό Θεό ημών, στον Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη αλλά και στον Γέροντα Ασκητή του Αιγαίου που μου απέστειλε και πάλι μέσω κοινών γνωστών τις νέες ουράνιες συγκλονιστικές ειδήσεις.

Είναι δυο κείμενα με ημερομηνίες, 28/05/2016, παραμονή της αποφράδας ημέρας της αλώσεως της πόλεως της του Θεού Σοφίας το 1453 και το δεύτερο δόθηκε από τον Άγιο στις 29/09/2016, ημερομηνία που αμφισβητήθηκε από τον Ερντογάν η Συνθήκη της Λωζάνης.

Οι συγκλονιστικές αποκαλύψεις, δεν αφήνουν κανένα σοβαρό θέμα χωρίς να το αγγίζουν, είναι ένα δείγμα της απερίγραπτης αγάπης του Θεού ημών και του Αγίου Παϊσίου προς το Ελληνικό Έθνος, το οποίο ετοιμάζουν να αναστήσουν από τις στάχτες του.

Όσοι ζουν εν αμετανοησία, αλλά, πάλι θέλουν να βιώσουν την μυστηριακή ενδελέχεια των γεγονότων της Κωνσταντινουπόλεως και επέκεινα, μπορούν εν μετανοία να καλπάσουν προς τον Ιησού Χριστό (κόβοντας δρόμο), προσευχόμενοι υπέρ των εχθρών των. 


Ιερόν Κελλίον Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου, η γνωστή Παναγούδα. Εκεί τον συνάντησε ο Γέροντας Νεκτάριος ο Αγιορείτης και ωφελήθηκε και ωφελείται ακόμα τα μέγιστα από την συνάντηση αυτή.

Παρακάτω παραθέτω τον πρώτο στοίχο από κάθε κείμενο και θα αφήσω τα υπόλοιπα για εσάς, για να εκπλαγείτε, θαυμάσετε, δοξάσετε τον Θεό ημών.

Από το κείμενο της 28/05/2016.

Θ'ανοίξει η γη θα κουνηθεί από την αμαρτία, ο Άγιος Παΐσιος σας δίνω λόγια Θεία.

Από το κείμενο της 29/09/2016.

Να είστε ενωμένοι ο ένας με τον άλλο. Σε λίγο θα συμβεί κάτι πολύ μεγάλο. 

Εύχομαι όλοι σας να ακούσετε την φωνή Του Θεού να σας καλεί με το όνομα σας για να πάτε στην Αγία Σοφία. Αμήν Γένοιτο.

Τα δύο κείμενα με τις ουράνιες ειδήσεις των μελλόντων να συμβούν σύντομα, θα αναρτηθούν την προσεχή Τετάρτη 05.10.2016 και ώρα 22:00. 

Καλή ανάγνωση και στην Πόλη με το καλό (ακολουθούν τα κείμενα με τις ουράνιες αποκαλύψεις του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου, ένα της 28-05-2016 και το αμέσως επόμενο την 29-09-2016 με τις ουράνιες αποκαλύψεις του Αγίου Παϊσίου και έπειτα το σχόλιο του Γέροντος Νεκταρίου και η επιστολή των Αγιορειτών Πατέρων για τον διωγμό του Αρχιμανδρίτου Αγίου Γέροντος Παϊσίου και τέλος ένα μικρό κέιμενο του κ. Νικόλαου Ζερβού κατα της δίωξης Ορθοδόξων από οικουμενιστές και οπαδούς των). 

Εις το όνομα της Αγίας Τριάδος
28-05-2016

- Θ’ ανοίξει η γη. Θα κουνηθεί από την αμαρτία. Ο Άγιος Παΐσιος σας δίνω λόγια θεία.
- Ο κόκκινος στρατός σήκωσε τη ρομφαία. Τη δύναμή Του o Μιχαήλ του έδωσε τη θεία.
- Ο Ταξιάρχης Μιχαήλ έδωσε τα φτερά του. Της αστραπής του τη βροντή στα χέρια τα δικά τους.
- Συνάζονται τα έθνη γύρω απ’ την άγια πόλη. Το αίμα τους θα φτάσει ως τρίχρονο δαμάλι.
- Με αίμα όσοι έβαψαν τα χέρια τα δικά τους, το ίδιο αίμα θα πνίξει το αισχρό ανόμημά τους.
- Οι ακάθαρτοι απόγονοί τους εδώ θα συναχθούν. Γύρω απ’ την άγια πόλη. Εκεί θα εξοντωθούν.
- Το αίμα των μαρτύρων βοά στον ουρανό. Το αίμα των σφαγιασθέντων θα φέρει λυτρωμό.
- Δεν θα ‘ναι η ρώσικη φωτιά που πάνω τους θα πέσει, μα η θεία οργή – η δίκαια των φόνων τους θα φέρει.
- Νομίζουνε οι άνομοι τον κόσμο πως διοικούν. Του Μόνου Παντοκράτωρα τη δύναμη θα δουν.
- Του Τίμιου σταυρού θα δουν την πανοπλία. Του ανίκητου στρατού τη χάρη του τη θεία. Στον λίθο της Ορθοδοξίας όποιος πάνω σκοντάψει, την κάρα του ευθύς ο ίδιος θα συνθλάσει.
- Ο λίθος αυτός της πίστεως είναι η μικρή Ελλάδα. Ορθοδοξίας ο φανός. Ευαγγελίου η δάδα.
- Τη δάδα αυτή όποιος προσπαθεί να σβήσει, να χαλάσει, το ίδιο το χέρι Tου Θεού αυτόν θα τον συντρίψει.
- Ούτε το ίχνος τους ποτέ κανένας δεν θα βρει. Τον λύχνο αυτό κρατάει Αυτός ο Λυτρωτής.
- Την Ελλάδα τη κρατάει στα χέρια Tου ο Θεός. Απ’ τη μικρή πατρίδα θα ‘ρθει ξανά το Φως.
- «Εγώ ειμί η Αλήθεια, το Φως και η Ζωή». Το Φως αυτό κρατάει στα χέρια Του ο Κριτής.
- «Φως ιλαρόν αγίας δόξης» παντού θα απλωθεί. Από εδώ θα διασπαρεί ο λόγος Του Κριτή.
- Μέσα στη στάχτη βρίσκεται η σπίθα η θεϊκή. Μέσα στη σπίθα κατοικεί ο λόγος Του Κριτή.
- Και φτάνει η ώρα χριστιανοί που η σπίθα φωτιά θα γίνει, και που παντού θα απλωθεί η πυρκαγιά εκείνη.
- Αυτή η θεία πυρκαγιά θα κάψει την αμαρτία, και από παντού θα αναδυθεί μια θεία ευωδία.
- Θα ‘ναι η ευωδία Του Πνεύματος. Αυτή Του Παρακλήτου. Σ’ όλη τη γη θα σκορπιστεί η Χάρις Του Υψίστου.
- Η Ελλάδα συντετριμμένη και τεταπεινωμένη, μέσα απ’ τη στάχτη θα φανεί ξανά δεδοξασμένη.
- «Ελήλυθεν η ώρα να δοξαστεί ο Θεός» στην Ελλάδα πάνω χαράκτηκε, ο Τίμιος Σταυρός.
- Η λάμψη του θα φωτίσει ξανά όλη την πλάση και από εδώ θα ακουστεί «Φως Χριστού φαίνει πάσι».
- Μα απ’ το σταυρό που χάραξε στην Ελλάδα ο Χριστός, μέσα απ’ αυτό το χάραγμα θ’ αναδυθεί, αίμα, ύδωρ και φως.
- Το αίμα αυτό θα πνίξει την κάθε αμαρτία. Κάθε μορφής πορνεία, και αρσενοκοιτία.
- Το αίμα αυτό θα σβήσει όλη την προδοσία. Συνλείτουργα, συνπροσευχές, την κάθε πανθρησκεία.
- Η Ελλάδα έγινε έρμαιο του μουσουλμανισμού. Της ύπουλης θρησκείας αυτής του Παπισμού.
- Νέες συνόδους φτιάχνουνε μιας άλλης πανθρησκείας. Ο δούρειος ίππος έναντι της μιας Ορθοδοξίας.
- Μέσα σ’ αυτόν τον ίππο ο Καθολικισμός. Μέσα σ’ αυτόν ευρίσκεται και ο Σιωνισμός.
- Όσοι σ’ αυτά τα σχέδια βάλουν υπογραφή, θ’ ανοίξει η γη κι ο ουρανός αυτούς να καταπιεί.
- Σ’ αυτό τον τόπο τον άγιο όσοι αυτά υπογράψουν τη γη κάτω απ’ τα πόδια τους ευθύς αυτοί θα χάσουν.
- Από αυτό το χάραγμα του Τίμιου σταυρού – ύδωρ θα αναβλύσει. Τη νέα την Ελλάδα θα την ξαναβαπτίσει.
- Στ’ όνομα της Άγιας Τριάδας η Ελλάδα ξανά θα βαπτιστεί. Θα ‘ρθει πάλι στον κόσμο νέα Πεντηκοστή.
- Σαν αύριο στην πόλη υψώθηκε η κόκκινη σημαία. Μα έρχεται η δίκαιη οργή Του Κύριου και Κριτή!
- Οι Τούρκοι έχουν τα κόλλυβα σφιχτά εις το ζωνάρι. Τώρα του Άι Γιώργη τ’ άλογο δεν έχει χαλινάρι.
- Ακράτητο, αδάμαστο τρέχει εις τα στενά. Μεσ’ την Κων/λη τον βλέπουν ζωντανά.
- Τρέχει πάνω στα σύνορα με το σταυρό στο χέρι. Στο άλλο χέρι το σπαθί, του πνεύματος μαχαίρι.
- Η Αγιά Σοφιά ετοιμάζεται τις θύρες να ανοίξουν. Τη θεία λειτουργία μάρτυρες να ποιήσουν.
- Κρατήστε στο χέρι το σταυρό. Στα χείλη την ευχή. Μετάνοια, εξομολόγηση ο Κύριος να σας δει.
- Καθέναν θα φωνάζει ο Κύριος με τ’ όνομά του. Θα Τον ακούσουν όσοι ποιούν το θέλημά Του.
- Αυτούς θα τους συνάξει στην μάντρα τη δική Του. Αυτοί μόνο θ’ ακούσουν την άγια φωνή Του.
- Έρχεται απ’ τον ουρανό αντάρα θεϊκή. Αδιάλειπτα να είναι τώρα η προσευχή.
- Η Υπερμάχω Στρατηγός, η ελπίδα της Ελλάδας, κρατάει ακόμα την οργή Της Αγίας Τριάδας.
- Ο Άγιος Παΐσιος σας έδωσα τα λόγια Του Θεού. Σαν αύριο η πόλη έπεσε στα χέρια του εχθρού.
- Μα φτάνει η ώρα Χριστιανοί ξανά μέσα στην πόλη, σημαία ελληνική να υψώσουν, οι δώδεκα Αποστόλοι.
- Ο Άγιος Παΐσιος σας δίνω την ευχή μου. Εύχομαι στην Άγια Σοφιά να είστε εδώ μαζί μου.

Αμήν και τω Θεώ δόξα


Εις το όνομα της Αγίας Τριάδος
29-09-2016

- Να είστε ενωμένοι ο ένας με τον άλλο. Σε λίγο θα συμβεί κάτι πολύ μεγάλο.
- Βάλτε σημαίες ελληνικές με σήμα το σταυρό. Ο Άγιος Παΐσιος σας δίνω το γραπτό.
- Έφτασε η ώρα αδελφοί. Σε λίγο θα χαθεί, το μαύρο μισοφέγγαρο. Κοντεύει να σβηστεί.
- Στη γη δεν θα υπάρξει ούτε μία γραμμή να λέει πως υπήρξε η Τούρκικη φυλή.
- Το έθνος αυτό δεν έγινε με θεία ευλογία. Το αίμα των μαρτύρων βοά μπρος Τον Μεσσία.
- Πόντος, Μ. Ασία, Κύπρος, Καππαδοκία. Όλες αυτές οι λέξεις λένε «Αγιά Σοφία».
- Στο αίμα θα πνιγεί ο Τούρκος Φαραώ. Γρηγόριος, Χρυσόστομος κρατούν το αίμα αυτό.
- Τα λόγια του Πατροκοσμά βγαίνουν αληθινά. Ο Κύριος ήδη βρίσκεται μεσ’ την Αγιά Σοφιά.
- Του Αιγαίου τα νερά πάλι θ’ αμφισβητήσουν. Του ουρανού τη δύναμη γρήγορα θα γνωρίσουν.
- Και η σπιθαμή του τόπου ετούτου είναι άγια, Ιερή. Του Άγιου Ιωάννη εβγήκε το σπαθί.
- Ο Κύριος υπέγραψε με αίμα των μαρτύρων. Η υπογραφή Του μπήκε και δεν την παίρνει πίσω.
- Η πένα, ήταν το κρίνο του Επανευαγγελισμού. Η ίδια η Θεοτόκος Του έδωσε αυτό.
- Φόρεσε το Μαφόριο Της το άσπρο η Παναγία. Έρχεται η ανάσταση του γένους η αγία.
- Όσοι εμαρτυρήσανε στην πίστη την Αγία, λαμπάδες κρατούν με Άγιο Φως μεσ’ την Αγιά Σοφία.
- Σε λίγο θα ανοίξει η μυστική η κρύπτη. Της τελευταίας λειτουργίας ο Κύριος τα λόγια θα βροντήσει.
- Σε λίγο θα φανεί στην Εκατονταπυλιανή, η τελευταία πύλη που έμεινε κρυφή.
- Άγγελοι μεταφέρουν εφτάφωτη λυχνία, μεσ’ την Αγιά Σοφιά, γι’ αυτή τη λειτουργία. «Ευλογημένη» θ’ ακουστεί ξανά σ’ όλη την πλάση. Του Επανευαγγελισμού η ώρα αδέλφια έχει φτάσει.
- Σημαίες λιβανίστε με το διπλό αετό. Σε λίγο θ’ ανεμίζουν στην πόλη του φωτός.
- «Εν τούτω Νίκα» γράφει ψηλά στον ουρανό. Όποιος κοιτάζει χαμηλά, θα δει το σήμα αυτό.
- Είστε ευλογημένοι εσείς που τώρα ζείτε. Όσους ο Κύριος σταύρωσε στην πόλη για να ‘ρθειτε.
- Το αίμα των μαρτύρων των απ’ αιώνος γενεών στην άγια πόλη έφτασε τον άγιο χρόνο αυτό.
- Σαν πύρινο ποτάμι από τον ουρανό, έξω απ’ την Κωνσταντινούπολη σταμάτησε αυτό.
- Το σήμα περιμένει από το Βασιλέα να πνίξει στην Άγια πόλη, όλη τη δυσοσμία.
- Δικαίωση θα βρουν για όλους τους διωγμούς, τις άδικες σφαγές όλου του Ελληνισμού.
- Ο Ταξιάρχης Μιχαήλ κρατάει με τη σπάθα το πύρινο ποτάμι, του αίματος τη λάβα.
- Των γενεών οι ακάθαρτοι στην πόλη θα συναχθούνε. Σαν τρίχρονο δαμάλι στο αίμα θα πνιγούνε.
- Μετανοείστε Χριστιανοί γιατί έφτασε η στιγμή «Τω Υπερμάχω» ν’ ακουστεί στην άγια τη γη.
- Και τότε θα ανοίξει η Άνω Βασιλεία. Άγγελοι θα ψέλνουν ωσαννά, μαζί και αλληλούια.
- Μετανοήστε Χριστιανοί. Κρατείστε το σταυρό. ο Κύριος θα σαρώσει τον Οικουμενισμό.
- Να μείνετε πιστοί στο γιώτα το δικό Του. Όποιος το κρατήσει ακέραιο θα δει το πρόσωπό Του.
- Κόψατε το Ευαγγέλιο στα μέτρα τα δικά σας. Νέα θρησκεία κάνατε για σας και τα παιδιά σας.
- Βάλατε τον εχθρό στα Άγια των Αγίων. Το αίμα βεβηλώσατε ηρώων και μαρτύρων.
- Έρμαιο η Ελλάδα του Μουσουλμανισμού. Του Οικουμενισμού και του Σιωνισμού.
- Βάζετε στα σχολεία τη θρησκειολογία. Δεν ξέρουν τα Ελληνόπουλα για την Ορθοδοξία.
- Γίνανε οι Ελληνίδες με νόμο μοιχαλίδες. Τρίτο φύλο ποιήσατε σαν άλλοι Σοδομίτες.
- Σαν σκεύος κεραμέως ο Κύριος θα συντρίψει, όσους προδώσαν το σταυρό. Τους μισθωτούς της πίστης.
- Θα έρθουνε στην πόλη μόνο οι καθαροί. Την πίστη ακόμα όσοι κρατούν αγνή σαν το κερί.
- Αυτοί λαμπάδες θα ‘ναι μέσα στην Αγιά Σοφιά. Αυτοί το «Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε», θα πουν στην Παναγιά.
- Αυτό το λύμα το μικρό, αγνό μελισοκέρι. Τον κόσμο θα φωτίσει με Του Χριστού τη Χάρη.
- Οι δώδεκα Απόστολοι τον κόσμο όλο φώτισαν. Όσους ο Κύριος σταύρωσε, στον κόσμο θα κηρύξουν.
- Μέσα στην Πόλη βρίσκομαι και στην Αγιά Σοφιά. Άγγελοι και Αρχάγγελοι στολίζουν μυστικά.
- Ο Μέγας Παντοκράτωρ κρατάει τα κλειδιά της Κωνστα/λεως μεσ’ την Αγιά Σοφιά.
- Αυτά θα παραδώσει στην Άγια Του Μητέρα, όταν το «Νύμφη Ανύμφευτε» ψαλεί στην Πλατυτέρα.
- Και τότε θα πετάξει ξανά ο Αετός, στα πέρατα της γης να ρίξει παντού φως.
- Το φως του Ευαγγελίου παντού θα διαδοθεί, σε κάθε σπιθαμή ο λόγος Του Κριτή.
- Των απ’ αιώνων προσευχών εσείς είστε ο καρπός που εδιάλεξε ο Κύριος να δείτε αυτό το Φως.
- Σύντομα την Πατρίδα μας ο Θεός θα καθαρίσει απ’ όσους την μολύνανε κι έχουν ποδοπατήσει.
- Να λέτε τους χαιρετισμούς στην Άγια Παναγία. Αυτή κρατάει τα χέρια ακόμα Του Μεσσία.
- Μα έφτασε η ώρα. Σκιρτήστε Χριστιανοί. Το άγιο Ευαγγέλιο να ακουστεί στη γη. Ο Άγιος Παΐσιος έδωσα νέα θεία, απ’ την αγάπη του Θεού, για όλους σας τεκνία.
- Του αμαρτωλού το χέρι η χάρις μου οδηγεί. Η Παναγιά των Βλαχερνών σταυρώνει το χαρτί.

Αμήν και τω Θεώ Δόξα


Σχόλιο Γέροντος Νεκταρίου για τον διωγμό του Ηγουμένου της Ιεράς Μονής Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά.

Οι ρασοφορεμένοι παποκαίσαρες μη σεβόμενοι τον Ορθόδοξο μαύρο μανδύα και υποκρινόμενοι ότι αγαπούν τον Ιησού Χριστό και την Ορθοδοξία, ενώ αντίθετα οι ενέργειες τους δείχνουν ότι αγαπούν την πλάνη και την αίρεση του οικουμενισμού, φοβερίζουν τον Ορθόδοξο Άγιο Καθηγούμενο Γέροντα Παΐσιο Ιερομόναχο της Ιεράς Μονής Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, διότι ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ πιστός στα ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΔΟΓΜΑΤΑ και στις αποφάσεις των Ιερών Οικουμενικών Συνόδων. Ω ποία ντροπή για τους παποκαίσαρες ψευτοορθόδοξους. Ο Άγιος Καθηγούμενος Γέροντας Παΐσιος αξίζει όλη την υποστήριξη μας πνευματική και υλική.

Κύριε Ιησού Χριστέ στήριξον ημάς εις την Ορθόδοξον Πίστη και δώσε φωτισμό μετανοίας στους παποκαίσαρες βασανιστές μας. Αμήν Γένοιτο.

(Παρακάτω ακολουθεί η επιστολή των Αγιορείτων Πατέρων, όπου ενημερωνόμαστε για την δίωξη του Αγίου Καθηγουμένου Γέροντος Παϊσίου)

Επιστολή των Αγιορειτών Πατέρων για τον διωγμό του Αγίου Αρχιμανδρίτου Γέροντος Παϊσίου.


Ἃγιον Ὂρος 3/10 (20/9 ἐκ. ἡμ.)
Ἁγίου μεγαλομάρτυρος Εὐσταθίου

--ΕΚΤΑΚΤΟ—

Ἡ κλιμάκωση τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ διωγμοῦ κατὰ τῶν γνησίων, καὶ ὄχι "μισθωτῶν" ποιμένων, εἶναι γεγονός. Ἡὑπεράσπιση ἀπὸ ἕναν ὀρθόδοξο λεβίτη τοῦ αὐτονόητου -γιὰ ἄλλεςἐποχές- δηλαδὴ τῆς ἀκεραιότητος καὶ καθαρότητος τῆς ὀρθοδόξου πίστεως ἔναντι τῶν αἱρετικῶν, ψυχικὰ κολάσιμων, διδασκαλιῶνὅσο καὶ ὁ, κατὰ τοὺς ἁγίους Πατέρες ὑποχρεωτικὸς, ἒλεγχος κατὰτῶν διδασκόντων-συνευδοκούντων πρὸς αὐτές, σήμερα καθίσταται ΑΙΤΙΑ ΔΙΩΓΜΟΥ. Ἡ ἄρνηση σιωπῆς, ἐν καιρῷκηρυσσομένης αἱρέσεως, ἀπὸ ἐπαινετὴ κατήντησε ψεκτή, δεῖγμα "φανατισμοῦ" καὶ ἀπόδειξη μή "διακριτικῆς" καί "ἀγαπώσης" καρδίας.
Ἡ περίπτωση τοῦ γέροντος Ἀρχ. Παϊσίου, καθηγουμένου τῆςἹ.Μ. Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, εἶναι σὲ ὅλους τοὺςἀντιοικουμενιστὲς πιστοὺς γνωστή. Ἀντὶ λοιπὸν τοῦ ὀφειλομένουἐπαίνου, ἡ Μητρόπολις Φλωρίνης ἐπροχώρησε τὴν Παρασκευὴ 30 Σεπτεμβρίου στὴν ἀπόφαση ἔκπτωσης τοῦ γέροντος ἐκ τῆςἡγουμενικῆς θέσης καὶ τοῦ διεβιβάσθη νὰ ἐγκαταλείψη τὴν μονή.Ὅπως ἀκριβῶς ἔγινε καὶ στὶς περιπτώσεις τῶν Χιλανδαρινῶν πατέρων, τοῦ γέροντος Σάββα Λαυρεώτου καὶ τοῦ γέροντος Χερουβεὶμ τοῦ Ἱ.Κ. Ἁγ. Ἰωάννου Κουκουζέλη (Ἱ.Μ.Μ. Λαύρας), ἔτσι καὶ ἐδῶ ὁ ὁμολογιακὸς ἀγώνας στέφεται μὲ τὶς δάφνες τοῦδιωγμοῦ, κατὰ τὸ ρητὸν " ὁ θέλων εὐσεβῶς ζεῖν, διωχθήσεται".
Στὸ χῶρο αὐτοῦ τοῦ μικροῦ σημειώματος περιοριζόμαστε μόνο νὰ ποῦμε ὅτι ἡ Ἱ.Μ. Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ ὄχι ἁπλῶςἐξωραΐσθη ἀλλὰ κυριολεκτικῶς ἐκ βάθρων ἐκτίσθη ὑπὸ τοῦγέροντος Παϊσίου, μέσω εἰσφορῶν πιστῶν χριστιανῶν ἐχόντων εὐλάβεια πρὸς τὸ ἔργο καὶ τὴν ἀγωνιστικότητα τοῦ γέροντος. Αὐτὸς εἶναι καὶ ἕνας λόγος ποὺ δὲν τιμᾶ οὐδόλως τὶς ἀστυνομικὲςἀρχές, οἱ ὁποῖες διὰ τῆς συνεχοῦς παρουσίας ἀσφαλιτῶν, κάθεἄλλο παρὰ διακριτικῆς, ἔχουν διαμορφώσει ἕνα κλῖμα φόβου καὶἀπειλῆς ἔξωθεν τῆς μονῆς, τόσο γιὰ τοὺς προσερχομένους πιστοὺςὅσο καὶ γιὰ τὸν γέροντα.
Ἐν τέλει ὁ διωγμὸς αὐτός, ὅπως καὶ τῶν ἁγιορειτῶν πατέρων δὲν συνιστᾶ τίποτε ἄλλο ἀπὸ τὴν ἔμπρακτη ἐφαρμογὴ τῆς παραγράφου 22 τοῦ ἐπαίσχυντου κειμένου τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης, αὐτοῦ περὶ τῶν σχέσεων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρὸς τοὺς αἱρετικούς, καὶ ἡ ὁποία ὁμιλεῖ περὶ καταδίκης τῶν "διασπαστῶν" τῆς Ἐκκλησίας ὑπὸ "ἀτόμων ἢ ὁμάδων". Ὁ γέρονταςἈρχιμ. Παΐσιος διασπᾶ τὴν "ἑνότητα" καί "ἀγάπη" τῶν συμπορευομένων μετὰ τοῦ οἰκουμενιστικοῦ Φαναρίου.

Ἁγιορεῖτες Πατέρες.


Σχόλιο κ. Νικόλαου Ζερβού κατά των διώξεων Ορθοδόξων Ιερέων από οπαδούς του Οικουμενισμού

Η Αργοπορία δεν είναι Αρετή! Πού ήταν οι Ταγοί της Ελλαδικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, όταν έγινε το πρώτο βαρύ ολίσθημα στροφής του Πατριάρχη Αθηναγόρα προς τον Οικουμενισμό;;;;;;;Τ΄ άφησαν έτσι να κυλούν τα πράγματα για πάνω από 60 χρόνια από τότε και να σύρεται η Ορθοδοξία προς τον Οικουμενισμό απ' όλους τους μετέπειτα Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως, με όλο αυξανόμενη επιτάχυνση!! Άφησαν τον νυν Πατριάρχη, να συγκαλέσει και Σύνοδο Ορθοδόξων Εκκλησιών, πρόσφατα στην Κρήτη!! Εκεί πήραν και Αποφάσεις κατά αρνουμένων τον Οικουμενισμό προσώπων, όπως τούτο αποδεικνύεται από την έναρξη επιλεκτικών διώξεων κατά σεβασμίων Κληρικών και Γερόντων, Ενθέρμων Αγωνιστών κατά της Παναίρεσης του Οικομενισμού!! Αν και τώρα δεν πάρουν κυριολεκτικά φωτιά οι Άμβωνες των Ενοριών πανελλαδικά και να εκδηλωθούν συμπαραστάσεις προς τους διωκομένους και με ό,τι άλλο αυτό συνεπάγεται, τότε οι μεμονωμένες διώξεις δεν θ' αργήσουν να γίνουν μαζικές κατά των Ορθοδόξων Χριστιανών της Ελλαδικής Εκκλησίας, Κληρικών και Μοναχών πρώτα και Λαϊκών αμέσως μετά και στη συνέχεια αδιακρίτως κατά πάντων των αρνουμένων την Παναίρεση του Οικουμενισμού. Ήδη την Ιερά Σύνοδο της Εκκκλησίας της Ελλάδος, γενικά ως Σώμα Διοικήσεως της Εκκλησίας, την βαρύνει η αγανάκτηση πολλών ενδιαφερομένων Πιστών Τέκνων της, διότι παραμένει επί 10ετίες "χλιαρή" στην αντιμετώπιση της εκκλησιαστικής Λαίλαπος, η οποία, ορατή ούσα πλέον, επέρχεται απειλητική κατά των κεφαλών όλων μας!! Η Ιεραρχία θα συνεχίσει να τηρεί την εμετική αυτή στάση;;;;;


Ο Κύριος Ιησούς Χριστός
και η Υπεραγία Μητέρα Του
η επονομαζομένη 
Παναγία Αρβανίτισσα 
να σας ευλογούν.

Γέρων Νεκτάριος Μοναχός Αγιορείτης 

Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ἀρνεῖται συνάντηση μὲ Προτεστάντη!



Ὁ κ. Τσολάκης Βασίλειος, Ἀστυνομικὸς ἀπὸ τὴν Ἀριδαία, διηγεῖται: 

Κάποιος γνωστός μου εἶχε πάει στὸ ἐξωτερικό. Δυστυχῶς ἐκεῖ ἔμπλεξε μὲ Προτεστάντες μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἀρνηθεῖ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ νὰ γίνει Προτεστάντης. 
Μιὰ μέρα μὲ ἐπισκέφτηκε στὸ γραφεῖο μου καὶ βλέποντας τὴ φωτογραφία τοῦ π. Παϊσίου μου εἶπε ἔντρομος: Αὐτὸν τὸν ξέρω. Πρὶν 10 χρόνια πῆγα στὸ Κελλί του μὲ ἄλλους δύο. Μόλις φθάσαμε, μόνο ἐμένα δὲν μοῦ ἐπέτρεψε νὰ μπῶ. Διότι μου εἶπε ὅτι εἶμαι αἱρετικός, γιατί δὲν πιστεύω στὴν Παναγία καὶ στοὺς Ἁγίους!

(Ἀπὸ τὸ Βιβλίο τοῦ Ἱερομονάχου Ἰσαάκ, Βίος Γέροντος Παϊσίου, σέλ. 611)

Tου δείχνω το ξύλινο σταυρουδάκι και του λέω: “Αυτό το ξυλαράκι, σε εμποδίζει να έρθεις;”

Πολλοί παραλληλίζουν τις ανατολικές θρησκείες και τις πρακτικές τους με την ορθόδοξη άσκηση και πνευματικότητα. Δεν γνωρίζουν ότι οι πρακτικές αυτές, πέρα από κάποια εξωτερικά γνωρίσματα, όπως η λιτή ζωή και η νηστεία, η αποφυγή κρεοφαγίας και λιπαρών ουσιών κ.ά., δεν έχουν καμιά σχέση με την ορθόδοξη άσκηση.

Είναι άλλο θέμα ο στοχασμός, ο διαλογισμός και γενικά η δια του νου και του συναισθήματος προσπάθεια ένωσης του ανθρώπου με το Θεό. Και άλλο η δια της ορθοδόξου ασκήσεως κάθαρση του ανθρώπου από τα ψεκτά του πάθη και η ενίσχυσή του με τα μυστήρια της Εκκλησίας ώστε να ελκύσει μέσα του τη χάρη του Θεού και να ενωθεί μαζί του. Να επιτύχει τη θέωσή του.

Η ένωση με το Θεό δεν είναι απλώς θέμα δίαιτας, στοχασμού και διαλογισμού και σωματικών ασκήσεων, αλλά εσωτερικής κάθαρσης και ετοιμασίας, για να γίνει ο άνθρωπος κατοικητήριο του μόνου σε απόλυτη έννοια καθαρού Θεού.Ανέφερε συχνά ο γνωστότατος σύγχρονος μας αγιορείτης ασκητής Γέροντας Παϊσιος, ότι πολλοί κατέφευγαν στο ερημητήριό του και τον ρωτούσαν για την τεχνική που εφάρμοζε κατά τη μονολόγιστη ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Δηλαδή για τη στάση που έπαιρνε, για την τεχνική της αναπνοής που εφάρμοζε κ.ά. Και σχολίαζε θυμόσοφα ο καλός Γέροντας, πως δεν ήρθαμε στο Άγιον Όρος για να γίνουμε… πρωταθλητές!

Την υπεροχή της ορθόδοξης άσκησης έναντι της βουδιστικής καταδεικνύει εναργέστατα ο συγγραφέας Γιάννης Κοτζάμπασης στο βιβλίο του «Από το Θιβέτ στο Άγιον Όρος, στο Γέροντα Παϊσιο». Το βιβλίο έχει 208 σελίδες, τέθηκε σε κυκλοφορία το 2006, γνώρισε επτά εκδόσεις ως τώρα και έχει μεταφραστεί στις γλώσσες: Αγγλική, Ρωσική, Ρουμανική. Το βιβλίο περιγράφει τη συγκλονιστική ιστορία ενός νέου 16 ετών, του Γιωργάκη, τον οποίο γνώρισε ο συγγραφέας στην Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας του Αγίου Όρους και από τον Γέροντα Παΐσιο.

Όπως εκμυστηρεύτηκε το παιδί στον συγγραφέα, γεννήθηκε στον Πειραιά και όταν ήταν δύο ετών μεταφέρθηκε από τον ναυτικό (καπετάνιο στα καράβια) παππού του στην περιοχή της δυτικής Κίνας, το Θιβέτ, όπου κλείστηκε για 14 χρόνια σε βουδιστικό μοναστήρι. Έζησε εκεί μια ζωή αυστηρής άσκησης. Ζωή παρθενίας, με ύπνο κάτω στο πάτωμα, πάνω σε μια λεπτή ψάθα, με σωματική άσκηση και εξάσκηση στις πολεμικές τέχνες (Αϊ κίντο, Καράτε, Ταε Κβο Ντο, Ζίου Ζίτσου κ.ά.).

Δεν είχε βγει καθόλου από το βουδιστικό μοναστήρι, που ήταν άβατο σε γυναίκες, και είχε μεγάλη επίδοση σε αυτό. Μπορούσε ακόμη και να ταξιδεύει με υπερφυσικό τρόπο, χωρίς μεταφορικά μέσα, «παίρνοντας φτερά από τις σαράντα αποθήκες», όπως λέει ο ίδιος.Με τον τρόπο αυτό ταξίδεψε πρώτα στις Ινδίες, κατόπιν στο Σικάγο και μετά στη Σουηδία, όπου ήταν εγκατεστημένοι οι γονείς του, επειδή ο πατέρας του ήταν έμπορος ξυλείας. Εκεί συνάντησε τον ορθόδοξο ασκητή ιερομόναχο π. Ευσέβιο Βίττη, που ασκήτευε σε ερημητήριο των Σερρών.

Ήταν γνωστός του πατέρα του και καθώς βρέθηκε στη Σουηδία, πέρασε από εκεί για μια τυπική επίσκεψη. Από τον ορθόδοξο αυτόν ερημίτη ζήτησε και έλαβε πληροφορίες για τον Χριστό και την Ορθοδοξία. Μέχρι τότε ήξερε πως μόνος αληθινός Θεός είναι «ο πολυδύναμος σατανάς». Αξίζει ν’ ακούσουμε την αφήγηση του νέου, που την έκανε στον συγγραφέα του βιβλίου:«Είχε προχωρήσει η συζήτηση για τα καλά, όταν κάποια στιγμή ο ιερέας, ζήτησε ένα ποτήρι νερό.Ήταν μια καλή ευκαιρία, σκέφθηκα, για να δείξω τη δύναμη του σατανά δια μέσω εμού.

-Μην κουνηθεί κανείς, είπα, σε λίγο, θα έλθει το ποτήρι με το νερό. Με την υπερφυσική δύναμη που είχα, από τον σατανά, έλεγα κάποια λόγια τυποποιημένα, τα οποία λέγοντάς τα, ερχόταν ένας διάβολος και με υπηρετούσε και έτσι εκπληρωνόταν οι επιθυμίες μου.Είπα λοιπόν τα λόγια και σε λίγο ένα ποτήρι πεντακάθαρο νερό, βρέθηκε πάνω στο τραπέζι. Ήπιε το νερό ο ιερέας, ξεδίψασε και δόξασε τον Θεό.Βλέπεις του λέω, σου απέδειξα πως ο δικός μου ο θεός είναι δυνατός και μπορεί να κάνει θαυμαστά πράγματα.

-Θέλω να κάνεις κάτι κι εσύ, για να μου αποδείξεις, ότι ο δικός σου Θεός, είναι πιο δυνατός από τον δικό μου, για να με πείσεις.-Ξέρεις, λέει ο ιερέας, ο δικός μου Θεός, είναι ταπεινός και δεν κάνει επιδείξεις.Βγάζει τότε από την τσέπη του, ένα ξύλινο σταυρουδάκι και μου λέει:

-Κράτα αυτό στο χέρι σου και κάνε πάλι αυτό που έκανες.Γέλασα μόλις το είδα και είπα:

-Αυτό το ξυλαράκι, θα σταματήσει τη δύναμη του σατανά;

-Δοκίμασε, λέει ο ιερέας με αυτοπεποίθηση.

-Πράγματι, είπα τα λόγια της επίκλησης, αλλά ο σατανάς δεν εμφανίστηκε.Κάποιο λάθος θα έκανα, σκέφθηκα, γι’ αυτό δεν εμφανίστηκε. Τα λέω δεύτερη φορά τα λόγια, με περισσότερη προσοχή, διότι πίστεψα ότι είχα κάνει λάθος, αλλά και πάλι δεν είχα αποτέλεσμα.Την τρίτη φορά, είπα τα λόγια αργά καθαρά με περισσότερη προσοχή και λίγο νευριασμένα. Εμφανίστηκε μπροστά μου ο διάβολος που με υπηρετούσε, τρέμοντας.

-Τι έπαθες, του λέω, γιατί δεν έρχεσαι τόση ώρα που σε καλώ;

-Πέταξε αμέσως, αυτό που κρατάς στο χέρι σου .Ανοίγω την παλάμη μου, του δείχνω το ξύλινο σταυρουδάκι και του λέω:

-Αυτό το ξυλαράκι, σε εμποδίζει να έρθεις;

-Πέταξε αμέσως, αυτό που κρατάς στο χέρι σου, ούρλιαξε δυνατά, κρύβοντας τον χώρο των ματιών του, με τα χέρια του και αμέσως μας γύρισε την πλάτη του. Ζήτησα, όπως ήταν φυσικό, κάποιες εξηγήσεις, διότι μέχρι εκείνη την στιγμή, δεν είχε βρεθεί άλλη δύναμη, μεγαλύτερη από αυτήν του σατανά.

-Γιατί δεν μου μίλησες τόσον καιρό, για κάποια άλλη δύναμη, μεγαλύτερη από τη δική μας;

-Μην δίνεις σημασία, μου λέει ο διάβολος, έχεις δει, όλα αυτά τα χρόνια που είσαι κοντά μου, τόσα θαυμαστά πράγματα αυτά που βλέπεις τώρα, είναι μια μικρή λεπτομέρεια.Αυτή η σκηνή ήταν αρκετή και μια καλή ευκαιρία, για να πάρω απαντήσεις, σε αρκετά ερωτηματικά που δημιουργήθηκαν, αφού οι απαντήσεις που πήρα από τον διάβολο, δεν με κάλυψαν».

Στο βιβλίο αναφέρονται και άλλα ανάλογα περιστατικά, που καταδεικνύουν τη μοναδικότητα της πίστης στο Χριστό και την ασύγκριτη υπεροχή της ορθόδοξης άσκησης και πνευματικότητας. Είναι όμως δυστυχώς, άγνωστα στους πολλούς. Και ιδίως στους νέους, που διψούν για δύναμη και κυριαρχία. Γι’ αυτό εύκολα παρασύρονται στα δίχτυα του σατανά. Έτσι αρχίζει ο δρόμος που οδηγεί στην καταστροφή.

Του Βασιλείου Χ. Στεργιούλη, Θεολόγου

-Γέροντα, όταν περνούμε κάποιον πειρασμό, μια μεγάλη δοκιμασία, τι να κάνουμε;



-Τι να κάνετε; Υπομονή να κάνετε. Η υπομονή είναι το ισχυρότερο φάρμακο που θεραπεύει τις μεγάλες και μακροχρόνιες δοκιμασίες. Οι περισσότερες δοκιμασίες μόνο με την υπομονή περνούν. Η μεγάλη υπομονή ξεδιαλύνει πολλά και φέρνει θεϊκά αποτελέσματα∙ εκεί που δεν περιμένεις την λύση, δίνει ο Θεός την καλύτερη λύση!

Άγιος γέροντας Παΐσιος 

Και ιερεύς ιδών αυτόν αντιπαρήλθε...



- Γ έ ρ ο ν τ α, σήμερα ένα γεροντάκι δυσκολευόταν να ανέβη τις σκάλες της εκκλησίας και, ενώ περνούσαν πολλοί από΄κει, κανένας δεν πήγαινε να το βοηθήση.
- " Και ιερεύς ιδών αυτόν αντιπαρήλθε…. και λευϊτης ιδών αυτόν αντιπαρήλθεν".
΄Εχουν δίκαιο……
Δεν ξέρουν...…, δεν άκουσαν ποτέ το Ευαγγέλιο του καλού Σαμαρείτη !….
Τι να πω;
Αγαπάμε τον εαυτό μας, δεν αγαπάμε τους άλλους. Η αγάπη του εαυτού μας νικά την αγάπη προς τον πλησίον μας,γι΄αυτό κινούμαστε έτσι.
΄Οποιος όμως αγαπά τον εαυτό του περισσότερο από τους άλλους, δεν ζη σύμφωνα με το πνεύμα του Ευαγγελίου. Και ο Χριστός, αν σκεφτόταν τον Εαυτό Του, θα καθόταν στον Ουρανό, δεν θα ερχόταν στην γη να ταλαιπωρηθή, να σταυρωθή, για να μας σώση.

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Ε΄.


ΤΙ ΒΟΗΘΑΕΙ ΣΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΔΟ;



ΤΙ ΒΟΗΘΑΕΙ ΣΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΔΟ; 

Οι άνθρωποι που τους χτύπησαν μερικοί βαρδάρηδες - δοκιμασίες, είτε γιατί το επέτρεψε ο Θεός για να τους φρενάρει, είτε από φθόνο του πονηρού, χρειάζονται μετά πολλές λιακάδες και δροσιά πνευματική, για να ανθίσουν και να καρποφορήσουν. 
Όπως και τα δένδρα, όταν ξεθαρρεύουν από τις χειμωνιάτικες λιακάδες αλλά τα φρενάρει ο βαρδάρης, χρειάζονται μετά συνέχεια λιακάδες ανοιξιάτικες και βροχούλα, για να κυκλοφορήσουν οι χυμοί και να βγάλουν άνθη και καρπούς. 

- Γέροντα, για να πάρει κανείς την πνευματική στροφή, τί χρειάζεται; 

- Φιλότιμος αγώνας με ελπίδα και εμπιστοσύνη στον Θεό. Η εμπιστοσύνη στον Θεό και η απλότητα με τον φιλότιμο αγώνα φέρνουν την εσωτερική ειρήνη και σιγουριά, και τότε γεμίζει η ψυχή από ελπίδα και χαρά. Χρειάζεται υπομονή, φιλότιμο και πνευματική παλληκαριά, για να στεφανωθεί ο αθλητής. Η παλληκαριά ξεπηδάει από την φιλότιμη καρδιά και όταν κανείς κάνει κάτι με την καρδιά του για τον Χριστό, ούτε κουράζεται ούτε πονάει, γιατί ο πόνος για τον Χριστό είναι γλέντι πνευματικό. 
Η πνευματική ανάπτυξη μπορεί να γίνει πολύ σύντομα με λίγη φιλότιμη θέληση και παρακολούθηση του εαυτού μας. Στην συνέχεια θα βοηθιέται η ψυχή από τον Χριστό, την Παναγία, τους Αγγέλους και τούς Αγίους. Πολύ βοηθάει επίσης η μελέτη, η προσευχή, η εσωστρέφεια, και να ησυχάζει κανείς λίγο. 
O Χριστός μας, δυναμώνει αυτούς που αγωνίζονται «τον καλόν αγώνα» τον oποίο έκαναν όλοι οι Άγιοι, για να υποτάξουν την σάρκα στο πνεύμα. 
Ακόμη και όταν τραυματισθούμε, δεν πρέπει να χάσουμε την ψυχραιμία μας, αλλά να ζητήσουμε την βοήθεια του Θεού και να συνεχίσουμε τον αγώνα με γενναιότητα. 
Θα ακούσει ο Καλός Ποιμήν και θα σπεύσει αμέσως, όπως ο βοσκός, μόλις ακούσει ένα αρνάκι να βελάζει θλιβερά, όταν πληγώνεται, ή κάποιος λύκος ή σκύλος το δαγκώνει, τρέχει, για να το βοηθήσει. 
Περισσότερο έχω αγαπήσει, έχω πονέσει και τους έχω στον νου μου συνέχεια αυτούς πού είχαν ελεεινή ζωή και αγωνίζονται, παρά αυτούς πού δεν βασανίζονται από πάθη. Και ο τσομπάνος το πληγωμένο ή αρρωστιάρικο αρνί πονάει περισσότερο και το περιποιείται ιδιαίτερα, μέχρι να πάρει επάνω του και αυτό. 
Εάν πάλι αγωνιζόμαστε σωστά, αλλά δεν βλέπουμε καμιά πρόοδο, συμβαίνει μερικές φορές το έξης: Ο δαίμονας, επειδή του κηρύξαμε τον πόλεμο, ζήτησε ενίσχυση από τον σατανά. 
Έτσι, εάν πέρυσι πολεμούσαμε με έναν δαίμονα, εφέτος πολεμάμε με πενήντα, του χρόνου θα πολεμάμε με περισσότερους κοκ. Αυτό δεν επιτρέπει ό Θεός να το δούμε, για να μην περηφανευθούμε. Χωρίς εμείς να το καταλαβαίνουμε, ο Θεός εργάζεται στην ψυχή μας, όταν βλέπει καλή διάθεση.

- Γέροντα, όταν κανείς αγωνίζεται και πράγματι δεν προοδεύει, τί φταίει;

- Μπορεί να αγωνίζεται υπερήφανα. Άλλα να σας πω και τί παθαίνουν μερικοί και δεν προοδεύουν; Ενώ έχουν προϋποθέσεις, τις σπαταλούν σε μικροπράγματα και μετά δεν έχουν δυνάμεις, για να ανταποκριθούν στον πνευματικό αγώνα. Ας πούμε ότι ξεκινάμε να κάνουμε μια επίθεση στον εχθρό και ετοιμαζόμαστε με όλα τα απαραίτητα, για να τον αντιμετωπίσουμε. 
Εκείνος όμως, επειδή φοβάται ότι δεν θα τα βγάλει πέρα, προσπαθεί να μας διασπάσει και να τραβήξει άλλου την προσοχή μας με σαμποτάζ και προσβολές σε άλλα σημεία. Εμείς τότε στρέφουμε την προσοχή μας εκεί.
Στέλνουμε δυνάμεις δεξιά και αριστερά. Ό καιρός περνά τα πολεμοφόδια και τα τρόφιμα λιγοστεύουν. Δίνουμε παλιό ρουχισμό στο στράτευμα. Οι στρατιώτες αρχίζουν να γογγύζουν. Και το αποτέλεσμα είναι να εξαντληθούν όλες οι δυνάμεις μας και να μην αντιμετωπίσουμε τον εχθρό. 
Έτσι κάνουν και μερικοί πάνω στον πνευματικό αγώνα.

- Γέροντα, στην πνευματική πρόοδο δεν βοηθάει και το περιβάλλον;

- Ναι, βοηθάει, άλλα μερικές φορές μπορεί ένας να ζει ανάμεσα σε Αγίους και να μην κάνει προκοπή. Υπήρχε μεγαλύτερη προϋπόθεση για τον Ιούδα, πού ήταν συνέχεια μαζί με τον Χριστό; Ο Ιούδας δεν είχε ταπείνωση ούτε καλή διάθεση.
Και μετά την προδοσία του πάλι δεν ταπεινώθηκε βρόντησε τα αργύρια με θυμό και εγωισμό και πήγε με πονηριά στην αγχόνη. Και οι Φαρισαίοι κινήθηκαν σαν τον διάβολο. Αφού έγινε η δουλειά τους, είπαν στον Ιούδα: «Συ όψει».
Ο Θεός ενεργεί ανάλογα με την κατάσταση του ανθρώπου. Το Πνεύμα το Άγιο δεν εμποδίζεται από τίποτε. Αυτό πού κατάλαβα είναι ότι, όπου και αν βρεθεί κανείς, αν αγωνισθεί φιλότιμα, μπορεί να πετύχει το ποθούμενο, την σωτηρία της ψυχής του. 
Εδώ ο Λώτ ζούσε μέσα στα Σόδομα και στα Γόμορρα και σε τί κατάσταση πνευματική ήταν! Τώρα, είτε το θέλουμε είτε δεν το θέλουμε, πρέπει να αγωνισθούμε να γίνουμε καλύτεροι, ώστε να ενεργεί η θεία Χάρις μέσα μας. 
Τα γεγονότα μας αναγκάζουν και θα μας αναγκάσουν να πλησιάσουμε περισσότερο στον Θεό, για να έχουμε θεϊκή δύναμη, ώστε να αντιμετωπίζουμε σωστά κάθε κατάσταση - και φυσικά ο Καλός Θεός δεν θα μος αφήσει, θα μας προστατεύσει.
Πάντως να ξέρουμε, όταν καλυτερεύουμε την πνευματική μας κατάσταση, τότε και εμείς νιώθουμε καλύτερα, αλλά και τον Χριστό χαροποιούμε. 
Ποιος μπορεί να φαντασθεί την μεγάλη χαρά πού αισθάνεται ο Χριστός, όταν τα παιδιά Του προχωρούν; Εύχομαι να κάνουν όλοι οι άνθρωποι πνευματική προκοπή και να ενωθούν με τον Χριστό, που είναι το Α και το Ω. Όταν από το Α και το Ω εξαρτάται όλη η ζωή μας, τότε όλα είναι αγιασμένα!

Πνευματική Αφύπνιση» Γέροντος Παΐσιου Αγιορείτου Λόγοι Β΄

«Αξιώματα και ανθρώπινη δόξα»



Απορώ, πως μερικοί δίνουν τόση σημασία στην ανθρώπινη δόξα και όχι στην δόξα του Θεού που μας περιμένει, όταν «των ανθρώπων την δόξαν φύγωμεν». Σε τι θα μας ωφελήση, αν αποκτήσουμε και το πιο μεγάλο αξίωμα που υπάρχει και μας εγκωμιάζη όλος ο κόσμος; Θα μας οδηγήσουν στον Παράδεισο τα εγκώμια του κόσμου ή θα μας ωθήσουν στην κόλαση;

Τι είπε ο Χριστός; «Δόξαν παρά ανθρώπων ου λαμβάνω» (9). Σε τι θα με ωφελούσε αν μπορούσα να γίνω από μοναχός ιερομόναχος, δεσπότης, πατριάρχης; Θα με βοηθούσαν τα αξιώματα να σωθώ ή θα ήταν μεγάλο βάρος σε έναν αδύνατο Παΐσιο και θα με γκρέμιζαν στην κόλαση;

Εάν δεν υπήρχε άλλη ζωή, μπορούσε να δικαιολογηθή μια τέτοια ανοησία. Ένας όμως που επιδιώκει την σωτηριά της ψυχής του όλα τα βλέπει «σκύβαλα» (10) και δεν επιδιώκει αξιώματα.

Ο Μωυσής, παρ΄ όλο που ήταν απεσταλμένος από τον Θεό να ελευθερώση τον λαό του Ισραήλ, δεν αξιώθηκε να πάη στην Γη της Επαγγελίας, γιατί έφθασε σε σημείο να αγανακτήση κατά του Θεού εξ αιτίας του λαού. Ζούσε συνέχεια μέσα στην γκρίνια του λαού και μια φορά αγανάκτησε. «Μου ζητούν νερό, είπε. Πού να τους βρω νερό;» (11) 

Μα πριν από λίγο χτύπησες την πέτρα και έβγαλες νερό και τους έδωσες! Δύσκολο ήταν; Αλλά είχε μπλέξει με τα θέματα, με τις υποθέσεις του λαού και ξέχασε πόσο νερό είχε βγάλει νωρίτερα, και από τις πολλές σκοτούρες που είχε, δεν το κατάλαβε, για να ζητήση συγχώρεση από τον Θεό.

Αν ζητούσε συγχώρεση, θα τον συγχωρούσε ο Θεός. Το να μην πάη στην Γη της Επαγγελίας ήταν ένας μικρός κανόνας από τον Θεό, ένα επιτίμιο για την αγανάκτησή του. 
Φυσικά ο Θεός τον πήρε στον Παράδεισο και τον τίμησε με το να τον στείλη μαζί με τον Προφήτη Ηλία στο Όρος Θαβώρ, στην Μεταμόρφωση του Κυρίου. Όλα αυτά βοηθούν να καταλάβουμε πόσο μεγάλο εμπόδιο γίνεται το αξίωμα με τις ευθύνες για την πορεία ενός Χριστιανού προς τον Παράδεισο.

Μερικοί, ενώ εσωτερικά και εξωτερικά θα έπρεπε να είναι όλο χαρά, γιατί οικονόμησε ο Θεός να είναι απαλλαγμένοι από κάθε ευθύνη, αντιθέτως επιδιώκουν ευθύνες και αξιώματα, και όταν δεν τους δίνωνται, τσιγαρίζονται και φθείρουν και την ψυχή τους και το σώμα τους, τον ναό του Θεού (12) κατά τον Απόστολο Παύλο. Ενώ ο Χριστός τους ετοιμάζει την ουράνια δόξα, αυτοί θέλουν να περάσουν στον Παράδεισο διά μέσο της δόξης των ανθρώπων.

Ίσως όμως μου πουν μερικοί: «Γιατί άλλοι δοξάζονται και από ανθρώπους, δοξάζονται μετά και από τον Θεό;» Στην ουσία κανείς δεν θα δοξασθή από τον Θεό, όταν θέλη την ανθρώπινη δόξα. Να μην επιδιώκη ποτέ κανείς μόνος του ευθύνες.

Όταν τον απαλλάσσουν από ευθύνες, θα πρέπη να χαίρεται, γιατί κανονικά θα έπρεπε να στενοχωριέται για τις ευθύνες που είχε. Αν δεν χαίρεται, σημαίνει ότι υπάρχει μέσα του ύπουλα η υπεηφάνεα.

Να μην επιδιώκουμε ποτέ αξιώματα, για να δοξασθούμε από αυτά, γιατί αυτό φανερώνει αρρώστια προχωρημένη. Δείχνει ότι βαδίζουμε αρρωστημένα άλλο δρόμο από τον δρόμο της ταπεινοφροσύνης που βάδισαν οι Άγιοι Πατέρες και έφθασαν στον Παράδεισο.

Έχουμε πλήθος Αγίων Πατέρων που απέφευγαν τις ευθύνες· ηγουμενίες, ιερωσύνη και αρχιερωσύνη. Άλλοι έκοβαν τα χέρια, άλλοι τις μύτες, άλλοι τα αυτιά και άλλοι τις γλώσσες, για να μην είναι αρτιμελείς και τους χειροτονήσουν.
Άλλους τους ξεσκέπαζαν τις καλύβες και τους χειροτονούσαν από πάνω, άλλους τους χειροτονούσαν από μακριά, όπως τον Άγιο Αμφιλόχιο. Ενώ είχαν μόρφωση και αγιότητα, επειδή όμως είχαν νιώσει την μεγάλη αξία της ψυχής, καθώς και το μεγάλο βάρος των ευθυνών, που γίνεται μεγάλο εμπόδιο για να σωθή ο άνθρωπος, γι΄ αυτό τις απέφευγαν. Αυτοί βρήκαν τον κανονικό δρόμο.

Και στο Άγιον Όρος μερικοί θεωρούν την ιερωσύνη εμπόδιο στην πνευματική ζωή, γιατί εκτός των άλλων υποχρεώσεων είναι υποχρεωμένοι να πάνε, όταν έρθη ένας δεσπότης, ή να πάνε στα πανηγύρια –πνευματικά βέβαια πανηγύρια, αλλά και αυτά δεν αναπαύουν. 

Όταν ήμουν στο Κοινόβιο, γνώρισα έναν διάκο που γέρασε και πέθανε διάκος.Όταν ήταν ακόμη νέος μοναχός, το Μοναστήρι είχε ανάγκη από διάκο και τον χειροτόνησαν. Αργότερα ήρθαν νεώτεροι. Οι νεώτεροι έγιναν διάκοι και ιερείς, και εκείνος έδινε συνέχεια την σειρά του στους άλλους και παρέμενε διάκος. Όταν του έλεγαν να γίνη ιερεύς, έλεγε: «Τώρα δεν έχει ανάγκη το Μοναστήρι. Δόξα τω Θεώ, υπάρχουν οι νεώτεροι αδελφοί».

Τον έβαλαν στο γραφείο. Όταν ήρθαν μορφωμένοι στο Μοναστήρι, παρακάλεσε και έγυγε και από το γραφείο. Όταν το Μοναστήρι περνούσε μια δυσκολία, παρακάλεσε αυτός το ευλαβής διάκος έναν ιερέα ενάρετο να αναλάβη την ηγουμενία. Εκείνος του είπε: «Πώς εσύ αποφεύγεις τις ευθύνες και τις φορτώνεις σ΄ εμένα; Γίνε εσύ προϊστάμενος, για να γίνω και εγώ ηγούμενος».

Έτσι έγινε ο ένας ηγούμενος και ο άλλος προϊστάμενος. Όταν τακτοποιήθηκαν τα πράγματα και πήγαινε καλά το Μοναστήρι, παραιτήθηκε πάλι από προϊστάμενος. Πολύ με βοήθησε αυτός ο διάκος· είχε πολλή Χάρη Θεού. Αυτόν καλούσαν για τα δύσκολα θέματα στην Ιερά Κοινότητα να πη την φωτισμένη του γνώμη.

- Τι φταίει, Γέροντα, όταν πνευματικοί άνθρωποι, ενώ δεν αγαπούν τα χρήματα, επιδιώκουν όμως την δόξα; Ισχύει αυτό που έλεγαν οι Αρχαίοι Έλληνες: «Πολλοί εμίσησαν τον πλούτον, την δόξαν ουδείς» (13) ;

- Το κεφάλι το άδειο φταίει! Αυτή είναι κενή δόξα. Το «πολλοί εμίσησαν τον πλούτον…» είναι κοσμική νοοτροπία· δεν χωράει στην πνευματική ζωή. Αυτά τα έλεγαν οι Αρχαίοι Έλληνες που δεν γνώριζαν τον αληθινό Θεό.
Στην πνευματική ζωή η δόξα πρέπει να εξαφανισθή. Μεγαλύτερη ατιμία από αυτή που υπέφερε ο Χριστός υπέφερε κανείς; Οι Πατέρες την ατιμία ζητούσαν και τους τιμούσε ο Θεός. Αυτοί ακόμη στο κοσμικό στάδιο βρίσκονται.

Ποδόσφαιρο παίζουν. ΠΑΟΚ-ΑΕΚ-ΔΟΞΑ! Η δόξα που αναφέρει στο Ευαγγέλιο έχει αγάπη και ταπείνωση. «Δόξασόν σου τον υιόν, λέει, ίνα και ο υιός σου δοξάση σε… αυτή δε εστίν η αιώνιος ζωή, ίνα γινώσκωσί σε τον μόνον αληθινόν Θεόν» (14). Ζητούσε δηλαδή ο Χριστός από τον Θεό να γνωρίσουν οι άνθρωποι τον Λυτρωτή τους, για να σωθούν.

Σήμερα οι περισσότεροι ενδιαφέρονται πώς να αποκτήσουν από παντού δόξα. Δόξα από ΄δω, δόξα από ΄κει, και τελικά καταλήγουν σε… λόξα από ΄δω, λόξα από ΄κει. Αυτό είναι που είπε ο Χριστός: «Δόξαν παρά αλλήλων λαμβάνοντες» (15), «πλανώντες και πλανώμενοι» (16). Με κάτι τέτοια μου έρχεται να κάνω εμετό. Σε τέτοια ατμόσφαιρα δεν μπορώ να ζήσω ούτε είκοσι τέσσερις ώρες.

Οι ευθύνες είναι μεγάλο εμπόδιο στην πνευματική ζωή. Όσοι θέλουν να κάνουν δουλειά πνευμαιτκή αποφεύγουν τις ευθύνες. Συνήθως δεν βλέπει κανείς καλό τέλος σ΄ αυτούς που επιδιώκουν αξιώματα και προϊσταμενίες.

Μπαίνει το προσωπικό στοιχείο, ο εγωισμός, και μετά συγκρούονται και μαλώνουν μεταξύ τους οι προϊστάμενοι, επειδή υπάρχει και στον ένα και στον άλλο προϊστάμενο ο εγωισμός. Όσοι όμως αγωνίζονται φιλότιμα και δεν αναπαύουν τον εαυτό τους και βγάζουν τον εαυτό τους από την κάθε ενέργειά τους βοηθάνε πολύ θετικά, γιατί τότε μόνον αναπαύονται οι ψυχές που έχουν ανάγκη βοηθείας και τότε μόνο θα αναπαυθή εσωτερικά η ψυχή τους και σ΄ αυτήν την ζωή και στην αιώνια.

Οι Άγιοι Πατέρες, παλιά, έφευγαν στην έρημο πρώτα και ερημώνονταν από τα πάθη τους με τον αγώνα τους. Χωρίς σχέδια και προγράμματα δικά τους αφήνονταν στα χέρια του Θεού και απέφευγαν τα αξιώματα και την εξουσία, ακόμη και όταν έφθαναν σε μέτρα αγιότητος –εκτός αν η Μητέρα Εκκλησία είχε ανάγκη, οπότε έκαναν υπακοή στο θέλημα του Θεού, και δοξαζόταν το Όνομα του Θεού με την αγία τους ζωή.

Γίνονταν δηλαδή πνευματικοί αιμοδότες, αφού αποκτούσαν καλή κατάσταση πνευματικής υγείας στην έρημο, με την καλή πνευματική τροφή και την άγρυπνη πατερική παρακολούθηση.

Γέροντας Παΐσιος, Λόγοι Α΄

9) Ιω. 5, 41
10) Φιλιπ. 3, 8
11) Βλ. Αριθμ. 20, 10
12) Βλ. Α΄ Κορ. 3, 16
13) Γνωμικό του Κλεοβούλου, τυράννου της αρχαίας πόλεως Λίνδου της Ρόδου, ενός από τους επτά σοφούς (6ος αι. π.Χ.).
14) Ιω. 17, 1 κ.ε.
15) Ιω. 5, 44
16) Β΄ Τιμ. 3, 13

http://anavaseis.blogspot.gr/

Ἄραγε στὴν Κρήτη θὰ ἔχουμε Σύνοδο ἢ τὸ πρῶτο ἐκκλησιαστικὸ Μνημόνιο;


Φωτογραφία "Ῥωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ"

Κάποιοι πρέπει ἐδῶ καὶ τώρα νὰ καταλάβουν ὅτι τὸ ψευτορωμαίικο μπορεῖ νὰ διαλυθεῖ ἀλλὰ γιὰ τὴν ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ἰσχύει «Καί πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς».

Διερωτόμαστε ἂν οἱ ἐκκλησιαστικοὶ ἄνδρες ζήλεψαν τὴν δόξα τῶν πολιτικῶν; Καὶ οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες ὁμίλησαν. Τὸ μετὰ καὶ τὸ διὰ ταῦτα εἶναι τὸ μεῖζον. Πρὸς τί ὁ κατασκανδαλισμὸς τοῦ χριστεπώνυμου πληρώματος; Καί ἐνῶ στὴν Σύνοδο αὐτὴ θέλουν νὰ τῆς προσδώσουν στοιχεῖα ἱστορικῆς οἰκουμενικότητας μέσα στὸ κλίμα τῶν ἡμερῶν τῆς παγκοσμιοποιήσεως ποὺ βιώνουμε.

Τὸ ἐρώτημα ποὺ πλανᾶται στὰ χείλη τῶν πιστῶν εἶναι: Περίμεναν ἄραγε τὴν κατάλληλη χρονικὴ συγκυρία ἡ καρδιὰ τῆς Παγκόσμιας Ὀρθοδοξίας ποὺ εἶναι ἡ ΕΛΛΑΔΑ νὰ ὑποστεῖ τρία-τέσσερα ἐμφράγματα – μνημόνια (μεσοπρόθεσμα) ἕτοιμη νὰ ραγίσει μάλιστα ὑπὸ τὴν πίεση καὶ ἄλλων γεωπολιτικῶν δαιμόνων ποὺ καραδοκοῦν μέσα καὶ ἔξω ἀπὸ τὸ νοσοκομεῖο τῆς… οἰκονομικῆς ἐξαθλίωσης γιὰ νὰ χαροῦν τὸ ἱστορικὸ τέλος της;

¨Συγκλονιστική ἡ φωτογραφία... Πεντάλφες καὶ ἰσλαμικὲς ἡμισέληνοι στὴν αἴθουσα ποὺ θὰ διεξαχθεῖ ἡ σύνοδος. Κεραυνοὶ τοῦ π.Γεωργίου τοῦ Μεταλληνοῦ κατὰ τῶν οἰκουμενιστικῶν ἐπιδιώξεων… (βίντεο 23-3-16).¨ ΔΕΙΤΕ: youtu.be

¨Ὁ «ἔσχατος κριτὴς» γιὰ θέματα πίστεως εἶναι ἡ συνείδηση τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ μπορεῖ νὰ ἐκφράζουν ἀκόμα καὶ μεμονωμένα πρόσωπα.

Εἶναι ἀναγκαία ἡ ἀναγνώριση ὡς Οἰκουμενικῶν τῶν Συνόδων ἐπὶ Μεγ. Φωτίου καὶ Ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, ποὺ ἔδωσαν ἀπάντηση σὲ ὅλες τὶς κακοδοξίες τοῦ Παπισμοῦ (φιλιόκβε, παπικὸ πρωτεῖο κλπ.),

«…ἡ ἔννοια τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας χρήζει ὠσαύτως διασαφήσεως…. εἰς τὴν ἑνότητα Αὐτῆς ἀνήκουν μόνον τὰ μέλη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὡς Σῶμα Χριστοῦ… Περὶ τούτων μόνον λέγεται τὸ «ἴνα ὦσιν ἐν, καθὼς ἠμεῖς ἐν ἐσμέν», κατὰ τὴν ἑρμηνείαν τῶν θεοφόρων Πατέρων».

«…Ὁ τρόπος διεξαγωγῆς καὶ ἡ πορεία τῶν θεολογικῶν διαλόγων δὲν ἀναπαύει τὸ σύνολον τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, ἡ δὲ καθ’ ἠμᾶς Ἱερὰ Κοινότης κατὰ καιροὺς καὶ εἰς διαφόρους περιστάσεις ἔχει ἐκφρασθῆ δι΄ ἐπισήμων κειμένων κατὰ θεολογικῶν συμφωνιῶν μετὰ τῶν ἑτεροδόξων καὶ ἔχει διαμαρτυρηθῆ διὰ συμπροσευχᾶς καὶ ἄλλας λατρευτικᾶς πράξεις (λειτουργικοὺς ἀσπασμοὺς κ.λπ.), δι’ ὧν δίδεται ἡ εἰκὼν ψευδοῦς ἑνώσεως μετ’ αὐτῶν… δέον νὰ ἀποσαφηνισθῆ ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία οὐδόλως δύναται νὰ δεχθῆ τὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας ὡς τινὰ διομολογιακὴν προσαρμογὴν ἡ ὡς συμμετοχὴν εἰς συμπροσευχᾶς καὶ ἑτέρας λατρευτικᾶς πράξεις».

«…δὲν δυνάμεθα νὰ μὴ ἐκφράσωμεν τὸν ἔντονον προβληματισμὸν καὶ τὰς εὐλόγους ἀντιρρήσεις ἠμῶν διὰ τὴν περαιτέρω συμμετοχὴν τῶν Ὀρθοδόξων εἰς τὸ «Παγκόσμιον Συμβούλιον τῶν Ἐκκλησιῶν» (Π.Σ.Ε)».

Ἀποσπάσματα ἀπὸ τὴν ἐπιστολὴ Παρέμβαση τοῦ Ἁγίου Ὅρους γιὰ τὴν Πανορθόδοξη Σύνοδο

Τὸ ποὺ ζοῦμε ἀδελφοί μας τὰ εἶπε ὁ ΑΓΙΟΣ ΠΑΣΙΟΣ

¨Γέροντας (χαμογελώντας ): Ὁ προφήτης Ἠλίας τροχάει καὶ ἑτοιμάζει τὴν μαχαίρα του! Καὶ μάλιστα πρῶτα θὰ ἀρχίσει ἀπὸ τοὺς Πατριάρχες, δεσποτάδες , παπάδες καὶ μοναχοὺς !

Νικόλαος: Καὶ λαϊκοὺς.

Γέροντας: Τὰ δικά σας εἶναι ἁγνοήματα , ἐνῶ τὰ δικά μας εἶναι ἁμαρτήματα. Ἔτσι δὲν λέει ἡ εὐχὴ τῆς θείας λειτουργίας; «Ὑπὲρ τῶν ἐμῶν ἁμαρτημάτων καὶ τῶν τοῦ λαοῦ ἁγνοημάτων». Ὁ προφήτης Ἠλίας τροχάει τὸ μαχαίρι τοῦ, ὅμως θέλει πολὺ προσοχὴ, γιατί μερικὰ πράγματα ἀλλιῶς τὰ λένε οἱ Πατέρες καὶ ἀλλιῶς τὰ ἑρμηνεύει ὁ κόσμος,

Σημεῖα, σημεῖα τῶν καιρῶν, δὲν βλέπετε …Πρέπει νὰ ΄ναι βόιδι – νὰ μὲ συγχωρεῖτε – κανεὶς, γιὰ νὰ μην καταλαβαίνει μὲ ὅλα αὐτά πού γίνονται …Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ἅγιους πατέρες θα εὐχόντουσαν νὰ ζήσουν στὴν ἐποχή μας, γιατί εἶναι ἐποχὴ ὁμολογίας. Οἱ καιροὶ εἶναι δύσκολοι, ἀλλὰ δὲν τὸ καταλαβαίνουμε. Κοιμόμαστε μὲ τὰ τσαρούχια. 

Σελ: 219 ΣΚΕΥΟΣ ΕΚΛΟΓΗΣ, Ἱερομονάχου Χριστοδούλου Ἀγγελόγλου paterpaisios.blogspot.gr

ΚΑΠΟΙΟΙ πρέπει ἐδῶ καὶ τώρα νὰ καταλάβουν ὅτι τὸ ψευτορωμαίικο μπορεῖ νὰ διαλυθεῖ ἀλλὰ γιὰ τὴν ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ἰσχύει «Καί πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς».

Τοῦ λοιποῦ …μὴ λυποῦ!!! ἔλεγε ΑΓΙΟΣ

¨Ὁ Θεὸς μᾶς ανέχεται σὰν ἔθνος, ὄχι λόγω τῆς καλοσύνης μας, ἀλλὰ ἐπειδὴ ἔχουμε τὴν ὀρθὴ πίστη (Ὀρθοδοξία). Ἔτσι, ἂν καὶ ὅλοι μᾶς μισοῦν, ὁ Θεὸς δὲν μᾶς ἀφήνει νά πάθουμε κάτι κακὸ. Σελ: 253 Ο ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ, Ἱερομονάχου Χριστοδούλου Ἀγγελόγλου


Μὲ πνευματικὴ εὐθύνη καὶ συνείδηση
Δρ. Κωνσταντῖνος Βαρδάκας

Η εμπιστοσύνη στον Θεό έχει μητέρα την πίστη

- Γέροντα, νιώθω μιά ανασφάλεια, έχω άγχος.

- Ασφαλίσου, βρέ παιδάκι μου, στον Θεό. Μόνον την ασφάλεια του αυτοκινήτου ξέρεις; 

Την ασφάλεια του Θεού δεν την ξέρεις;

Κάνε τον σταυρό σου και, πριν κάνης οτιδήποτε, πες: «Χριστέ μου, Παναγία μου, βοήθησε με».

Υπάρχει μεγαλύτερη ασφάλεια από την εμπιστοσύνη στον Θεό; 

Όταν ο άνθρωπος εμπιστεύεται τον εαυτό του στον Θεό, δέχεται συνέχεια από τον Θεό βενζίνη «σούπερ»

και το πνευματικό του όχημα δεν σταματάει ποτέ - τρέχει συνέχεια. 

Όσο μπορείς, να προσέχης, να προσεύχεσαι και να εμπιστεύεσαι στον Θεό, και Εκείνος θα σε βοηθήση σε

κάθε σου δυσκολία. 

Απλοποίησε την ζωή σου με την απόλυτη εμπιστοσύνη στον Θεό, για να ελευθερωθής από το άγχος και την αγωνία...

...Μεγάλη υπόθεση να αφήνεται κανείς στα χέρια του Θεού!

Οι άνθρωποι βάζουν στόχους και προσπαθούν να τους επιτύχουν, χωρίς να αφουγκράζωνται ποιο είναι το θέλημα του Θεού και χωρίς να συμμορφώνωνται προς αυτό. 

Πρέπει να αφεθούμε με εμπιστοσύνη στον Θεό να κατευθύνη τα πράγματα και εμείς να κάνουμε το χρέος  μας με φιλότιμο.

Αν ο άνθρωπος δεν εμπιστευθή στον Θεό, ώστε να εγκαταλείψη τελείως τον εαυτό του στα χέρια Του, θα βασανίζεται.

Οι άνθρωποι συνήθως καταφεύγουν πρώτα στην ανθρώπινη παρηγοριά και, όταν απογοητευθούν από τους  ανθρώπους, τότε καταφεύγουν στον Θεό.

Αν όμως θέλουμε να μη βασανιζώμαστε, να ζητούμε την θεία παρηγοριά, γιατί αυτή είναι και η μόνη αληθινή παρηγοριά.

Δεν φθάνει η πίστη (1) στον Θεό• χρειάζεται και η εμπιστοσύνη στον Θεό. 

Η εμπιστοσύνη στον Θεό ελκύει την βοήθεια Του. Ο Χριστιανός πιστεύει και εμπιστεύεται τον εαυτό του  στον Θεό μέχρι θανάτου, και τότε βλέπει καθαρά το χέρι του Θεού που τον σώζει.

Ο Απόστολος Παύλος λέει ότι πίστη είναι να πιστεύουμε στα μη βλεπόμενα, όχι απλώς στα βλεπόμενα (2).

Όταν αναθέτουμε το μέλλον μας στον Θεό, Τον υποχρεώνουμε να μας βοηθήση. 

Η απόλυτη εμπιστοσύνη στα χέρια του Θεού έχει μητέρα την πίστη, με την οποία προσεύχεται κανείς μυστικά καί απολαμβάνει τους καρπούς της ελπίδος. Είναι μία συνεχής προσευχή και φέρνει θεία αποτελέσματα την ώρα πού πρέπει.

Τότε φυσικά ο άνθρωπος ζη αγγελική ζωή και ξεσπάει σε δοξολογία: «Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ»(3).

Γιατί ο άνθρωπος μπορεί να κάνη την ζωή του παραδεισένια, εάν έχη εμπιστοσύνη στον Θεό, Τον δοξάζη για όλα και δέχεται να τον κυβερνάη σαν καλός Πατέρας.

Διαφορετικά, κάνει την ζωή του κόλαση. Είναι μεγάλο πράγμα να νιώθη ο άνθρωπος από τούτη την ζωή ένα μέρος της χαράς του Παραδείσου.

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Β’
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ, ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 

(1) Στο σημείο αυτό η πίστη έχει την έννοια της αποδοχής απλώς της υπάρξεως του Θεού, η οποία δεν αρκεί για την έν Χριστώ ζωή.
(2) Βλ. Έβρ. 11, 1.
(3) Ήσ. 6, 3.

Ευχαριστούμε την ΧΑΡΑ από την Κύπρο για το κείμενο.

Ποιά ήταν η θέση του Αγ. Παϊσίου για τον Οικουμενισμό και τον διάλογο με τις λοιπές Χριστιανικές ομολογίες;

«Μαζεύονται και συνεδριάζουν και κάνουν συζητήσεις ατέλειωτες για πράγματα πού δεν χωράει συζήτηση, που ούτε οι Άγιοι Πατέρες συζήτησαν εδώ και τόσα χρόνια. 
Όλες αυτές οι ενέργειες είναι του πονηρού, για να ζαλίζουν και να σκανδαλίζουν τους πιστούς και να τους σπρώχνουν άλλους στην αίρεση και άλλους σε σχίσματα, και να κερδίζει έδαφος ο διάβολος. Πα, πα... βασανίζουν και μπερδεύουν τον κόσμο αυτοί οι άνθρωποι!...

...Μερικοί από τους Ορθοδόξους πού έχουν ελαφρότητα και θέλουν να κάνουν προβολή, «Ιεραποστολή», συγκαλούν συνέδρια με ετεροδόξους, για να γίνεται ντόρος και νομίζουν ότι θα προβάλουν έτσι την Ορθοδοξία, με το να γίνουν δηλαδή ταραμοσαλάτα με τους κακοδόξους.
Αρχίζουν μετά οι υπέρ-ζηλωτές και πιάνουν το άλλο άκρο· λένε και βλασφημίες για τα Μυστήρια των Νεο-ημερολογιτών κλπ, και κατασκανδαλίζουν ψυχές πού έχουν ευλάβεια και ορθόδοξη ευαισθησία. Οι ετερόδοξοι από την άλλη έρχονται στα συνέδρια, κάνουν τον δάσκαλο, παίρνουν ότι καλό υλικό πνευματικό βρίσκουν στους Ορθοδόξους, το περνάνε από το δικό τους εργαστήρι, βάζουν δικό τους χρώμα και φίρμα και το παρουσιάζουν σαν πρωτότυπο. Και ο παράξενος σημερινός κόσμος από κάτι τέτοια παράξενα συγκινείται, και καταστρέφεται μετά πνευματικά.

Ο Κύριος όμως, όταν θα πρέπει, θα παρουσίασει τους Μάρκους τους Ευγενικούς και τους Γρηγορίους Παλαμάδες, που θα συγκεντρώσουν όλα τα κατασκανδαλισμένα αδέλφια μας, για να ομολογήσουν την Ορθόδοξη πίστη και να στερεώσουν την Παράδοση, και να δώσουν χαρά μεγάλη στην Μητέρα μας Εκκλησία.

Εάν ζούσαμε πατερικά, θα είχαμε όλοι πνευματική υγεία, την οποία θα ζήλευαν και όλοι οι ετερόδοξοι, και θα άφηναν τις αρρωστημένες τους πλάνες και θα σώζονταν δίχως κήρυγμα. Τώρα δεν συγκινούνται από την αγία μας πατερική παράδοση, γιατί θέλουν να δουν και την πατερική μας συνέχεια, την πραγματική μας συγγένεια με τους Αγίους μας.

Αυτό που επιβάλλεται σε κάθε Ορθόδοξο είναι να βάζει την καλή ανησυχία και στους ετεροδόξους, να καταλάβουν δηλαδή ότι βρίσκονται σε πλάνη, για να μην αναπαύουν ψεύτικα τον λογισμό τους, και στερηθούν και σ' αυτήν τη ζωή τις πλούσιες ευλογίες της Ορθοδοξίας και στην άλλη ζωή τις περισσότερες και αιώνιες ευλογίες του Θεού».


Πηγή: ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, "ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ". ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 



Πιστεύω ότι θέσπισαν οι Άγιοι Πατέρες



Πολλοί άγιοι Μάρτυρες, όταν δεν ήξεραν το δόγμα, έλεγαν:
Πιστεύω ότι θέσπισαν οι Άγιοι Πατέρες. Αν κάποιος το έλεγε αυτό, μαρτυρούσε. 
Δεν ήξερε δηλαδή να φέρη αποδείξεις στους διώκτες για την πίστη του και να τους πείση, αλλά είχε εμπιστοσύνη στους Αγίους Πατέρες. Σκεφτόταν.
Πώς να μην έχω εμπιστοσύνη στους Αγίους Πατέρες; Αυτοί ήταν και πιο έμπειροι και ενάρετοι και άγιοι. 
Πώς εγώ να δεχθώ μια ανοησία; 
Πώς να ανεχθώ να βρίζη ένας τους Άγιους Πατέρες;

Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης

ΦΤΗΝΗ ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΗ ΑΓΑΠΗ



«Πολλοί λέμε περί αγάπης (όπως και εγώ), αλλά δεν γνωρίζουμε πόσων καρατιών είναι η αγάπη μας. Εάν ο Χριστός ήθελε να μας δοκιμάσει, για να γνωρίσουμε ο καθένας την αξία της αγάπης μας, και μας έλεγε: “Παιδιά μου, ο Παράδεισος γέμισε πια, και δεν έχω πού να σας βάλω…”, μερικοί από εμάς θα λέγαμε στον Χριστό με αναίδεια: “Και γιατί δεν μας το έλεγες αυτό νωρίτερα;”. Άλλοι θα έτρεχαν, για να μη χασομερήσουν καθόλου, να προλάβουν και το ένα λεπτό, για να το διασκεδάσουν, και δεν θα ήθελαν ούτε να ακούσουν για τον Χριστό. Τα φιλότιμα όμως παιδιά του Θεού θα έλεγαν στον Χριστό με ευλάβεια: “Μη στενοχωρείσαι καθόλου για μας! Αρκεί που γέμισε ο Παράδεισος· αυτό μας δίνει τόσο μεγάλη χαρά, σαν να βρισκόμαστε κι εμείς στον Παράδεισο!” και θα συνεχίσουν, όπως και πριν, τους φιλότιμους πνευματικούς αγώνες τους με χαρά γι’ Αυτόν που αγάπησαν με ακριβή αγάπη.

»Η φτηνή αγάπη πάντα αποβλέπει σε συμφέρον, και όποιος Χριστιανός την ζει, επειδή είναι λίγη αυτή η αγάπη, έχει όριο το “μέχρι εκεί που δεν κολάζει”, για να απολαμβάνει και τα του κόσμου.

»Η ακριβή αγάπη προς τον Θεό, με τις θυσίες της, γλυκοβράζει την καρδιά και σαν τον ατμό πετιέται ο θείος έρως, ο οποίος δεν μπορεί να συγκρατηθεί, και ενώνεται με τον Θεό. Η έξαλλη αυτή κατάσταση βγάζει τον άνθρωπο όχι μόνον έξω του εαυτού του, αλλά και αυτήν την καρδιά ακόμη την βγάζει έξω από την σάρκα (τις σαρκικές επιθυμίες), και δίνεται πια ολοκληρωμένη και λαμπικαρισμένη στον Θεό.

»Η καρδιά, όταν είναι ολόκληρη στον Θεό δοσμένη, τότε, φυσικά, είναι και σ’ ολόκληρο τον κόσμο μοιρασμένη, και η αγάπη τότε είναι θεοποιημένη. Η μεγάλη αυτή αγάπη του Χριστού δεν κλείνεται ούτε μέσα στην καρδιά ούτε σε σπίτι ούτε σε κτίρια συλλόγων ούτε σε αγκαθωτά σύρματα συνόρων, διότι ο Χριστός δεν κλείνεται…».

ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ
(1924–1994)