.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

"Αυτό και αν χωράει εισαγγελέα": Η κατάντια Οικουμενιστών Μητροπολιτών!

Κραυγή αγωνίας ενός ορθοδόξου ιερομονάχου

"Στην ιερά μητρόπολη μας δυστυχώς από πολλών ετών γίνονται πολλά περίεργα πράγματα με τρόπο δικτατορικό. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν κυρίως η ενορίες της Λάρισας αλλά και τα χωριά της μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου είναι η οικονομική αφέμαξη από την μεριά της μητροπόλεως με πολλούς τρόπους". 


Πηγή: http://www.exapsalmos.gr/2016/12/02/kravgi-agonias-enos-orthodoxou-ieromonachou/

ΣΗΜΕΙΩΣΗ «ΕΞΑΨΑΛΜΟΥ»: Έχουμε πεί ευθύς εξ αρχής, οτι θα φιλοξενούμε πάσα άποψη που αφορά τον θαυμαστό και ιερό χώρο της Εκκλησίας μας, αρκεί να μην είναι υβριστική, συκοφαντική και ιδιοτελής πράξη. Το καταγγελτικό κείμενο που δημοσιεύουμε κατωτέρω αποτελεί κραυγή αγωνίας ενός ορθοδόξου κληρικού μας, ο οποίος σε μία εποχή γενικότερης κρίσης δίνει την μάχη του όχι για να σώσει τις ψυχές του ποιμνίου του, αλλά για να κρατήσει σε υψηλά επίπεδα εισπράξεων το παγκάρι της Εκκλησίας. Όπως είδατε δεν κάναμε καμμία συντακτική ή ορθρογραφική παρέμβαση αλλά το αφήσαμε να ξεδιπλωθεί αυθεντικά μπροστά σας, για να φανούν όλα εκείνα τα στοιχεία που οδήγησαν τον συντάκτη του σε αυτή την εξωστρέφεια. Μην κάνετε το λάθος να δείτε και να περιορίσετε γεωγραφικά το κείμενο αυτό στα όρια της περιοχής που περιγράφει, έτσι όπως προκύπτει από τα όσα καταγγέλει ο συντάκτης του.
Θα μπορούσε να το έχει γράψει ο οποιοσδήποτε κληρικός, αφού τα καταγγελλόμενα συμβαίνουν και αλλού και ίσως – ίσως, λίγο ή πολύ, σε όλες τις Μητροπόλεις. Εμείς το δημοσιεύουμε γιατί θεωρούμε οτι μέσα από αυτή την διαδικασία βοηθούμε στην εξυγίανση της κατάστασης που επικρατεί και στον επαναπροσδιορισμό του ρόλου των κληρικών μας σήμερα. Οι καιροί ού μενετοί!
Σ.Μ.Τ.

Όταν έγινα κληρικός πριν από πάρα πολλά χρόνια πίστευα ότι στην εκκλησία θα βρώ έναν αγγελικό κόσμο τόσο όμορφο αλλά δυστυχώς βρήκα έναν κόσμο ψεύτικο, γεμάτο εγωισμό, φαρισαϊσμό, μεγαλομανία, επίδειξη, χλιδή και πολλά αλλα ων ουκ εστιν αριθμός. Πίστευα και πιστεύω μέχρι σήμερα ότι η ιεροσύνη είναι ταπείνωση , υπομονή, πραότητα, αγάπη, ανεξικακία , αφιλοχρηματία και πάνω απ όλα προσφορά και θυσία στον Θεό και ταυτόχρονα στον συνάνθρωπο. Θυμάμαι τον γέροντα μου όταν μου μπήκε η σκέψη της ιεροσύνης να μου λέει ότι όταν θα μπεις στην ιεροσύνη θα δεις πολλά γι` αυτό να προσέχεις και να μην απελπίζεσαι. Να που σήμερα επιβεβαιώνετε ο λόγος του και εγώ τότε τον θεωρούσα υπερβολικό. Γίναμε ιερείς για να υπηρετούμε το άγιον θυσιαστήριον και όχι λογιστές κλεισμένοι σε ένα γραφείο να ασχολούμαστε μόνο με νούμερα και αριθμούς δηλ. μόνο με άγχος και στενοχώρια αν θα εισπράξουμε από τα παγκάρια και αν θα μας φτάσουν να πληρώσουμε τα πάγια έξοδα και κυρίως τα χαράτσια –τριμηνίες προς την ιερά μητρόπολη. (Και να έχεις και τον δεσπότη σε κάθε σύναξη να σε απειλεί ότι θα στείλει οικονομικούς ελέγχους και τότε αλίμονο μας αν δεν τα βρει σωστά.) Γίναμε κληρικοί για να μεταφέρουμε το μήνυμα του Ευαγγελίου στον πιστό μας λαό και κυρίως στους νέους , να τους κατηχήσουμε και να δώσουμε το μήνυμα της ζωντανής παρουσίας του Χριστού ένα μήνυμα διαχρονικό και αιώνιο. Αλλά δυστυχώς αντί για όλα αυτά κλειστήκαμε στον εαυτό μας και στο εγώ μας αντί να γίνουμε ποιο ανοιχτοί και ποιο αληθινοί προς την κοινωνία που τόσο έχει ανάγκη την Εκκλησία και τον Χριστό. Αλλά ας πάμε για λίγο στην ουσία του θέματος.
Στην ιερά μητρόπολη μας δυστυχώς από πολλών ετών γίνονται πολλά περίεργα πράγματα με τρόπο δικτατορικό θα έλεγα τα οποία δεν έχουν λογική εξήγηση. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν κυρίως η ενορίες της Λάρισας αλλά και τα χωριά της μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου είναι η οικονομική αφέμαξη από την μεριά της μητροπόλεως με πολλούς τρόπους. Πολλά και μεγάλα τα προβλήματα κυρίως:

1) Με τις τριμηνίες που καλούνται να πληρώσουν οι ναοί μεγάλα ποσά της τάξεως των 4.000 και 5.000 χιλιάδων ευρώ ανά τρίμηνο.

2) Με τις συχνές δισκοφορίες για τα ευαγή ιδρύματα (Κρίκκειο Ορφανοτροφείο θηλέων , Γηροκομείο Παναγίας Αρμενιότισσας, Επιούσιος – συσσίτια, ΛΟΦΙΑ Ιεράς Μητροπόλεως κ.α. ) 3 εως 4 φορές τον χρόνο για κάθε ίδρυμα .

3) Φιλανθρωπικές εκδηλώσεις 5 φορές τον χρόνο με 50 περίπου κάρτες (οι μεγάλες ενορίες 50 κάρτες Χ 12 ευρώ το άτομο 600 ευρώ . Οι κάρτες δεν επιστρέφονται πουληθούν δεν πουληθούν.

4) Έκτακτες οικονομικές εισφορές Χριστούγεννα , Πάσχα και άλλες φορές της τάξεως των 1000 με 1500 ευρώ (Μαύρα χρήματα). Αυτά θα πρέπει να πληρώνονται σε μία εβδομάδα από τότε που θα πέσει το τηλέφωνο από την ιερά μητρόπολη και φυσικά κόβεται απόδειξη ως δωρεά την οποία υποτίθεται ότι έκανε ο ναός προς την ιερά μητρόπολη.

5) Σε κάθε πανήγυρη Ιερού ναού κυρίως της πόλης για να γίνει η πανήγυρη θα πρέπει να καταβάλει η ενορία στην μητρόπολη 400 ευρώ και πάλι ως δωρεά .

6) Τα ημερολόγια τσέπης κάθε χρόνο σε αντίθεση με την κρίση και την ανεργία ανεβαίνουν δηλαδή μας δίνει η μητρόπολη περισσότερα .Φέτος τα ημερολόγια διπλασιάστηκαν και μιλάμε για πολλά χρήματα τα οποία τα δίνουμε όλα πουληθούν δεν πουληθούν τα ημερολόγια.

7) Το περιοδικό το Τάλαντο το οποίο εκδίδεται ανα δίμηνο και δίνει σε κεντρικούς ναούς από 200 εως 400 περιοδικά από ένα ευρώ το ένα.

8) Και το τελευταίο και καλύτερο. Κάθε χρόνο όπως συμβαίνει και σε κάθε μητρόπολη διενεργείται κατά τον μήνα Δεκέμβριο ο Έρανος της Αγάπης έτσι και φέτος θα διεξαχθεί και στην Ιερά μας Μητρόπολη από 4 εως 10 Δεκεμβρίου. Τα κουπόνια τα οποία μας δίνουν κάθε χρόνο όλο και ανεβαίνουν σε καιρούς δύσκολους , σε καιρούς κρίσης π.χ. ενορία που πριν δυο χρόνια είχε π.χ. 10.000 ευρώ πέρυσι πήρε 11.000 ευρώ και φέτος κουπόνια αξίας 12.000 ευρώ. (Σε άλλες ενορίες και περισσότερα χρήματα.) Όλο αυτό το ποσό φυσικά και πάλι χωρίς επιστροφές στην ιερά μητρόπολη δηλ. πουληθούν δεν πουληθούν τα κουπόνια θα πρέπει η ενορία να καταβάλει το ποσοστό της ιεράς μητροπόλεως που για φέτος ανέβηκε στο 40 της εκατό από 35 που ήταν πέρυσι. Π.χ. αν μια ενορία εισπράξει 100 ευρώ τα 3 ευρώ πηγαίνουν για την εκτύπωση των κουπονίων . Αρα μας μένουν 97 ευρώ. Από τα 97 ευρώ η ενορία παίρνει 58,20, (δηλ. το 60% ) και η ιερά μητρόπολη 38,80 (δηλ. το 40%).
Μέχρις εδώ όλα καλά. Φέτος για πρώτη φορά φτιάχτηκε ένα πρακτικό το οποίο παραθέτω παρακάτω για του λόγου το αληθές .Στο συγκεκριμένο πρακτικό το οποίο φτιάχτηκε ενάμισι μήνα πριν από τον έρανο αγάπης (Αριθ.Πρωτ.:1018, Αριθ. Διεκπ.: 439 /10-10 2016 ) καλούνται οι πρόεδροι μαζί με τα συμβούλια των ενοριακών φιλοπτώχων ταμείων, να υπογράψουν ένα πρακτικό στο οποίο αναφέρονται πάνω κάτω τα εξής: Πήρε η ενορία π.χ. κουπόνια αξίας 12.000 ευρώ. Πούλησε η ενορία κουπόνια αξίας 12.000 ευρώ δηλ. με λίγα λόγια καλούμαστε να υπογράψουμε ένα χαρτί στο οποίο λέει ότι δυο μήνες πριν καν γίνει ο έρανος δώσαμε όλα τα κουπόνια του εράνου και μαζέψαμε το ως ποιο πάνω πόσο το οποίο φυσικά είναι ψεύτικο όταν κεντρικές ενορίες με τα βίας μαζεύουν τα μισά χρήματα. (Αυτό και αν χωράει εισαγγελέα). Δυστυχώς η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθη η μητρόπολη μας είναι τραγική και μέρα με την μέρα χειροτερεύει. Γι` αυτό προσπάθησα να επικοινωνήσω μαζί σας με αυτά τα λίγα λόγια για να σας εκθέσω τα μεγάλα προβλήματα τα οποία υπάρχουν. Σας ζητάω συγνώμη για την ανωνυμία μου άλλα υπάρχει και ο φόβος των απειλών και των μεταθέσεων πράγμα πολύ συχνό στην ιερά μας μητρόπολη.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων και ελπίζω να ασχοληθείτε με το θέμα το οποίο σας εκθέτω όχι γιατί υπάρχει μίσος και κακία προς την ιερά μητρόπολη και τον μητροπολίτη αλλά για να σταματήσει αυτό το κακό πριν χάσουμε την ψυχή μας και οδηγηθούμε στην αιώνια κόλαση. Η Εκκλησία έχει μοναδικό σκοπό την σωτηρία του ανθρώπου και όχι τα χρήματα, της Μ.Κ.Ο και πολλά άλλα . Η εκκλησία δεν είναι φιλανθρωπική οργάνωση για να εγκαινιάζουμε συσσίτια και μόνο . Εκκλησία = Σωτηρία Εκκλησία = Χριστός, Φως και Ζωή.
Καλή μετάνοια σε όλους μας και Καλά Χριστούγεννα.

Από orthodoksia larisis





Σ.Σ.: Εννοείται ότι για να προωθήσουμε το ακριβό αιτούμενο για κάθε θέμα που διχάζει, που είναι η αλήθεια, και για να προαχθεί ο διάλογος, θα φιλοξενήσουμε κάθε απάντηση επί του θέματος αυτού, που θα πληρεί τους όρους που έχουμε θέσει και τους οποίους επαναλάβαμε στην προμετωπίδα του ρεπορτάζ.

Κείμενο Ἱεροῦ Κοινοβίου Ὁσίου Νικοδήμου Πενταλόφου Παιονίας Κιλκίς περί τῆς ἐν Κρήτῃ συνόδου



Ἐρωτώμενοι ἀπό ἀδελφούς μας ἐν τῷ κόσμῳ περί τῆς «Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου», θά θέλαμε νά καταθέσουμετά ἑξῆς:
Ἐμεῖς οἱ Μοναχοί, ἀδελφοί μου, ζοῦμε καθημερινά τή λειτουργική ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας στό ἀναλόγιο καί ἐνώπιον τῆς Ἁγίας Τραπέζης. Ἀπό τήν ἀναστροφή μας μέ τά ἱερά κείμενα (Παρακλητική, Μηναῖονκλπ), διδασκόμεθα ἐμπειρικά τήν δογματική ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Μέ πόνο ἀντικρίζουμε τά κείμενα τῆς ἐν Κρήτῃ συνόδου ὡς ξένα πρός τήν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ «Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος» δέν εἶναι «Συνοδός», δέν ἐπορεύθη τήν ὁδόν τῶν Ἁγίων Συνόδων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀφοῦ δέν ἐπεκύρωσε τίς προηγούμενες Συνόδους. Δέν εἶναι «ἑπόμενη τοῖς Ἁγίοις Πατράσι». Ἡ σύνοδος τῆς Κρήτης ἔφερε μιά ἀνατροπήστήν ἱστορία τῆς λειτουργίας τῶν Συνόδων.
Μιά ἀληθινή Σύνοδος εἶναι συνέχεια τῶν πρό αὐτῆς Συνόδων καί ἐπικυρώνει τίς ἀποφάσεις τους, ὅπως συμβαίνει μέχρι σήμερα μέ τίς τοπικές συνόδους τῶν Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν. Ἡ ἐν Κρήτῃ σύνοδος δέν ἐπεκύρωσε τίς πρό αὐτῆς Συνόδους, δέν κατεδίκασε τίς αἱρέσεις πού αὐτές κατεδίκασαν, ἀλλά ἐνεργώντας ἀντίθετα καί ἀντιπατερικά, ἀγνοώντας τίς ἀποφάσεις τῶν πρό αὐτῆς Συνόδων, ἀνύψωσε τίς αἱρέσεις καί τίς ἀναγνώρισε ὡς Ἐκκλησία.
Αὐτό τραυμάτισε τήν μοναχική μας συνείδηση. Αἰσθανόμεθα τίς ἀποφάσεις τῆς συνόδου αὐτῆς ὡς ξένο σῶμα πού προσπαθεῖ μέ βία νά εἰσχωρήσει μέσα στό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Θεωροῦμε ὅτι ἡ σύνοδος αὐτή ἐμφορεῖται ἀπό τό πνεῦμα τῆς συγχρόνου παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ (πού ἤδη μετρᾶ πάνω ἀπό 100 χρόνια ζωῆς) καί ὅτι ἀπέστη ἀπό τόν ὀρθό δρόμο πού μᾶς ὑπέδειξαν οἱ Πατέρες μας.
Ἐμεῖς οἱ Μοναχοί ἐμμένουμε «ἐν οἷς ἐδιδάχθημεν καί ἐπιστώθημεν», ἀναμένοντες καί προσκαρτεροῦντες ἐν προσευχῇ καί νηστείᾳ διά τήν ἔκβασιν τῆς ὅλης ὑποθέσεως. 

Μετ᾿εὐχῶν,
Ὁ Καθηγούμενος
Ἀρχιμανδρίτης Χρυσόστομος
καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ !




Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΜΟΛΥΝΕΙ 
ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ !!
ΑΔΕΛΦΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΤΕ ΤΟΝ ΑΠΛΟ ΚΟΣΜΟ ,
Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΚΟΛΑΖΕΙ!!!


Κληρικοί της Κρήτης: Οι αποφάσεις του Κολυμπαρίου ξένες και αντίθετες με τούς Πατέρες και τις Συνόδους



Επιστολή κληρικών προς την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Κρήτης 
Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς, ὡς Κληρικοὶ τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης καὶ ὡς πιστὰ τέκνα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἐπιτρέψατέ μας νὰ σᾶς μεταφέρουμε τὴν ἀγωνία καὶ τὸν προβληματισμὸ μας.
Εἰσαγωγικῶς καὶ διευκρινιστικῶς σᾶς ἀναφέρουμε ὅτι: Χάριτι Θεοῦ καὶ παρὰ τὶς ἀδυναμίες καὶ ἀτέλειές μας, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μᾶς ἐνεπιστεύθη τὴν διαποίμανση τῶν λογικῶν προβάτων τοῦ Χριστοῦ καὶ μᾶς ἀνέθεσε τὴν εὐθύνη τῶν ψυχῶν τους πρᾶγμα τὸ ὁποῖο, δι᾿ εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων καὶ τῶν δικῶν σας, προσπαθοῦμε νὰ πραγματοποιήσουμε. Στὸν δύσκολο, κατ᾿ ἄνθρωπο, αὐτὸν δρόμο ὁδοδεῖκτες, ἐμπνευστὲς καὶ βοηθοὺς ἔχουμε τοὺς Ἁγίους Πατέρες παλαιότερους καὶ νεώτερους. Ἡ βιωτὴ τους, τὰ λόγια τους, τὸ παράδειγμά τους, εἶναι οἱ ὑποθῆκες, οἱ παρακαταθῆκες, ποὺ προσπαθοῦμε νὰ ἀκολουθοῦμε, ὅπως καὶ κάθε συνειδητὸς ὀρθόδοξος χριστιανός.

Τὰ τελευταῖα χρόνια παρατηροῦμε ὅτι, ἡ καθαρὴ Ὀρθόδοξη διδασκαλία καὶ ζωὴ δέχεται μεγάλη πίεση ἐκκοσμικεύσεως καὶ νοθεύσεως ἀπὸ τὸν σύγχρονο τρόπο ζωῆς, ποὺ ὅλους μᾶς ἐπηρεάζει. Αὐτὸ τὸ πνεῦμα δυστυχῶς, ἔχει σιγὰ-σιγὰ εἰσέλθει καὶ στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο καὶ ἡ προσπάθεια, ποὺ κάποτε ξεκίνησε γιὰ προσέγγιση μὲ τὶς αἰρετικὲς ἀποκλίσεις τοῦ Χριστιανισμοῦ, μὲ τὴν μορφὴ διαλόγων καὶ συνεργασιῶν σὲ κοινωνικὰ θέματα, ὥστε νὰ ἐπιστρέψουν οἱ ἐπιθυμοῦντες στὴν Μία καὶ Μόνη Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία, παρεξέκλινε καὶ ἀντὶ νὰ προβληματίσει τοὺς ἐν αἱρέσει εὐρισκομένους συνανθρώπους μας, σταδιακὰ ἄμβλυνε τὸ Ὀρθόδοξο αἴσθημα τοῦ λαοῦ μας.
Δὲν μποροῦμε νὰ ἀναφερθοῦμε διεξοδικῶς στὰ θέματα αὐτά, τὰ ὁποῖα σίγουρα καὶ σεῖς τὰ γνωρίζετε καὶ καλύτερα ἀπὸ μᾶς καὶ παρακαλοῦμε τὰ ὅσα σᾶς καταθέτουμε νὰ μὴν ἐκληφθοῦν ὡς προσπάθεια διδασκαλίας πρὸς ἐσᾶς, ἤ διαθέσεως καταθέσεως γνώσεων. Εἶναι ὅμως ἀπαραίτητα, γιὰ νὰ γίνει κατανοητὸ καὶ νὰ μὴν παρεξηγηθεῖ τὸ διάβημά μας.
Ἐπειδὴ οἱ διάφοροι διάλογοι διεξήγοντο ἀπὸ λαϊκοὺς ἤ κληρικοὺς ἐκπροσώπους τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καὶ πολλάκις ἐσυνοδεύοντο καὶ ἀπὸ συμπροσευχὲς καὶ ἄλλες ἐκδηλώσεις ἀπαγορευμένες ἀπὸ τοὺς ἱεροὺς κανόνες, τὰ δὲ πορίσματα τῶν διαφόρων ἐπιτροπῶν ἐνίοτε ἦσαν ἀντίθετα πρὸς τὰ δόγματα καὶ τὶς παραδόσεις τῆς Ἐκκλησίας μας, προκαλοῦσαν μεγάλη στεναχώρια καὶ ἀγωνία στὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας μας. Μεγάλες φυσιογνωμίες ἀναντιρρήτου κύρους καὶ σύγχρονοι Ἅγιοι (Ἅγιος Παΐσιος, Ἅγιος Ἰουστῖνος, Ἅγιος Πορφύριος καὶ ἄλλοι πολλοί) μὲ τὰ γραφόμενα καὶ τὶς συμβουλὲς τους στηλίτευαν, συμβούλευαν καὶ κρατοῦσαν σὲ ἐγρήγορση ἀλλὰ καὶ σὲ προσευχὴ τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ, ἐν ἀναμονῇ ἀποφάσεως τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀξιολογήσεως τῶν μέχρι τώρα γεγονότων.

Γνωρίζοντας ἤδη τὴν προϊστορία τῆς συγκλίσεως Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας μας, τὸν κανονισμὸ λειτουργίας της καὶ τὰ προσυνοδικά κείμενα, εἴχαμε μεγάλη ἀγωνία γιὰ τὴν ἔκβασή της καὶ προσευχόμεθα ἀδιαλείπτως ὁ Θεὸς νὰ φωτίσει τοὺς συνερχομένους ἀρχιερεῖς, ὥστε νὰ ληφθοῦν ἀποφάσεις Ὀρθόδοξες, ἐπόμενες τῶν διδαχῶν τῶν Ἀγίων Πατέρων.
Ὅμως δυστυχῶς, μετὰ ἀπὸ προσεκτικὴ μελέτη τῶν πεπραγμένων καὶ ἀποφασισθέντων τῆς ἐπονομαζόμενης «Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας» ποὺ ἔλαβε χώρα στὸ Κολυμπάρι ἀπὸ 19 – 23 Ἰουνίου 2016 καὶ ἀντιπαραβάλλοντας τὶς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου αὐτῆς μὲ τὴν ὅλη Ὀρθόδοξη Παρακαταθήκη, διαπιστώσαμε ὅτι οἱ ἀποφάσεις αὐτὲς εἶναι ξένες καὶ ἀντίθετες μὲ τὰ παραδεδομένα τῶν Ἅγίων Πατέρων καὶ τῶν Ἁγίων Τοπικῶν καὶ Οἰκουμενικῶν Συνόδων.
Ἄντίστοιχες διαπιστώσεις, ὅπως θὰ γνωρίζετε, ἔχουν γίνει καὶ ἀπὸ κληρικοὺς τῆς Ἐκκλησίας (Ἐπισκόπους, Ἡγουμένους μονῶν, ἱερεῖς, μοναχούς κλπ) καὶ ἀπὸ ἐγκρίτους θεολόγους.
Δύο μελέτες ἐξ αὐτῶν ποὺ ἀποδεικνύουν τοῦ λόγου τὸ ἀληθὲς εἶναι τοῦ κ. Κυριάκου Κυριαζόπουλου, καθηγητοῦ ἐκκλησιαστικοῦ κανονικοῦ δικαίου, θεολόγου καὶ δικηγόρου παρ’ Ἀρείῳ Πάγῳ, καθὼς καὶ τοῦ κ. Δημητρίου Τσελεγγίδη, καθηγητοῦ Θεολογίας Α.Π.Θ.
Σεβασμιώτατοι, ὡς πνευματικοὶ πατέρες καὶ ὑπεύθυνοι τῶν ψυχῶν ποὺ μᾶς ἐμπιστεύτηκε ὁ Κύριος, δὲν μποροῦμε νὰ λέμε καὶ νὰ πράττουμε ἐνάντια στὴν συνείδησή μας. Πιστεύουμε ὅτι καὶ ἐσεῖς θὰ συμφωνεῖτε μὲ αὐτό. Προσπαθοῦμε, ἄν καὶ ἀνάξιοι, ὅπως προαναφέραμε, νὰ προτρέψουμε τὸν ἄνθρωπο νὰ ἀρνηθεῖ τὸν κόσμο (τὸ κοσμικὸ πνεῦμα, τὴν ἐκκοσμίκευση) καὶ νὰ ἀκολουθήσει τὸ στενὸ δρόμο τῆς Ὀρθοδόξου ἀσκήσεως ποὺ ὁδηγεῖ στὴν κάθαρση, τὸν φωτισμὸ καὶ τὴν θέωση, ὅπως διδάσκουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας. Ἐδῶ βλέπουμε ὅτι ὁ δρόμος αὐτὸς συγχέεται – συγκρίνεται – μπερδεύεται μὲ τὸν ἄκοπο «χριστιανισμό» τῶν Προτεσταντῶν καὶ τῶν Παπικῶν. Ἄν αὐτὰ ποὺ αὐτοὶ προτείνουν καὶ πράττουν ὡς «χριστιανικὰ» εἶναι ἀποδεκτὰ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μας, τὶ θὰ ποῦμε στοὺς ἀνθρώπους μας; Ἄν καὶ αὐτὰ ὁδηγοῦν στὴν σωτηρία, πῶς θὰ ποῦμε στὸν νέο ἄνθρωπο νὰ ἀκολουθήσει τὸν δρόμο τῆς ἀσκήσεως, τῆς νηστείας, τῆς ἐγκράτειας, τῆς νήψεως ὅταν ἐκεῖ, κάθε παρέκκλιση θεωρεῖται δικαίωμα, κάθε ἀνωμαλία εὐλογεῖται, κάθε προφανὴς παράβαση τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ θεωρεῖται φιλανθρωπία καὶ ἀνθρωπισμός; Ἐπειδὴ ἀσφαλῶς τὰ γνωρίζετε, δὲν χρειάζεται νὰ ἀπαριθμήσουμε τὰ ὅσα ἀντιεκκλησιαστικὰ καὶ ἀντίχριστα ἔχουν ἐμφιλοχωρήσει στὶς αἱρετικὲς παρεκκλίσεις τοῦ Δυτικοῦ κόσμου.
Καθημερινὰ ἑορτάζουμε μάρτυρες, ὁμολογητὲς καὶ ἁγίους ποὺ άγωνίστηκαν ἐναντίον αἱρετικῶν, βασανίστηκαν καὶ θανατώθηκαν ἀπὸ αἱρετικούς, τοὺς ὁποίους τὰ κείμενα τῆς Συνόδου καὶ ἡ γενικώτερη στάσις προκρίτων ἐκκλησιαστικῶν ἀνδρῶν «ἀμνηστεύουν» καὶ θεωροῦν «ἐκκλησίες», μετὰ τῶν ὁποίων ἐπιδιώκεται ἔνωσις ἄνευ ξεκαθαρίσματος τῶν δογματικῶν διαφορῶν. Τὶ θὰ ποῦμε στοὺς ἀνθρώπους ποὺ ρωτοῦν ποιὸ εἶναι τὸ σωστό, ἤ διαμαρτύρονται βλέποντας ὅτι δὲν ἀκολουθεῖται ἡ ὁδὸς τῶν Ἅγίων Πατέρων;
Ἐμεῖς ἔχουμε ἐπιλέξει, ὡς ὑπόλογοι ἀπέναντι τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν Ἁγίων Του, νὰ λέμε τὴν Ἀλήθεια. Νὰ λέμε αὐτὸ ποὺ πιστεύει ἡ Ἐκκλησία ἀνέκαθεν διὰ τῶν ἁγίων της καὶ ὄχι αὐτὸ ποὺ βλέπουμε νὰ άκολουθεῖται σήμερον, ἀπὸ μιὰ μερίδα της Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ κάποιων ἐκ τῶν ἀκαδημαϊκῶν θεολόγων.
Καὶ στὸ ἐρώτημα: «Ναί, ἐσεῖς μᾶς λέτε αὐτά, ἀλλὰ οἱ Ἐπίσκοποί μας ἄλλα λένε καὶ ἄλλα πράττουν. Τὶ γίνεται; Πῶς συμβιβάζονται ὅλα αὐτά;» βρισκόμαστε πρὸ μεγάλου διλήμματος.
Μέχρι τώρα λέγαμε ὅτι μπορεῖ νὰ βλέπουμε παρεκκλίσεις Ἀρχιερέων, συμπροσευχές, κείμενα ἀσύμβατα, ἤ καὶ ἀντίθετα μὲ τὴν ὀρθόδοξο πίστη, νέες θεολογικὲς ἀπόψεις ἀστήρικτες καὶ νεφελώδεις, ἀλλὰ ἄς κάνουμε ὑπομονὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία ἐν Συνόδῳ θὰ λύσει τὰ προβλήματα καὶ ἄς μὴν βιαζόμαστε. Τώρα ποὺ ἡ «Σύνοδος» ἔγινε καὶ, ἀντὶ νὰ ἀσχοληθεῖ καὶ νὰ ἀντιμετωπίσει τὰ ὅσα ἐπισώρευσαν τὰ χρόνια ποὺ πέρασαν καὶ νὰ ἀναπαύσει τὰ κατασκανδαλισθέντα τέκνα τῆς Ἐκκλησίας, τὰ νομιμοποιεῖ, τὶ μποροῦμε πλέον νὰ ποῦμε; Νὰ τὰ δικαιολογήσουμε, δὲν γίνεται. Προδίδουμε τὴν πίστη μας, τὴν μέχρι τώρα πορεία μας, τὴν ἐμπιστοσύνη τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῶν πιστῶν καὶ καταπατοῦμε τὴν συνείδησή μας. Νὰ σιωπήσουμε; Πῶς θὰ δικαιολογήσουμε τὴν σιωπὴ μας ἀπέναντι στὸν Θεὸ καὶ στοὺς ἀνθρώπους; Θὰ μᾶς θεωρήσουν ἤ ὑποκριτὲς καὶ διπρόσωπους, ἤ συμφεροντολόγους καὶ ὁπωσδήποτε ἀνάξιους νὰ μιλοῦμε γιὰ τὴν ἐλευθερία τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ, τὴν θυσία ὑπὲρ τῆς ἀληθείας καὶ τὴν ἀγάπη ποὺ ἔξω βάλλει τὸν φόβο.

Σεβασμιώτατοι, ἐδῶ θεωροῦμε ἀναγκαία καὶ τὴν δικὴ σας ξεκάθαρη θέση. Τὸ καλύτερο θὰ ἦταν ἡ Ἐκκλησία ὁλόκληρη, κλῆρος καὶ λαός, νὰ συζητήσει ἐν ἐλευθερίᾳ καὶ ἀγάπη καὶ νὰ ἀκουστοῦν ὅλες οἱ φωνές, ὄχι φωνὲς στρατευμένων σὲ κάποια ἄποψη, ἤ μισθωτῶν, ἤ ἐπιδιωκόντων ἴδιον ὄφελος, ὅπως ἔγινε μέχρι τώρα στὶς περισσότερες περιπτώσεις. Βρεῖτε ἐσεῖς τὸν τρόπο. Μόνο ποὺ χρειάζεται γρήγορη ἀντιμετώπιση.
Μέχρι τότε, ἡ Ἱεραρχία μας μπορεῖ καὶ πρέπει νὰ πάρει θέση ἔναντι τῆς Συνόδου καί τῶν κειμένων της καὶ νὰ ἐπιδιώξει νὰ δεχτεῖ καὶ τὴν κριτικὴ τοῦ πιστοῦ λαοῦ ἐπὶ τῶν θέσεων της, ὅπως ἄλλωστε γινόταν ἀνέκαθεν στὴν Ἐκκλησιαστικὴ Ἰστορία.
Ἡ μέχρι τώρα στάση τῆς Ἰεραρχίας μας, ἄλλοτε διὰ τῶν ἐπισήμων δηλώσεων, ἄλλοτε διὰ τῆς σιωπῆς της, ὁπωσδήποτε δηλώνει θετικὴ ἀποδοχὴ τῶν ἀποφασισθέντων. Ἡ δική μας θέσις ποιὰ εἶναι στὴν περίπτωση αὐτή; Βρισκόμαστε σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν Ἱεραρχία μας, ὑπερασπιζόμενοι τὴν Ὀρθόδοξη πίστη μας.
Τὶ πρακτικὴ ἔκφραση θὰ πρέπει νὰ λάβει αὐτὴ ἡ κατάσταση, γιὰ νὰ εἴμαστε συνεπεῖς μὲ τὴν συνείδησή μας; Οἱ Πατέρες σὲ τέτοιες περιπτώσεις, διαμαρτυρόμενοι γιὰ τὶς παρεκλίσεις τῶν Ἱεραρχῶν, εἰς ἔνδειξη διαμαρτυρίας σταματοῦσαν τὴν μνημόνευσή τους, μέχρι νὰ ἐκλείψουν οἱ λόγοι ποὺ προκαλοῦσαν τὸ πρόβλημα. Οὔτε εὐχάριστο εἶναι, ἀλλ᾿ ἀντιθέτως ὀδυνηρὸ καὶ ἴσως καὶ μαρτυρικό. Γιὰ μᾶς ὅμως δὲν ὑπάρχει ἄλλος δρόμος.
Σᾶς ἱκετεύουμε λοιπὸν νὰ σκεφτεῖτε ὅλα αὐτά. Ἐμεῖς παιδιὰ σας εἴμαστε, μέσω ὑμῶν ἐλάβομεν τὴν Ἱερωσύνη. Σὲ ἐσᾶς προσβλέπουμε. Δὲν μποροῦμε ὅμως νὰ λησμονήσουμε ὅτι ὑπηρετοῦμε τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία του καὶ ὄχι ἀνθρώπινες ἐπιλογές ποὺ μεταβάλλονται, ἀναλόγως τῶν περιστάσεων.
Ἐμᾶς, τοὺς ὑπογράφοντες ἱερεῖς καὶ ἐσεῖς μᾶς γνωρίζετε καὶ μεταξύ μας ἀδελφικῶς γνωριζόμαστε καὶ ἀνέκαθεν συμφωνούσαμε στὰ τῆς πίστεως καὶ ἔτσι ἀποφασίσαμε νὰ ἀπευθυνθοῦμε ἕνας ἕκαστος ἄλλα καὶ ἀπὸ κοινοῦ πρὸς τὸν οἰκεῖο ἐπίσκοπο καὶ δι᾿ αὐτοῦ πρὸς τὴν Σύνοδό μας, λέγοντας καὶ ζητώντας τὰ ἴδια .
Κατόπιν τούτων καὶ ἐπειδὴ ὡς ἱερεῖς ἐπιθυμοῦμε νὰ τηρήσουμε ἀπαρέγκλιτον τὴν πίστη τῶν Πατέρων, ὅπως βιώθηκε καὶ ὅπως διδάχθηκε ἀπὸ αὐτούς, εὑρισκόμεθα ὑπόλογοι ἐνώπιον τῆς συνειδήσεώς μας, νὰ ἀποδεχθοῦμε τὶς ἀποφάσεις αὐτές.
Ἐλπίζουμε ὅτι καὶ ἐσεῖς, ὡς Ὀρθόδοξοι Ἀρχιερεῖς, θὰ ἔχετε προβληματιστεῖ γιὰ ὅλα αὐτὰ καὶ σᾶς παρακαλοῦμε νὰ μελετήσετε καὶ νὰ ἀπορρίψετε τὶς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου αὐτῆς.
Μιὰ τέτοια στάση σας θὰ χαροποιήσει τοὺς Ὀρθοδόξους καὶ θὰ προστατέψει τὸ ποίμνιο ἀπὸ τοὺς ὑπερασπιστὲς τῶν ποικίλων αἱρέσεων καὶ τοῦ ἐπάρατου Οἰκουμενισμοῦ, ποὺ ὁμογενοποιεῖ τὶς κακοδοξίες μὲ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ δημιουργεῖ μεταλλαγμένη θεολογία καὶ παράδοση.
Μιὰ τέτοια στάση θὰ μᾶς ἀναπαύσει καὶ θὰ μᾶς δώσει θάρρος νὰ συνεχίσουμε τὴν διακονία μας πρὸς τὸν λαό τοῦ Θεοῦ, μὲ ἥσυχη τὴν συνείδησή μας ὅτι ἐπιτελοῦμε τὸ χρέος μας, τηρώντας ἀνόθευτα ὅσα παραλάβαμε ἀπὸ τοὺς ἁγίους Πατέρες.
Σὲ ἀντίθετη περίπτωση, ἄν δηλαδὴ προτιμηθεῖ ἡ συμπόρευσή σας μὲ τὴν Οἰκουμενιστικὴ λεγεῶνα καὶ ἡ νόθευσις τῆς πίστεως μὲ τὰ αἱρετικὰ μορφώματα ἀνατολῆς καὶ δύσεως, ἐπειδὴ εἴτε ἡ σιωπή, εἴτε ἡ ἀδιαφορία δὲν μᾶς ἀπαλλάσσει ἀπὸ τὴν εὐθύνη μας ἔναντι τῆς πίστεώς μας, ἀλλὰ μᾶς καθιστᾶ συνεργοὺς στὴν καθιέρωση καὶ ἐξάπλωση τῆς κακοδοξίας, μὲ πόνο ψυχῆς ἀναγκαζόμαστε νὰ σᾶς δηλώσουμε ὅτι δὲν θὰ σᾶς ἀκολουθήσουμε, ἀλλὰ θὰ ἀκολουθήσουμε τὴν διαχρονικὴ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, ποὺ ἐκφράζεται μὲ τὴν ἀπάντηση τῶν Ὀρθοδόξων Πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς πρὸς τὸν Πάπα Πῖον τὸν Θ΄ τὸ 1848: «Παρ” ἡμῖν οὔτε Πατριάρχαι, οὔτε Σύνοδοι ἠδυνήθησαν ποτὲ εἰσαγαγεῖν νέα, διότι ὑπερασπιστὴς τῆς Θρησκείας ἐστὶ αὐτὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἤτοι αὐτὸς ὁ λαός, ὅστις ἐθέλει τὸ θρήσκευμα αὐτοῦ αἰωνίως ἀμετάβλητον καὶ ὁμοειδὲς τῶν Πατέρων αὐτοῦ».
Διατελοῦμεν μετὰ τιμῆς, σεβασμοῦ καί ἀγάπης

Πρωτοπρεσβύτερος Γαβριήλ Μαζανάκης
Πρεσβύτερος Σπυρίδων Δαμανάκης
Πρεσβύτερος Παῦλος Μαζανάκης

Περί Ταπείνωσης

(Κατά Λουκάν Εὐαγγέλιον Κεφ.18, στ.14)"

...πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται."

δηλαδή: "...κάθε ένας που υψώνει τον εαυτό του, θα ταπεινωθεί από το Θεό και θα καταδικασθεί, ενώ εξ αντιθέτου εκείνος που ταπεινώνει τον εαυτό του θα υψωθεί και θα δοξασθεί από το Θεό."

(Κατά Ματθαίον Εὐαγγέλιον Κεφ.11, στ.29)

"ἄρατε τὸν ζυγόν μου ἐφ᾿ ὑμᾶς καὶ μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ, καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν"

δηλαδή: "Σηκώσατε επάνω σας το ζυγό της υπακοής σας σε εμένα και μάθετε από εμένα τον ίδιο ότι είμαι πράος και ταπεινός κατά την καρδία και θα βρείτε τότε ανάπαυση και ειρήνη στις ψυχές σας.

(Κατά Ματθαίον Εὐαγγέλιον Κεφ.18, στ.4)

"ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ στραφῆτε καὶ γένησθε ὡς τὰ παιδία, οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. ὅστις οὖν ταπεινώσει ἑαυτὸν ὡς τὸ παιδίον τοῦτο, οὗτός ἐστιν ὁ μείζων ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν." 

δηλαδή: "Σας διαβεβαιώνω ότι εάν δεν αλλάξετε φρονήματα και πορεία στη ζωή σας και δε γίνετε απλοί και άδολοι σαν τα παιδιά, δε θα εισέλθετε στη Βασιλεία των Ουρανών. Όποιος λοιπόν ταπεινώσει τον ευατό του σαν αυτό το παιδάκι, αυτός είναι μεγαλύτερος στη Βασιλεία των Ουρανών."

Περι Ελεημοσύνης

(Κατά Ματθαίον Εὐαγγέλιον Κεφ.6, στ.1-4) 

"Προσέχετε τὴν ἐλεημοσύνην ὑμῶν μὴ ποιεῖν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων πρὸς τὸ θεαθῆναι αὐτοῖς· εἰ δὲ μήγε, μισθὸν οὐκ ἔχετε παρὰ τῷ πατρὶ ὑμῶν τῷ ἐν τοῖς οὐρανοῖς" 

δηλαδή: "Προσέχετε να μη κάνετε την ελεημοσύνη σας μπροστά στα μάτια των ανθρώπων, για να σας δουν και σας θαυμάσουν και να σας επαινέσουν, διότι έτσι δεν έχετε κανένα μισθό από τον Πατέρα σας τον Επουράνιο" 

"Ὅταν οὖν ποιῇς ἐλεημοσύνην, μὴ σαλπίσῃς ἔμπροσθέν σου, ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ ποιοῦσιν ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ ἐν ταῖς ῥύμαις, ὅπως δοξασθῶσιν ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν" 

δηλαδή: "Όταν λοιπόν εσύ κάνεις ελεημοσύνη, μη τη διαλαλείς παντού διασαλπίζοντάς την, όπως κάνουν οι υποκριτές στις συναγωγές και τους πλατείς δρόμους, για να δοξασθούν από τους ανθρώπους. Αληθινά σας λέγω ότι παίρνουν αυτοί ολόκληρο το μισθό τους, (δηλαδή απολαμβάνουν ως αμοιβή τους τον έπαινο από τους άλλους)" 

"σοῦ δὲ ποιοῦντος ἐλεημοσύνην μὴ γνώτω ἡ ἀριστερά σου τί ποιεῖ ἡ δεξιά σου, ὅπως ᾖ σου ἡ ἐλεημοσύνη ἐν τῷ κρυπτῷ, καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ" 

δηλαδή: "Εσύ δε, όταν κάνεις ελεημοσύνη, να την προσφέρεις με τόση μυστικότητα, ώστε το αριστερό σου χέρι να μη μάθη το καλό που κάνει το δεξί σου, για να μείνει έτσι η ελεημοσύνη σου μυστική και άγνωστη και ο Πατέρας σου, που βλέπει και τα πλέον απόκρυφα έργα, θα σου δώσει την αμοιβή ενώπιον όλου του κόσμου"

Όταν υπάρχει το όνομα του Θεού, όλα πάνε καλά

Τίποτε δεν είναι ισάξιο με την προσευχή, διότι και τα αδύνατα τα κάνει δυνατά και τα δύσκολα εύκολα και κάθε δυσχέρεια την εξομαλύνει. Αυτήν κατόρθωσε και ο μακάριος Δαυίδ, γι’ αυτό κι έλεγε: «πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας σε δοξολόγησα για τις δίκαιες κρίσεις σου» (Ψαλμ. 118, 164). Κι εάν άνθρωπος βασιλιάς, βυθισμένος μέσα σε χιλιάδες φροντίδες που τον τραβούσαν από παντού, παρακαλούσε το Θεό τόσες φορές την ημέρα, ποιά απολογία ή συγχώρηση θα έχουμε εμείς, που αν και έχουμε τόσο ελεύθερο χρόνο, δεν Τον ικετεύουμε συνεχώς και μάλιστα όταν πρόκειται να καρπωθούμε τέτοιο κέρδος;

Τίποτε δεν μας βοηθά τόσο να επιδοθούμε στην αρετή, όσο το να μιλούμε συνεχώς στο Θεό και διαρκώς να τον ευχαριστούμε και να του ψάλλουμε. Χωρίς τη θεία συμπαράσταση κανένα αγαθό δεν θα έλθει στις ψυχές μας η δε βοήθεια του Θεού αγγίζει τους πόνους μας και τους ανακουφίζει πολύ, εάν δει ότι αγαπούμε την προσευχή και συνεχώς παρακαλούμε το Θεό και προσδοκούμε όλα τα αγαθά να μάς έλθουν από Εκείνον.

Όταν λοιπόν δω κάποιον που δεν αγαπά την προσευχή, ούτε έχει θερμό και μεγάλο έρωτα γι’ αυτήν, είναι ήδη σ’ έμενα φανερό ότι αυτός ο άνθρωπος δεν έχει τίποτε γενναίο στη ψυχή του. Αλλά όταν δώ κάποιον που αχόρταγα επιδίδεται στη λατρεία του Θεού και θεωρεί σαν μία από τις μεγαλύτερες ζημιές το να μην προσεύχεται συνεχώς, συμπεραίνω ότι αυτός ασκεί με βεβαιότητα κάθε αρετή και είναι ναός του Θεού.

Κανένα όφελος δεν θα προέλθει από την προσευχή, κι αν ακόμη διαρκέσει πολύ, όταν αυτός που προσεύχεται επιμένει στις αμαρτίες. Γι’ αυτό σε άφησε να πέσεις σ’ αυτό το απροσδόκητο κακό, για να Τον επικαλεσθείς. Αλλά οι πολλοί σε τέτοιες καταστάσεις αποβάλλουν και την ευλάβεια που είχαν, ενώ πρέπει να κάνουν το αντίθετο. Διότι, επειδή ο Θεός μας αγαπά πάρα πολύ, γι’ αυτό μας αφήνει να θλιβόμαστε, για να συνδεθούμε στενότερα μαζί του. Γιατί και οι μητέρες φοβερίζοντας τα ατίθασα παιδιά τους με διάφορες μάσκες τα αναγκάζουν να καταφεύγουν στην αγκαλιά τους, μη θέλοντας να τα στενοχωρήσουν, αλλά με αυτούς τους τρόπους να τα κρατήσουν κοντά τους.

Έτσι και ο Θεός, θέλοντας να μας έχει μόνιμα συνδεδεμένους μαζί Του, σαν κάποιος μανιώδης εραστής, ή μάλλον επειδή είναι πιο μανιώδης από κάθε εραστή, σε αφήνει να περιέλθεις σε τέτοιες ανάγκες, για να ασχολείσαι συνεχώς με την προσευχή και αφήνοντας τα άλλα, να Τον επικαλείσαι διαρκώς και να μεριμνάς για την σχέση σου με αυτόν.

Δεν εμποδιζόμαστε να προσευχηθούμε καρδιακά και περπατώντας, και ο νους μας να βρίσκεται ψηλά… Όταν υπάρχει το όνομα του Θεού, όλα πάνε καλά· όλα να τα κάνεις στο όνομα του Κυρίου και όλα θα ευοδωθούν τίποτε δεν είναι ίσο με το όνομα αυτό: «Το όνομά σου είναι σαν μύρο που άδειασε » λέγει (Άσμα 1, 2). Αυτός που το πρόφερε γέμισε αμέσως με ευωδία… Εάν πεις «στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος» με πίστη, τα πέτυχες όλα. Με αυτό το όνομα επέστρεψαν στην πίστη όλη την οικουμένη, καταλύθηκε η τυραννία, απατήθηκε ο διάβολος, ανοίχθηκαν οι ουρανοί, εμείς αναγεννηθήκαμε. «Ως θαυμαστόν το όνομά σου εν πάση τη γη…» (Ψαλμ. 8, 2). Φθάνει μόνο να επικαλεσθούμε το όνομα του Θεού και θα τα επιτύχουμε όλα σε υπερβολικό βαθμό.

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
(«Ο κόσμος της Προσευχής», εκδ. Κάλαμος)

ΚΑΤΑ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

Ρωτάει το ιστολόγιον “Κατάνυξις” εδώ για την διπλωματική αδιαφορία και ύποπτη σιωπή του πατριάρχη Βαρθολομαίου καθώς αποδέχεται ευπροσδέκτως “ευβλαβή πρόσκληση” της Βουλγαρίας για συλλείτουργο, ενώ επιδίδονται σε αργό και καθυστερημένο “τον δεσπότην και αρχιερέαν ημών” σε Ήχο κολακείας “, εις Λιτήν αλλιώτικης κι αλήτικης Συγκοινωνίας κι “Άγιος ο Θεός!”

Ρωτάτε, “τί ακριβώς” κάνει ο πατριάρχης Βαρθολομαίος; Απορώ, αδέλφια μου, πως δεν το έχετε αντιληφθεί ακόμη!

Τί κάνει ο Βαρθολομαίος με τους Βούλγαρους; Πoιά “προσέγγιση διά της τεθλασμένης” και “πράσινα άλογα…”

Ο πατριάρχης χαμογελά και καμαρώνει! Τους ΕΝΣΩΜΑΤΩΝΕΙ! ΤΟΥΣ ΥΠΟΔΟΥΛΩΝΕΙ!

ΤΟΥΣ ΕΝΩΝΕΙ διά της Μνημονεύσεως και του Κοινού Ποτηρίου ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΟΔΟ την οποία μόνο ΘΕΩΡΗΤΙΚΩΣ “ταις χείλεσιν” αυτοί απορρίπτουν! 
Μια τρύπα στο νερό! Και πίνουν και μεθούν. Πνευματική Μοιχεία επιτελούν! 
Επίσημη επιβράβευση της παρανομίας! Δια – βολική διάπραξη του “ίνα πάντε εν ώσι!”

Γι αυτόν ακριβώς το λόγο “παρέστησαν συμπροσευχόμενοι οι Σεβ. Μητροπολίται Προικοννήσου κ. Ιωσήφ και Αδριανουπόλεως κ. Αμφιλόχιος”… 
Συλλείτουργο και συμπροσευχή, ένωση τέλεια και κανονική, συγκοινωνία καταδικαστική, συγχώνευση αφομοιωτική με Οικουμενιστές και δεδηλωμένους αιρετικούς ποιμένες! Μετάγγιση αίματος από καρκινικούς λεμφαδένες. Πρακτικές παράξενες και ξένες στη Παράδοση την Πατερική. Εκκλησιολογία σχιζοφρενική.

Αλήθεια, τί νόημα έχει να απορρίπτεις μία σύνοδο συνοδικώς, ως αιρετική, αντορθόδοξη και ληστρική, χωρίς να κατονομάζεις και καταδικάζεις τους φορείς της αιρέσεως ονομαστικώς, και αμέσως μετά, να συλλειτουργείς και να ενώνεσαι εν τω Κοινώ Ποτηρίω με αυτούς τους οποίους απορρίπτεις;;;

Δεν είναι αυτό παράλογο και σχιζοφρενικό; Δεν συνιστά ανακολουθία εκκλησιολογική και έγκλημα ιεροκανονικό; Και υποτίθεται, οι λόγοι απορρίψεως είναι σε θέματα Πίστεως επί καταπατημένων δογμάτων, όπως αυτό το Δόγμα της Μίας Εκκλησίας αντί των “Πολλών”, “Βαπτισματικών”, κατ’ ουσίαν και κυριολεξίαν αιρετικών, βλασφήμων και κολαστικών.

Εϊ σεις εκεί στο Κολυμπάρι! Πάρτε το χαμπάρι: Η Θεία Μετάληψη ΕΝΩΝΕΙ με ένωση αμφίδρομη, κατεύθυνση κατ’ άμφω! Εκτός βέβαια κι αν δεν πιστεύετε στην Δογματική και Μυστηριακή Ένωση κατά την Θεία Ευχαριστία και την επικαλείσθε μόνον όταν επιθυμείτε τα δεσποτοκρατικά σας πρόσωπα να θεοποιείτε, ώστε μαεστρικώς να καταντείτε την Ορθόδοξη Εκκλησία “επισκοποκεντρική” αντί για ΧΡΙΣΤΟΚΕΝΤΡΙΚΗ.

Λοιπόν, τί περιμένουν οι Βούλγαροι;

Μήπως περιμένουν κι αναμένουν και αυτοί (άντε στη σειρά και αυτοί, όλοι θα πάρετε…) κάποια σύνοδο από το υπερπέραν, όπως περιμένει και ο γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας, όπως περιμένουν οι πάντες από αυτόν, λόγον “αγαθόν” – επιτέλους – να μιλήσει; 
Τί κι αν μιλήσει;

Λόγια των χειλέων, λόγια θεωρητικά. “Ουκ έστιν εν λόγοις ο αγών, αλλ’ εν έργοις γενναίως παρατετάχθαι και πάντα κίνδυνον ετοίμους είναι ΠΑΘΕΙΝ υπέρ της Ευσεβείας (“ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΠΑΘΑΤΕ;;;” κατά τον μακαριστό Καθηγητή μου Κορναράκη) και του ΜΗ τη κοινωνία χρανθήναι των Αιρετικών!!!” (Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός).

Κι επειδή στους πολλούς ο πονηρός τους φοράει τυφλοπάνι και δεν τους αφήνει ο διάβολος να διαβάσουν καθαρά, το υπογραμμίζω ΞΑΝΑ: “Και του ΜΗ τη κοινωνία χρανθήναι των Αιρετικών!!!” ΜΗ ΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ! ΜΗ, ΜΗ, ΜΗ! Εσείς όμως ΕΚΕΙ! Κοινωνούμεν! “Καρτερούμεν μέραν νύχταν να φυσήσει ένας αέρας” σαρωτικός, αντι-οικουμενιστικός!” Καλημέρα κι έφεξε… “Για να φέξει καρτερούμεν το φως τζιήνης της μέρας πο`ν να φέρει στον καθ’ έναν τζιαι δροσιάν τζαι ποσπασιάν…”

Σα πολλή σύντεκνη “δροσιά” πέφτει τώρα τελευταία… “ως μύρον επί κεφαλής το καταβαίνον επί πώγωνα τον πώγωνα του Πάπα, το καταβαίνον επί την ώαν του ενδύματος αυτού ως δρόσος Αερμών” στου Κολυμπαρίου το “δι’ ευχών” εκκλησιαστικότητα στις αιρέσεις ν’ αποδίδει! 
Οι Φουρτουνάκηδες και οι Βροντάκηδες τα βρήκαν μια χαρά! “Ποσπασιά” από την ανάποδη, “φτου και ξεφελτερία” στης Παναιρέσεως τη σκλαβιά!

Κατά τα άλλα, θα γιορτάσετε τον Άγιο Μάρκο με Θείες Λειτουργίες κι αγρυπνίες εκτενείς, εκεί να δεις, της Γαζέας οι εκλεκτοί! Θα τον εκθιάσετε και πάλι σα “Μονομάχο” και “Άτλαντα της Ορθοδοξίας!” Βέεεβαια! Θα γκρατσουνίσετε τη φάλτσα σας διπλοπενιά στου συμβιβασμού σας το κουτούκι και θα αναμασίσετε “λόγια της καραβάνας” για “παπικό χαστούκι” που “ο Μάρκος δεν υπέγραψε…”

ΕΣΕΙΣ όμως, υπογράφετε διά της κοινωνίας σας! Υπογράφετε, εγκρίνετε και επαυξάνετε διά της ενσωματώσεώς σας! “Κι αφήστε τον Άγιο Μάρκο να χτυπιέται” διά του “ΜΗ τη κοινωνία χρανθήναι των Αιρετικών!!!” Σας ακούμε να μας λέτε:

Εμείς είμαστε “των πατέρων φρονιμότεροι!” Εμείς έχουμε τους δικούς μας γέροντες, νεογέροντες και μεταπατέρες! “Ωχου… ποιός νοιάζεται τώρα για τον Άγιο Μάρκο…” 
Οι δικοί μας οι γέροντες, “δε μπαίζονται, κάτσε καλά, κάτσε καλύτερα!” Κι ας μας ενώσουν ετούτοι μιαν ώραν αρχύτερα… “Τύφλα να ‘χει ο Άγιος Μάρκος” αλλά και όλοι οι υπόλοιποι οι Άγιοι Πατέρες “οι αποτυχημένοι και λειψοί”, “οι κληροδοτήσαντες ημάς την διάσπασιν!”

“ΘΥΜΑΤΑ κι αυτοί του αρχεκάκου όφεως”, σαν τον ταλαίπωρο τον Πανταζή, “ααα ρε Πανταζή, μάρκα “μ’ έκαψες” εσύ μας έκαψες!” Βέεεβαια, εγώ σας φταίω. Το φτωχό μου το μυαλό κι η κούτρα μου η κούφια που δε καταλαβαίνει, τίποτα, τίποτα, απ’ όσα καταλαβαίνουν οι σύγχρονοι “αντι-οικουμενιστές…” Ο “λέων” βρυχάται, τί τα θες;

Είμαστε στα σύγκαλά μας; Συγκαλούμε “Σύνοδο”, φορούμε τα διαμάντια μας, τα τιμαλφή και τα χρυσά μας, την υπερπολυτελή την ταμπακιέρα μας και τα πανάκριβά μας, και μέσα στην ιερατική μας τη χλυδή, λαμπικαρισμένοι, απορρίπτουμε συνοδικά την σύνοδο την κολυμπαρισμένη που έκαναν αυτοί και “τη επαύριον” έρχονται πάλιν αυτοί καμαρωτοί-καμαρωτοί και συλλειτουργούν μαζί μας… “Με χαμόγελο, με τρέλα και κορδέλα!”

Κατά τ’ άλλα “σας φταίει ο Πανταζής…” Και γιατί ο Πανταζής κι όχι ο Ρακιντζής; Γιατί να φταίει ο Πάσσαρης και όχι Παλαιοκώστας;” 
Μα, την κολοκυθιά θα παίξουμε την Κολυμπαρινή;

Πάντως φταίει το ΣΥΣΤΗΜΑ το Σιγονταρο-οικουμενιστικό! Φταίει η δειλία μας και η προσωπολατρεία μας, φταίει η κοινωνία μας με ακοινωνήτους! Κατά τ’ άλλα συνεχίζει η “Κατάνυξις” να κατανύσσεται και να υπαινίσσεται πως ο π. Νικόλαος Μανώλης “είναι ο μοναδικός ιερεύς στη σύγχρονη Εκκλησιαστική Ιστορία που διώκεται για τον Αντι-οικουμενιστκό του αγώνα!” Κάτι απίστευτα “μαργαριτάρια” που βγάζουν μάτι… 
Και το αναρτούν ακόμη ανερυθριάστως!

Κι οι περισπούδαστοι απερισπάστως μας σπάνε τα νεύρα, οι απονευρωμένοι και αποχαυνωμένοι αντι-οικουμενιστές. Αλεξιπτωτιστές χωρίς αλεξίπτωτο, σχοινοβάτες δίχως δίχτυ, κομπάρσοι καμπόσοι σε ελεύθερη πτώση στο πύρινο ποταμό και άσπρο πάτο… Άνω κάτω, τω σαββάτω και την Κυριακή στο Κολυμπάρι, λάδι “Terra Creta” και Φέτα “Κολυμπάρι” που να πάρει, μας απέρριψαν κι οι Βούλγαροι αλλά εμείς χαμπάρι…

Ω Βουλγαρίας πατριάρχα, παραπονεμένε! Σου λένε: “Θα έρθουν οι Ρώσσοι!” 
Όχι της Διασποράς, ετούτοι ω της συμφοράς, ενσωματώθηκαν από καιρού με το Ρωσσικό Πατριαρχείο. Κανονικό “σκασιαρχείο” και “απόδραση μεγάλη”. Στο κεφάλι τη μπάλα ο Πελέ, και μεις βαράμε την τζιεφαλήν σε στυλ “κκελλέ κουλούμπρα”.

Κατά τ’ άλλα, τα μάλα: “Δοξάστε με!”

“Δεν υπέγραψα, δοξάστε με!”

“Αρνήθηκα να παραστώ στο Κολυμπάρι,

κι ας έχω στο μάτι μου δοκάρι, δοξάστε με!”

Κι ο “ρυπαρός” ο Πανταζής, ρυπαρευθήτω έτι…

Αχ, πόσο άχαρη και ξενέρωτη θα ήταν η ζωή,

δίχως “αποδιοπομπέους τράγους”…

Εμείς προπορευόμεθα, σα τους τρείς μάγους:

“λίβανο, και λίβανο, και πάλι λίβανο”

να λιβανίζουμε τον αιρεσιάρχη

μέχρι “να ντουμανιάσει ο τόπος”

και οι θεοί της Πανθρησκείας να ευφρανθούν.

Στα παγανιστικό τούτο το “αλαλούμ”

επιχειρούν να μας Π.Σ.”ε”κιάσουν.

Μη σώσουν και μη φτάσουν

το Βαρθολομαίο να καταδικάσουν

κι ενωμένους με τον Πάπα να μας δουν…


ΜΙΑ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΟΥΜΕ

''[...]Ὅπως πᾶμε ἀδέλφια μου, σὲ 50 χρόνια στὴν Ἑλλάδα δὲν θὰ ὑπάρχουν Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι''


Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου.

Ὑπάρχει καὶ ηχητικὰ εδῶ https://youtu.be/zi010k3oAA4 
(Ἀθήνα 6.2.1972)

Ὅπως πᾶμε ἀδέλφια μου, σὲ 50 χρόνια στὴν Ἑλλάδα δὲν θὰ ὑπάρχουν Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι
«…Ὅπως πᾶμε ἀδέλφια μου, παρ’ ὅλες τὶς διαμαρτυρίες τοῦ εὐσεβοῦς Ἑλληνικοῦ λαοῦ, ποὺ δυστυχῶς, εἶνε ἀδιοργάνωτος καὶ γι’ αὐτό δὲν φταίει ὁ λαός, φταῖνε οἱ πνευματικοὶ ἡγέτες, ποὺ τὸν ἄφησαν ἀδιοργάνωτο, εἰς τρόπον ὧστε οἱ ἀρουραῖοι νὰ ροκανίζουν τὶς ρίζας τοῦ δένδρου τῆς Ὀρθοδοξίας… 
Ὅπως πηγαίνουμε στὴν εὐλογημένη πατρίδα μας…σὲ 50 χρόνια καὶ λιγότερο, θὰ ὑπάρχουν ὅλων τῶν λογιῶν καρύδια, μόνο Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι δὲν θὰ ὑπάρχουν. Μάλιστα, αὐτοῦ θὰ καταντήσουμε ἐὰν δὲν δημιουργήσουμε ἕνα ρεῦμα ἀντιστάσεως…

http://www.augoustinos-kantiotis.gr/

Οικουμενιστές -και κυρίως οι ΑΝΤΙ-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ- αφαίρεσαν ΟΧΙ μια κεραία, αλλά ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΚΑΝΟΝΑ Ι. ΣΥΝΟΔΟΥ!

ΚΑΝΩΝ 15ος ΑΒ΄ ΣΥΝΟΔΟΥ

ΔΙ’ ΑΙΡΕΣΙΝ ΤΙΝΑ
ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΖΟΝΤΕΣ
ΠΡΕΠΟΥΣΗΣ ΤΙΜΗΣ ΤΟΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙΣ ΑΞΙΩΘΗΣΟΝΤΑΙ!


Μάθετε τον 15ο κανόνα
που καίει τους αντι-ΧΡΙΣΤΟΥΣ!!!

«Στην 1η και 2αν εντολήν κρέμεται όλος ο ΝΟΜΟΣ».
Ως πηγή αναβλύζουσα Άγιον Πνεύμα και αιώνιον ζωήν αντλήθηκαν τα πάντα εκ του ΛΟΓΟΥ.
Ο ΛΟΓΟΣ του ΘΕΟΥ.
«Στον 15ο κανόνα κρέμεται η προστασία της ΕΚΚΛΗΣΙΑ μας από τους ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ».
Μας έλεγαν ότι ο ΝΟΜΟΣ λέγει: «Ούτε μία κεραία, ούτε ένα ιώτα δεν αλλάζουμε».
Τώρα οι ίδιοι απομακρύνθηκαν τόσο πολύ από τον Θεό που αφαίρεσαν ΟΧΙ μια κεραία, αλλά ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ.
Δεν θέλουν να υπάρχει ο ΚΑΝΟΝΑΣ αυτός που διακρίνει τους ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ και επαινεί τους διακόπτοντες σχέσιν με αυτούς,προστατεύοντας έτσι την ΜΙΑ, ΑΓΙΑ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ και ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ του ΧΡΙΣΤΟΥ μας.

Θέλουν να ενωθούν με τους αιρετικούς (ΜΕΓΑ ΕΓΚΛΗΜΑ, χωρίς τη μετάνοιά τους). Γι’ αυτό και εξάλειψαν τη λέξη ΑΙΡΕΣΗ και τους ονόμασαν όλους «ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ».
Οι ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΔΕΝ δέχονται καμία αλλαγή του ΛΟΓΟΥ-ΝΟΜΟΥ.
Αυτό που γίνεται σήμερα ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ!!!
Τώρα, αυτοί που έχουν το Θεό μέσα τους, συνειδητά αντιλαμβάνονται την ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ!!
Αναγνωρίζουν αυτούς τους λύκους που κατέλυσαν τη διδασκαλία του Χριστού, γιατί μας τους αποκαλύπτει ο Πατέρας μας. Ας δείξουμε λοιπόν τώρα, την εγρήγορση που χρειάζεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά!
Αδελφοί μου, ο Κύριός μας ενανθρωπίστηκε πριν δύο αιώνες, κατέβηκε στη γη για να ανεβάσει εμάς στον ουρανό. Είναι δυνατόν να λησμόνησε κάτι που είναι για τη σωτηρία μας;
Όλα είναι γραμμένα και ΧΙΛΙΟΕΙΠΩΜΕΝΑ.
Ο ΛΟΓΟΣ, ως σπόρος έπεσε και πέφτει ο ίδιος παντού, για να μη βρει δικαιολογία η πέτρα, ο δρόμος ή το έδαφος με τα αγκάθια και πουν: Εμείς δεν καρποφορήσαμε, διότι δεν έπεσε σε εμάς σπόρος, ή έπεσε αλλά δεν ήταν καλός.
«ΙΔΟΥ ΠΡΟΕΙΡΗΚΑ ΥΜΙΝ ΑΠΑΝΤΑ».
«Α ΔΕ ΥΜΙΝ ΛΕΓΩ ΠΑΣΙ ΛΕΓΩ, ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ».
Τι θα επικαλεσθούμε;; Πως δεν είναι γραμμένα, πως δεν υπάρχουν ΝΟΜΟΙ;;
«Μάρθα, Μάρθα, μεριμνάς και τυρβάζη περί πολλά».
Πώς θα εγκολπωθούν το θείο λόγο αφού δεν ερευνούν καν τις γραφές και ασχολούνται με τα κοσμικά; Πώς θα κυβερνήσουν το πλοίο (ΕΚΚΛΗΣΙΑ) αφού δεν γνωρίζουν, πού είναι το τιμόνι (ΠΗΔΑΛΙΟ);
Οι ΙΕΡΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ είναι αυτοί που δεν μας αφήνουν να φύγουμε από το ΣΩΣΤΟ δρόμο και όμως δεν τους γνωρίζουν ΑΥΤΟΙ που θα ΕΠΡΕΠΕ….!
Άλλοι τους ξέρουν και τους διαστρεβλώνουν για να παρασύρουν ψυχές!
Άλλοι τους έχουν μπροστά στα μάτια τους, αλλά λόγω σκότους δεν μπορούν να δουν τι γράφουν.
ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ υπάρχουν ΑΞΙΟΙ ΔΟΥΛΟΙ που στέγνωσε ο λάρυγγάς τους , να τα λένε και να ενημερώνουν το ποίμνιο!
Έτσι πρέπει όμως, διότι μας είπε να ΥΠΟΜΕΙΝΟΥΜΕ μέχρι τέλους ακέραιοι, ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΚΡΙΒΟΥΣ ΤΗΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΔΙΔΑΧΗΣ!!
Διότι σε αυτούς παρέδωσε την εκκλησία Του ο Χριστός!
Μήπως και τότε δεν έλεγαν ότι πατέρας τους είναι ο Αβραάμ; Ταυτόχρονα οι ίδιοι αρχιερείς σχεδίαζαν το θάνατο του Ιησού μας.
Τώρα οι Αρχιερείς, τι δεν γνωρίζουν, και ταυτίζονται με τον αντι-ΧΡΙΣΤΟ;
Γιατί γνωρίζουν όλα τ΄ άλλα, όντας λαλίστατοι και δεν γνωρίζουν τον 15οκανόνα που λέει ΞΕΚΑΘΑΡΑ και ΜΕ ΣΑΦΗΝΕΙΑ: 


Από Πηδάλιο

Ο 15ος κανόνας, αδελφοί μου, επαναλαμβάνει εν συντομία τον 13ο και 14ο κανόνα, που αναφέρουν ότι σε καμία περίπτωση, όταν πρόκειται περί βίου (προσωπικά) αμαρτήματα, όσο μεγάλα και αν είναι τα εγκλήματα δεν επιτρέπεται ο πρεσβύτερος ή επίσκοπος ή μητροπολίτης να αποσχίζεται της εκκλησίας και να σταματά το μνημόσυνο του ανωτέρου του, διότι σχίσμα κάνει στην ένωση της εκκλησίας, προτού να εξετάσει η σύνοδος τα εγκλήματά του και να τον καταδικάσει.

Στη συνέχεια ο έχων μεγάλο ενδιαφέρον 15ος κανόνας λέει:
Όταν όμως ο ιεράρχης, «γυμνή τη κεφαλή» στις εκκλησίες, (δημοσίως),
κηρύττει ΑΙΡΕΣΗ η οποία έχει κατεγνωσθεί (καταδικαστεί) από 
οικουμενικές συνόδους, τότε αυτός που διακόπτει το μνημόσυνο του
αιρετικού αρχιερέως ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΤΙΜΩΡΕΙΤΑΙ αλλά ΜΕΓΑΛΗΣ-
ΠΡΕΠΟΥΣΑΣ ΤΙΜΗΣ ΑΞΙΩΝΕΤΑΙ!

Ακόμη και αν διακόπτει τη μνημόνευση πριν αποφασίσει η σύνοδος,δεδομένου ότι η αίρεση έχει καταδικαστεί από προηγούμενη σύνοδο,όπως αναφέρεται (κατεγνωσμένην).

Αναρωτηθήκατε, αδελφοί, γιατί λέει ότι ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ πρέπει να τιμωρείται (ΔΙΩΚΕΤΑΙ) ο αποτειχιζόμενος εκ του ΑΙΡΕΤΙΚΟΥ επισκόπου, αλλά να ΑΞΙΩΝΕΤΑΙ και ΠΡΕΠΟΥΣΗΣ ΤΙΜΗΣ από τους ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ;

*Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ είναι παρακάτω και στη συνέχεια, θα την αναλύσουμε.
Όπως λέει «κατέγνωσαν» δηλ. γνώρισαν πολύ καλά και εμπρόθεσμα. Ποιούς όμως γνώρισαν;
Τους ψευδεπισκόπους και ψευδοδιδασκάλους. 
Έτσι, ακριβώς τους αποκαλεί το ΠΗΔΑΛΙΟ.

Όχι όμως για προσωπικά αμαρτήματα, όποια και αν είναι αυτά, αλλά για διδασκαλία ΑΙΡΕΣΕΩΝ. Ο Κύριος μας, είπε για αυτούς: «Αλλοίμονον εις σας τους νομοδιδασκάλους. Διότι με την διεστραμμένην διδασκαλία σας εσκοτίσατε τας διανοίας των ανθρώπων…»(ΛΟΥΚ. ια΄52)
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ ΑΥΤΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ, ΕΙΝΑΙ ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΟΙ και ΨΕΥΔΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΙ ΠΟΥ ΑΛΛΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ…….ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ!
Συνεπώς (συνεχίζει), ΔΕΝ έκαναν ΣΧΙΣΜΑ στην ενότητα της εκκλησίας αυτοί που ΕΜΠΡΟΘΕΣΜΑ ΚΑΤΕΓΝΩΣΑΝ τους ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ αλλά ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΑΝ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ από ΣΧΙΣΜΑ, καθαρίζοντάς την και απαλλάσσοντάς την από τους ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ και ΨΕΥΔΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥΣ.

Όπως ο Ιησούς μας, όταν χρησιμοποίησε το φραγέλιον για να καθαρίσει τον οίκο του Πατρός Του (ίσως γι’αυτό είπε πριν λίγες μέρες: «Ούπω ήκει η ώρα μου»).
«Εμνήσθησαν δε οι μαθηταί αυτού ότι γεγραμμένον εστίν, ο ζήλος του οίκου σου καταφάγεται με».
Εάν δεν καθαρισθεί η εκκλησία του Χριστού (όχι τα ΝΤΟΥΒΑΡΙΑ) από τους αιρετικούς, ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΨΥΧΕΣ!
Αυτήν την εκκαθάριση, εάν δεν την κάνουν οι «δούλοι», την κάνουν οι «στρατιώτες» ή «δούλοι και στρατιώτες μαζί».
Πριν ή μετά αποφασίσει η σύνοδος επί του θέματος και τους καταδικάσει!
Αυτούς ΕΠΑΙΝΕΙ και ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ο 15ος κανόνας, που είναι ΞΕΚΑΘΑΡΟΣ!!!
Αδελφοί μου, γιατί όμως αναφέρει αυτός ο κανόνας ότι πρέπει να τύχουν και ιδιαίτερης (πρεπούσης ) τιμής, αυτοί που ΔΕΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΥΝ ΑΙΡΕΤΙΚΟ;
Η σπουδαία ερμηνεία του κανόνα (Βαλσαμώνος) δεν εισχώρει σε αυτό το θέμα, αλλά αφήνει να εννοηθεί!
Προσέξτε τώρα:
Η ιστορία μας διδάσκει ότι οι «μπροστάρηδες» θα ανοίξουν τον δρόμο, ή αλλιώς οι ΕΠΙΛΕΚΤΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ θα αναλάβουν να «καθαρίσουν» τον τόπο και μετά θα έρθουν οι επόμενοι ...να δηλώσουν τη νίκη.
Οι δεύτεροι θα πάρουν τις τιμές του κόσμου και οι πρώτοι… εάν υπάρχουν, ίσως πάρουν πατερίτσες, γυάλινα μάτια ή πλαστικά χέρια!! 
Θα λέγονται όμως, Η Ρ Ω Ε Σ και η ιστορία θα μιλάει για αυτούς …στον αιώνα!
Στην εκκλησία του Χριστού μας που πρωτίστως μας ενδιαφέρει, κάποιοι(«οι πιο ΔΥΝΑΤΟΙ θα βαστάξουν τα ασθενήματα των αδυνάτων») πρέπει να βαστάξουν το φορτίο των επιθέσεων του διαβόλου.
Κάποιοι από αυτούς, στους οποίους ο Κύριος ανέθεσε την εκκλησία Του, «ίσως αποκοιμήθηκαν» και δεν βλέπουν χρόνια τώρα τους λύκους –αιρετικούς που μπαινοβγαίνουν.
Δεν δείχνουν το ανάλογο ενδιαφέρον, αλλού τυρβάζουν. 
ΓΙ΄ΑΥΤΟ ΦΤΑΣΑΜΕ, ΕΔΩ ΠΟΥ ΦΤΑΣΑΜΕ!! Και αν κάποιοι έχουν το σθένος να μιλούν, οι οικουμενιστές θέλουν να τους «κλείσουν το στόμα».
Πονηροί και όχι ευφυείς, θέλετε εξουσία στον κόσμο;
Έτσι έχετε κατανοήσει το Ευαγγέλιο;
Άριστα είναι τα φιλανθρωπικά έργα, αλλά πρωτίστως η περιφρούρηση της ΠΙΣΤΗΣ μας!!
Εξηγήστε μας, τι εννοούσε ο Κύριος όταν μίλησε για αυταπάρνηση!!

Οι Άγιοί μας, αυτοί οι γίγαντες της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, άντεξαν μόνοι τους ανηλεείς επιθέσεις αιρετικών. Το Άγιο Πνεύμα έκανε το λόγο τους ρομφαία και η αλήθεια έλαμψε.
Εσείς δεν έχετε τίποτα κοπιαστικό να κάνετε, ΜΟΝΟ να ΔΙΑΦΥΛΑΞΕΤΕ!! 
Ούτε αυτό δεν μπορείτε να κάνετε; Θέλετε να βουλιάξετε το καράβι μέσα στο λιμάνι;
Όλοι έχουμε λάβει «τάλαντα», άλλοι λίγα, άλλοι πολλά. Κάποιοι έχουν εκτός τα μάτια του σώματος και πνευματική όραση και αντιλαμβάνονται γρηγορότερα τους αιρετικούς λύκους και κρούουν τις «ΚΑΜΠΑΝΕΣ» για να ΞΥΠΝΗΣΟΥΝ τα πρόβατα και να συγκεντρωθούν ΟΛΑ ΜΑΖΙ για να ΜΗΝ ΤΑ ΚΑΤΑΣΠΑΡΑΞΟΥΝ ΟΙ ΛΥΚΟΙ!!!
Σε αυτούς λοιπόν που βλέπουν από μακριά και πιο γρήγορα τον κίνδυνο,
σε αυτούς που προτάσσουν το στήθος τους στους λύκους, ως καλοί ποιμένες,
δεν τους ΠΡΕΠΕΙ ΑΝΑΛΟΓΗ ΤΙΜΗ;

Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΟ ΔΙΔΑΞΕ ΑΥΤΟ, ΚΑΡΦΩΜΕΝΟΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΕΝΩ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΘΕΟΣ;

ΟΙ ΑΝΑΡΙΘΜΗΤΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΔΕΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΤΗΚΑΝ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ;
ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ, ΜΕ ΠΡΩΤΟΝ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ ΜΕ ΑΝΔΡΕΙΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΠΟΥ ΘΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΣΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ;
ΤΙ ΑΡΜΟΖΕΙ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ; Ο ΔΙΩΓΜΟΣ; Η ΤΙΜΩΡΙΑ; ΜΗ ΓΕΝΟΙΤΟ!

ΝΑ ΓΙΑΤΙ, ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ, Ο 15ΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΟΤΙ: ΤΙΜΗ ΤΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΔΙΩΓΜΟΣ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ.

Πώς είναι, λοιπόν, δυνατόν αυτοί που τιμούνται ιδιαιτέρως εκ των ορθοδόξων (όπως αναφέρει), να στερούνται χάριτος; (όπως κάποιοι τολμούν να λένε;)
Καταλάβατε αδελφοί μου, γιατί οι σκοτεινές δυνάμεις, οι εχθροί του Χριστού:

1) Δεν θέλουν τους ιερούς κανόνες (ΠΗΔΑΛΙΟ) της εκκλησίας μας. Τους «καίει» ο 15ος ΑΒ΄ που τους κατονομάζει ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ και επαινεί τους διακόπτοντες την κοινωνία μαζί τους.

2) Δεν θέλουν τους Αγίους μας και τις αποφάσεις τους, διότι τους ελέγχουν και τους καταδικάζουν.

3) Δεν θέλουν τις προηγούμενες οικουμενικές συνόδους, γι’ αυτό και δεν τις επικύρωσαν στην ΨΕΥΔΟ-σύνοδο, διότι ξεκάθαρα, είχαν αποφανθεί πως δεν είναι εκκλησίες, αλλά ΑΙΡΕΣΕΙΣ.

4) Δεν θέλουν τους ορθοτομούντες τον ΛΟΓΟ της ΑΛΗΘΕΙΑΣ, γι’ αυτό και τους διώκουν. Από δω και πέρα κατ’ αυτούς απαγορεύεται το «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη».
Θέλουν να κοιμίσουν ΚΛΗΡΟ και ΛΑΟ. Άναρχα, προκλητικά και θρασύτατα !!

ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΠΩΣ ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΜΙΑ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ!!
ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΚΑΛΕΣΕ Ο ΘΕΟΣ ΜΕ ΚΛΗΣΗ.
ΕΙΧΑΝ ΘΡΑΣΟΣ ΚΑΙ ΠΗΓΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΚΛΙΣΗ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΑΝ ΠΩΣ ΕΙΧΑΝ, ΣΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ, ΚΑΙ Ο ΧΙΤΩΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΧΕΙ!

Νομοθέτησαν ώστε να μην μπορείς να μιλάς ΟΡΘΟΔΟΞΑ για το ΘΕΟ, διότι θα θεωρείσαι πως προσηλυτίζεις. Θέλουν να ακούς και να κάνεις ό,τι αυτοί σου υπαγορεύουν…
ΑΚΡΙΒΗ ΑΝΤΙΓΡΑΦΑ του πάπα. Από εκεί έρχονται γραπτώς οι οδηγίες. Έτσι δικαιολογείται το θράσος και η αναίδεια που έχουν αφού αλλοιώνουν όλο το ορθόδοξο εκκλησιαστικό δόγμα.
Με την πολυλογία τους παίζουν με τις λέξεις και τις έννοιες για να έχουν διφορούμενες ερμηνείες κατά το δοκούν. Τα θέματα, όμως είναι ΞΕΚΑΘΑΡΑ, και τα μπερδεύουν εσκεμμένα για να εδραιώσουν τις λέξεις «ΕΝΟΤΗΤΑ», «ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ», «ΔΙΑΛΟΓΟΙ», «ΑΓΑΠΕΣ» και διάφορες ανοησίες που ήδη έκαναν.
Ενώ έστω και μία ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΟΙΩΣΗ απομακρύνει τον ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟ, ΑΙΡΕΤΙΚΟ πια, μακράν της αμπέλου.
Γι’ αυτό μας είπε «ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΚΡΙΒΟΥΣ ΤΗΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΔΙΔΑΧΗΣ».
Διώκονται οι αναζητούντες την ησυχία και τους προσφέρεται το μεγαλύτερο καλό. Φθονούνται λυσσαλέα από τους δαίμονες, διότι θα αντικαταστήσουν τους εκπεσόντες.
Άλλοι, καίτοι είναι μέσα σε αυτό που ζητάνε, την ανησυχία του κόσμου (εκκοσμίκευση) πάλι ευχαριστημένοι δεν είναι, τρώγονται με τα ρούχα τους. Ας καλλιεργήσουν τουλάχιστον το: «γνώθι σαυτόν».
{Αν ήξεραν οι μισούντες τον Κύριο τι τους περιμένει, τρέχοντας έπρεπε να ψάξουν τους έξι της Λαύρας για να παραδειγματιστούν, μετανοήσουν (για όσους γνωρίζουν)!}
ΤΟ ΔΕ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΤΗΣ. ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΝΑΒΛΥΖΟΥΝ ΑΓΙΟΙ ΚΑΙ ΑΓΓΕΛΟΙ- ΦΡΟΥΡΟΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΗ.
ΚΟΥΜΑΝΤΟ, ΕΚΕΙ, ΚΑΝΕΙ ΜΟΝΟ Η ΠΑΝΑΓΙΑ και «κανένας άλλος». 
ΕΙΤΕ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΕΙΤΕ ΟΧΙ.
Κάποτε (1933) εξάντλησαν με μεγάλο ζήλο τον 15ο κανόνα ΑΒ΄ (και ΟΡΘΑ έπραξαν) και τώρα που πρόκειται περίτρανα για ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ και ΕΛΕΥΣΗ του ΑΝΤΙ-ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΩΦΕΥΟΥΝ στο συγκεκριμένο (15ο) κανόνα!
(Είναι πολύ σοβαρό και θα σας δοθεί λεπτομερώς ως: ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΕΓΓΡΑΦΟ, ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ) .

Άλλαξαν τώρα οι κανόνες της εκκλησίας ή άλλαξαν φρόνημα οι «εκλεκτοί» αυτής;
Αυτά κραυγάζουμε τόσον καιρό. Η αδιαφορία σας ήταν η αιτία να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε και οι αιρετικοί να αλωνίζουν.
Εμείς, βεβαίως, δεν θα αλλάξουμε το σχέδιο του Θεού, αλλά θα «περιπατώμεν κατά τας εντολάς Αυτού».
Η θριαμβεύουσα είναι έτοιμη με πολλούς μάλιστα και δεν έχει ανάγκη από εμένα τον ανάξιο.
Μας θέλει όλους αλλά όχι ΑΚΑΘΑΡΤΟΥΣ.
Η στρατευομένη αγωνίζεται με επιμέλεια και ζήλο ως συνέχεια τοις Αγίοις Πατράσι.
Αρχιερείς, ιερείς, μοναχοί και λαϊκοί θα βγουν ΝΙΚΗΤΕΣ στον αγώνα κατά του ΘΗΡΙΟΥ μόνο όταν ΔΕΝ ΔΕΙΛΙΑΣΟΥΝ και ΤΗΡΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ!
Οι μεν μιλούν ΕΜΠΕΙΡΙΚΑ, οι δε του κόσμου, θέλοντας να ακουστούν φωνάζουν, βρίζουν, διώκουν, ψάχνουν απεγνωσμένα το άκτιστο φως, στο φως του κόσμου.
Ελάτε να δούμε που διαφωνούμε και ό,τι δεν έχει πει ο Κύριος μας και οι Άγιοι να το πετάξουμε.
Πονηροί και διεστραμμένοι εκ του κόσμου τούτου, ποτέ δεν θα δείτε θαύματα. Αυτοί που θα κληρονομήσουν είναι καταγεγραμμένοι, έχουν πνευματική χαρά μέσα τους και στο διωγμό και στο μαρτύριο. Ενώ εσείς, καίτοι αναπαύεστε μέσα στα παπλώματα «κρυώνετε».
ΜΕΓΑ ΧΑΣΜΑ!!
«Την εξόφληση θα την αναλάβουν οι μάρτυρες και ομολογητές που καταδιώκετε».
Εάν είστε ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ Χριστιανοί, υιοί Θεού, δούλοι κληθέντες βγείτε στον άμβωνα και με βροντερή φωνή καταδικάστε την παναίρεση του οικουμενισμού, που είναι ο πρόδρομος του ΑΝΤΙ-ΧΡΙΣΤΟΥ, για να ακούσει το ποίμνιο.
Εάν δεν το κάνετε, θα είστε δειλοί -νέοι ιούδες και θα ΣΧΙΣΕΤΕ την εκκλησία του Χριστού!
Επαναλαμβάνω πάρτε τις Γραφές στα χέρια σας «και ας καίνε» και με επιχειρήματα, ελάτε να γίνουμε ΕΝΑ, ΕΝ ΑΛΗΘΕΙΑ όπως μας θέλει ο Κύριός μας «ίνα ώσι εν».
Εν αληθεία όμως!
Μην ξεχνάτε πως δεν προσευχήθηκε για τον κόσμο της αμαρτίας, αλλά για τον ίδιον, τους μαθητές Του και για όσους πιστέψουν στο Ευαγγέλιο.
Αποδείξτε πως πιστεύετε στο ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ.
Αποδείξτε πως είστε υιοί του Θεού.
Αποδείξτε πως είμαστε αδέλφια.
Ο Παντοδύναμος Θεός που κάνει το χώμα άνθρωπο και εν δυνάμει, κατά χάριν Άγιο εύχομαι από καρδιάς να φωτίζει το νου μας να λαλεί το στόμα σοφία και οι ψυχές μας να ξεχειλίζουν αγάπη.
Εάν μείνουμε μόνο στο «κατ’ εικόνα» θα είναι ντροπή μας. Θα σημαίνει πως κρύψαμε το τάλαντο και πως ούτε την προαίρεση δεν είχαμε.
Στόχος μας είναι το «καθ’ ομοίωση», όσο μπορούμε.
Ας προσευχόμαστε για όλον τον κόσμο και ιδιαίτερα για τους πιστούς ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ τους ορθοτομούντες τον λόγον της Αληθείας, όπως έκανε ο Κύριος μας, και όχι για τον διάβολο.
Αυτός ΔΕΝ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ!!!
«Ει ο Θεός μεθ’ ημών ουδείς καθ’ ημών».
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ !

με εν Χριστώ αγάπη
Γεώρ. Φλώρος

π. Παΐσιος Παπαδόπουλος προς Επίσκοπο Φλωρίνης:

Δεν πρόκειται να με αναγκάσετε να μνημονεύω τον παρεκκλίνοντα από την Ορθόδοξο Πίστη Πατριάρχη, 
έστω κι αν με τιμωρήσετε!

Σεβασμιώτατε, διαπιστώνω ότι έχετε υποστεί πνευματική μετάλλαξη και ακολουθείτε τον κατήφορο στην αίρεση...


Σεβασμιώτατε!
Γνωρίζοντας την μεγάλη ανησυχία σας, αν και ασθενής από χθες, σπεύδω να απαντήσω στην επιστολή σας ανοιχτά και δημόσια. Κατ’ αρχήν όπως επεσήμανα επανειλημμένως η διακοπή της μνημονεύσεώς σας κατά τις ακολουθίες και κατ’ εξοχήν στην αγία Αναφορά δεν έχει χαρακτήρα προσωπικής αντιπαραθέσεως.
Υπάρχει σοβαρό θέμα παρέκκλισης από την ορθόδοξο πίστη με όλα αυτά που κάνει και λέει ο οικουμενικός πατριάρχης και ως εκ τούτου δεν είναι δυνατό να έχουμε μαζί του εκκλησιαστική κοινωνία. 
Έχουν αναρτηθεί και δημοσιευθεί πολλά άρθρα που αποδεικνύουν την δογματική εκτροπή του προκαθημένου, ο οποίος λόγω θέσεως μέσα στην Εκκλησία συμπαρασύρει και τις άλλες τοπικές Εκκλησίες, μεταξύ αυτών και την Εκκλησία της Ελλάδος όπως αποδείχθηκε με την προσφάτως συγκληθείσα Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Αν εσείς διακρίνετε στις ενέργειές μου πλάνη επειδή θέλω να κρατήσω την πίστη των αγίων Πατέρων πραγματικά λυπούμαι.
Διαπιστώνω ότι έχετε υποστεί πνευματική μετάλλαξη και ακολουθείτε στον κατήφορο και τους υπολοίπους που δεν είχαν το σθένος να αντιπαραταχθούν στην αίρεση. Στην πορεία σας αυτή εφ’ όσον δεν θελήσατε να ακολουθήσετε τον Γέροντα προκάτοχό σας αείμνηστο π. Αυγουστίνο δεν θα σας ακολουθήσουμε.
 Έχετε το ελεύθερο να κινήσετε εναντίον μας όποιες διαδικασίες νομίζετε κατάλληλες, «Κύριος μερίς της κληρονομίας μου»!

Με τον προσήκοντα σεβασμό

Αρχιμ. Παΐσιος Παπαδόπουλος

Ο Θεός μας αγαπάει πολύ...



Ο Θεός μας αγαπάει πολύ, 
μας έχει στο νου Του κάθε στιγμή 
και μας προστατεύει.

Πρέπει να το καταλάβουμε αυτό 
και να μή φοβούμαστε τίποτε.

Ἅγιος Πορφύριος

Θέλει καρδιά ν’ αγαπάς…



-Θέλει να ξυπνάς το πρωί και να λες στο γείτονα ένα καλημέρα.
-Να βοηθάς τη γιαγιά στο δρόμο.
-Να χαϊδεύεις τα μαλλιά στο κλαψιάρικο παιδάκι που θα περάσει…
-Να δίνεις κάτι στο φτωχό που ζητιανεύει.
-Να κάνεις μια επίσκεψη στο νοσοκομείο.
-Να χειροκροτάς με τη καρδιά σου σε μια παιδική γιορτή.
-Να μοιράζεσαι με γνωστούς και φίλους ένα χαρούμενο γεγονός.
-Να καθησυχάζεις τον αδελφό σου σε μια δύσκολη στιγμή.
-Να παρηγοράς κάποιον σε μια άσχημη περίσταση.
-Να δείχνεις κατανόηση για την κατάσταση κάποιου.
-Να δικαιολογείς τις ενέργειες των άλλων.
-Να αναγνωρίζεις την αξία του «αντιπάλου».
-Να κάνεις πίσω σε μια διαφωνία…
-Να προσεύχεσαι για όσους σε πίκραναν.
-Να προσεύχεσαι για όσους σε αδίκησαν.
-Να προσεύχεσαι για όσους πίκρανες.
-Να προσεύχεσαι για όσους αδίκησες.
-Να προσεύχεσαι ν’ αγαπάς… ν’ αγαπάς με τη καρδιά σου…
-Ν’ αγαπάς… για να φέρεις κάποιον κοντά Του… 

Αρκεί να πονάς τον πόνο των άλλων, να χαίρεσαι τη χαρά των άλλων, να κλαις το κλάμα των άλλων, να γελάς το γέλιο των άλλων...
Αρκεί να λες ευχαριστώ… 
Αρκεί να ζεις για το Χριστό… 
Ν’ αγαπάς… 
Ν´ αγαπάς για να ζεις…

Τρέλα και αφροσύνη!



Ποιοὶ εἶναι αὐτοί, ποὺ τολμοῦν νὰ σταθοῦν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ μὲ ἐχθρικὲς διαθέσεις; 
Ποιοὶ εἶναι οἱ τόσο δυνατοί, ποὺ ἀποφασίζουν νὰ πολεμήσουν τὸν Παντοδύναμο; 
Ποιοὶ θεωροῦν τὸν ἑ­αυτό τους τόσο μεγάλο, ὥστε νὰ ζητοῦν νὰ καταργήσουν τὸν Ἄπειρο; Ποιοί;

Οἱ ἄνθρωποι εἴμαστε αὐτοί. Ναί! Οἱ μικροὶ καὶ ἀδύναμοι ἄνθρωποι κάποτε πολεμοῦμε τὸν ἄπειρο καὶ παντοδύναμο Θεό. Ὑψώνουμε ἀγέρωχοι τὴ γροθιά μας καὶ Τοῦ λέμε: Δὲν ὑπάρχεις! Γεμίζουμε τὰ ὅπλα μας καὶ σημαδεύουμε τὸν οὐρανό. Ὀργανώνουμε τὴ ζωή μας καὶ δὲν Τὸν καλοῦμε κοντά μας. Ψηφίζουμε τοὺς νόμους μας καὶ δὲν λαμβάνουμε ὑπόψη μας τὸν δικό Του αἰώνιο Νόμο. Παιδαγωγοῦμε τὰ παιδιά μας καὶ δὲν θέλουμε οὔτε νὰ ἀναφέρουμε τὸ ὄνομά Του. Φτιάχνουμε τὶς δικές μας λέσχες, ἑταιρεῖες καὶ κοινωνίες καὶ δὲν ἀνεχόμαστε νὰ ὑπάρχει ἡ δική Του θεανθρώπινη κοινωνία, ἡ ἁγία Του Ἐκκλησία. Τὴν πολεμοῦμε, δὲν θέλουμε νὰ ἀκοῦμε τὴ φωνή της, δὲν δεχόμαστε νὰ ἐπηρεάζει τὴ ζωή μας, νὰ κρίνει τὸν κόσμο μας, νὰ ἐλέγχει τὴ συνείδησή μας.

Ὄχι! Ὄχι! Δὲν μοῦ χρειάζονται αὐτά. Δὲν Σὲ θέλω, Κύριε. Δὲν δέχομαι τὴν παρουσία Σου στὴ ζωή μου. Φύγε μακριά μου! Δὲν θέλω νὰ γνωρίζω τοὺς δρόμους Σου. «Ἀπόστα ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὁδούς σου εἰ­δέναι οὐ βούλομαι», ξεσπάει μὲ ἀποφασιστικότητα καὶ ἀποτομία ὁ ἄφρων ἄν­θρωπος κάθε ἐποχῆς στὸν Πατέρα Θεό (Ἰὼβ ιδ΄ [14] 10).

Ἄνθρωπε, τί εἶπες; Πῶς μπορεῖς νὰ ζήσεις χωρὶς Αὐτὸν ἐσύ, ποὺ σ’ ἔπλασε ὁ Θεὸς μὲ ἰδιαίτερη ἀγάπη καὶ φροντίδα; Πῶς μπορεῖς νὰ Τὸν ἀγνοεῖς ἐσύ, ποὺ φέρεις τὴν εἰκόνα Του μέσα σου; Ἐσύ, ὁ προορισμένος νὰ ὁμοιάσεις μὲ τὸν Θεό, ποῦ θὰ φθάσεις, ἂν Τὸν πολεμεῖς; Ἵδρυσε τὴν Ἐκκλησία Του ἐπὶ τῆς γῆς γιὰ νὰ ζεῖς ἐκεῖ μέσα τὴν ἀναγέννησή σου, νὰ βρίσκεις τὴ λύτρωση καὶ τὴ σωτηρία σου, καὶ ἐσὺ τὴν πολεμεῖς; «Λῦσον τὸν πόλεμον, ἵνα μὴ καταλύσῃ σου τὴν δύναμιν»· σταμάτα τὸν πόλεμο, γιὰ νὰ μὴ σοῦ ἐξαφανίσει ὅλη τὴ δύναμη, τονίζει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Καὶ συνεχίζει: Μὴν ἀ­νοί­γεις πόλεμο μὲ τὸν οὐρανό. Ἂν πολεμεῖς κάποιον ἄνθρωπο, ἢ θὰ νικήσεις ἢ θὰ νικηθεῖς. Ἂν ὅμως πολεμεῖς τὴν Ἐκ­κλησία, εἶναι ἀδύνατο νὰ νικήσεις. Διότι ὁ Θεὸς εἶ­ναι ὁ ἰσχυρότερος ἀπ’ ὅλους. Μήπως προκαλοῦμε τὸν Θεό; Μήπως εἴμαστε ἐ­μεῖς πιὸ ἰσχυροὶ ἀπὸ Αὐτόν; Ὁ Θεὸς ἐθεμελίωσε τὴν Ἐκκλησία. Ποιὸς μπορεῖ νὰ ἐπιχειρήσει νὰ τὴ σαλεύσει; Δὲν γνωρίζεις τὴ δύναμή Του. Βλέπει ἀπὸ ψηλὰ τὴ γῆ καὶ τὴν κάνει νὰ τρέμει. Δίνει ἐντολὴ καὶ αὐτὰ ποὺ σείονται, στερεώνονται ἀ­με­τα­κίνητα. «Ἡ Ἐκκλησία οὐρανοῦ ἰ­σχυ­ρο­τέ­ρα» (PG 52, 429).

Ὁ Θεὸς «πάντων ἰσχυρότερος». «Ἡ Ἐκ­κλησία οὐρανοῦ ἰσχυροτέρα». Καὶ ὁ ἄνθρωπος ἁρπάζει τὶς πέτρες καὶ πετροβολᾶ τὸν οὐρανό. Τεντώνει τὸ τόξο του καὶ σημαδεύει τὸν οὐρανό. Καὶ δὲν καταλαβαίνει ὅτι μὲ ὅσο μεγαλύτερη μανία ἐκ­σφενδονίζει τὰ βέλη του, μὲ τόσο μεγαλύτερη ὁρμὴ αὐτὰ θὰ πέσουν καὶ θὰ καρφωθοῦν στὸ κεφάλι του.

Δὲν τὸ βλέπουμε; Βγάζει ὁ ἄνθρωπος τὸν Θεὸ ἀπὸ τὴ ζωή του καὶ αὐτὴ χάνει τὸ νόημά της. Πορεύεται χωρὶς τὸν Θεὸ στὸν κόσμο αὐτό, καὶ δὲν βρίσκει σκοπό. Θέλει νὰ κτίσει κάτι μεγάλο, καὶ αὐτὸ μόλις λίγο ὑψωθεῖ ἀπὸ τὴ γῆ, σωριάζεται σὲ ἐρείπια.

Ἀρνοῦνται πολλοὶ καὶ στὸ ἔθνος μας τὸν Θεό. Δὲν θέλουν νὰ σηκώσουν τὸ χέ­ρι τους νὰ κάνουν τὸν σταυρό τους. Δὲν θέλουν νὰ προσκυνοῦν τὶς ἅγιες εἰ­κόνες. Περιφρονοῦν τὶς ἱερὲς καὶ ἅγιες Πα­­ραδόσεις του. Ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὴ μητέρα καὶ τροφό τους, τὴν ἁγία Ἐκ­κλησία τοῦ Χριστοῦ. Νομοθετοῦν ἀντίθετα μὲ τὸν αἰώνιο Νόμο Του. Ἀρνοῦνται τὴν ἱερότητα τοῦ Γάμου. Ἀπορρίπτουν τὴ χριστιανικὴ διαπαιδαγώγηση τῶν νέων. Δὲν θέλουν νὰ προσεύχονται τὰ παιδιὰ στὰ σχολεῖα μας, νὰ ἐκκλησιάζονται, νὰ διδάσκονται ἀνόθευτη τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη μας.

Καὶ τὸ ἀποτέλεσμα; Περιφρόνηση, ἐκ­μετάλλευση, καταδυνάστευση καὶ πολεμικὴ ἀπὸ τοὺς μεγάλους τῆς γῆς. Φτώχεια καὶ ἀνεργία, κατάρρευση τῆς οἰκογένειας, ἀνηθικότητα, ἐγκληματικότητα καὶ ναρκω­τικά, ψυχικὰ ἀδιέξοδα, ἀπογοήτευση καὶ μιζέρια.

Καὶ ὅταν ὁ κόσμος στὴν πλειονότητά του ἀρνεῖται τὸν Θεό, γίνεται ὁ κόσμος στὸν ὁποῖο ζοῦμε σήμερα. Δηλαδὴ ὁ κόσμος τῆς τρομοκρατίας, τοῦ ἐγκλήματος, τῆς ἀδικίας καὶ ἐκμεταλλεύσεως, ὁ κό­­­σμος τῆς ἀθλιότητος καὶ κακίας, ὁ κόσμος τῶν διαρκῶν πολέμων καὶ τῆς ἀπανθρωπίας.

Ὁ ἐχθρὸς τοῦ Θεοῦ εἶναι ὁ χειρότερος ἐχθρὸς τοῦ ἑαυτοῦ του. Κάθε πολεμικὴ κα­τὰ τοῦ Θεοῦ εἶναι πολεμικὴ κατὰ τοῦ ἀν­θρώπου. Οὔτε ὁ ἄνθρωπος, οὔτε τὰ ἔθ­νη, οὔτε ὁ κόσμος ὅλος μποροῦν νὰ σταθοῦν χωρὶς τὸν Θεό. Ἡ ἀπουσία τοῦ Θεοῦ γίνεται τελικὰ καταστροφὴ τοῦ κόσμου.

Ἡ ἀθεΐα εἶναι ἡ χειρότερη ἀπανθρωπία, τρέλα καὶ ἀφροσύνη. Αὐτὴν δυστυχῶς διαλέγουν πολλοὶ σήμερα καὶ στὴν πατρίδα μας, τὴν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα.

Πρὶν ξεσπάσει ἡ ὀργὴ τοῦ οὐρανοῦ γιὰ τὴν ἀποστασία μας, ὅσο ὁ πανάγαθος Θεὸς μακροθυμεῖ, ἂς σκεφθοῦμε συνετά, νὰ μετανοήσουμε εἰλικρινὰ καὶ μὲ βαθιὰ συντριβὴ νὰ γονατίσουμε ἐνώπιόν Του. Γιὰ νὰ ζητήσουμε ταπεινὰ τὸ ἔλεός Του καὶ νὰ δεχθοῦμε πλούσια τὴ Χάρι Του στὴ ζωή μας.

Μην τα παρατάς



Μην τα παρατάς. Ανθρώπινο είναι να φοβάσαι, να λυγίζεις, να κλαίς και να πονάς. 
Κάπου όμως υπάρχει μια ελπίδα. Γλυκιά σαν θαλπωρή, ζεστή σαν αγκαλιά. 
Άσβεστη. Ανίκητη.
Αυτή η ελπίδα μπορεί να σ' αναστήσει. Μπορεί να φωτίσει τον δρόμο σου, να σε πιάσει απ´ το χέρι και να σε στηρίξει στα δύσκολα. Θα είναι οδηγός σου. 
Μην τα παρατάς